Nađa Rodić
Nađa Rodić (Beograd, 12. avgust 1941) je beogradska glumica, prvakinja beogradske drame, jugoslovenska i srpska TV glumica i književnica.
| Nađa Rodić | |
|---|---|
.jpg) | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Nadežda Rodić |
| Datum rođenja | 12. avgust 1941.[1] |
| Mesto rođenja | Beograd, Okupirana Srbija |
| Rad | |
| Aktivni period | 1965—danas |
.jpg)
Profesionalan rad
urediPored neprekidnog rada u pozorištu i televiziji, 1976. godine za muzičku kuću Jugoton snimila je ploču sa kompozicijama Dragana Tokovića (autora pesme „Lela Vranjanka”) pod nazivom „Ostala sam sama” i „Bolujem, tugujem”. Nastavlja da snima za Jugoton i PGP RTB mnogobrojne kompozicije koje su se našle na kompilacijama Starogradskih pesama: „Ljubičice, i ja bih te brala”, „Ej, kad sam sinoć pošla iz dućana”, „Hajde dragi poljubi me”, „Zašto si me majko rodila”, „A bre Ramče” i mnoge druge za arhiv Radio Beograda. Smatra da je u njenom muzičkom stvaralaštvu poseban trag ostavila kompozicija „Teče voda teče” koja je objavljena na kompilaciji pesama „Glumci vam pevaju” (Milena Dravić, Mira Stupica, Olivera Marković, Đuza Stoiljković, Dragan Laković..)
ZA PGP RTB i Ansambl „Daniluška” snimala je ruske izvorne pesme koje je izvodila u emisijama Radiotelevizije Beograd. Sa Ansamblom „Daniluška” sarađivala je više godina i sa njima išla na svetske turneje. Takođe je sarađivala sa tada popularnim muškim vokalnim sekstetom „Skadarlija” koji je bio sastavljen od članova hora Beogradske opere, pod rukovodstvom Vladimira Popovića. U Beogradskom Domu Armije često je gostovala sa revijskim orkestrom umetničkog ansambla JNA, negujući starogradske bisere od zaborava.
Svojevremeno je osnovala privatno pozorište - odnosno putujući mini teatar koji su sačinjavali članovi njene porodice muž Strahinja, sin Alek Rodić i ćerka Sandra. Teatar „Čuperak” je godinama putovao od grada do grada, od sela do sela širom Jugoslavije i činilo mališane srećnim. Nastupali su u najeminentnijim dvoranama. Godišnje su igrali više stotina predstava.
Napisala je monodramu „Nit' sa njime, nit' bez njega” - „'Bem mu lebarnik” koju s vremena na vreme odigra u kulturnim ustanovama.
Krajem 2016. godine, nakon borbe sa opakom bolešću, objavila je roman „Život na dlanu” koji je posvetila svim ženama sveta sa porukom „Da se ne plaše, jer ništa nije tako crno, kao što je nebo plavo”.[2]
Na sceni Malog Pozorišta „Duško Radović” u Beogradu, u kome je igrala pune tri decenije, glumica je uz profesionalnu pomoć svog predstavnika i novinara Nikole Radanovića[3], svojih prijatelja i kolega predstavila svoju romansiranu biografiju. O umetnici su govorili glumica Branka Veselinović, glumac Toma Kuruzović, akademik Radomir Ivanović, doktor Vanja Milošević i reditelj Dragoslav Lazić.
Odigrala je 16. decembra 2016. godine predstavu u amfiteatru „Instituta za onkologiju i radiologiju”, da glumom okuraži one koji još ne znaju da se vredi boriti. Za ovaj humanitarni doprinos, načelnik Odeljenja za obrazovanje i rehabilitaciju Svetlana Berat je uručila dramskoj umetnici specijalnu zahvalnu povelju.
Dana 15. novembra 2018. godine u Udruženju književnika Srbije[4] u kompletnoj organizaciji novinara Nikole Radanovića, knjigom poezije "Oblaci u samoći plaču" obeležava pola veka umetničkog stvaralaštva. U kulturnom programu koji je pripremio Radanović[5], predstavili su se vokalni umetnici Radio Televizije Srbije, istaknuti glumci, slikari i književnici[6].
Iste godine, u prepunoj dvorani prestoničkog Narodnog pozorišta, glumica Nađa Rodić nagrađena je prestižnom "Zlatnom značkom" za 2018. godinu, za dugogodišnji doprinos razvijanju kulturnih delatnosti, za nesebičan, predan, dugotrajan rad i izuzetan stvaralački doprinos srpskom glumištu i širenju ove kulture. Zlatnu značku dodelili su Kulturno-prosvetna zajednica Srbije i Ministarstvo spoljnih poslova Republike Srbije - uprava za saradnju sa Srbima u regionu, a pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture i informisanja Vlade Republike Srbije.
Filmografija
uredi| God. | Naziv | Uloga |
|---|---|---|
| 1967—1968. | Parničari | |
| 1969. | Veliki dan | |
| 1969. | Muzikanti | |
| 1972. | Građani sela luga | Jana |
| 1972. | Iz dnevnika jednog pravnika | |
| 1980. | Zvezde su oči ratnika | |
| 1975. | Život je lep | Bolničarka |
| 1980. | Vruć vetar | Kapisazovićeva žena |
| 1989. | Sazvežđe belog duda | Majka |
| 1989. | Švedski aranžman | |
| 2001. | Sve je za ljude | Bogdanka |
| 2006—2009 | Seljaci | Bogdanka |
| 2010. | Pesma moga sina | Olga |
| 2012. | Vojna akademija | magacionerka |
| 2017. | Tezgaroši | |
| 2018. | Urgentni centar | Šica |
| 2020. | Urgentni centar | Melanija |
| 2019. | Švindleri | spremačica |
Nagrade i priznanja
uredi- Nagrada za najbolju ulogu, predstava „Zona Zamfirova”, Sarajevo 1965. godine,
- Plaketa za najbolju mladu glumicu u Šabačkom narodnom pozorištu 1. maja 1967. godine, predstava „Ko bi se jedio na muške”
- Nagrada „Joakim Vujić”, za uspešno odigrane uloge u komadu „Ko bi se jedio na muške”, na susretima profesionalnih pozorišta Srbije u Nišu 1967. godine,
- Nagrada za najbolju glumicu u komadu „Priča jednog kalendara” Novi Sad 1972. godine,
- Internacionalna nagrada „Zlatni delfin”, u kategoriji za najbolju glumicu, odlukom publike i žirija, na pozorišnom festivalu u Varni 1975. godine,
- Plaketa za najbolje glumačko ostvarenje i saveznom Nagradom za još jedno glumačko ostvarenje u Bugojnu,
- Specijalna nagrada na jugoslovenskom festivalu deteta u Šibeniku za komad grupe „Plavi Čuperak”,
- Nagrada „Božidar Valtrović” odlukom Malog pozorišta u Beogradu.
- Povelja „Titula Dame 2016. ” za rad, doprinos i stvaralaštvo
- Priznanje „ Zlatna značka” za dugogodišnji doprinos razvijanju kulturnih delatnosti, za nesebičan, predan, dugotrajan rad i stvaralački doprinos[7]
Izvori
uredi- ^ „Nađa Rodić”. Teatroslov. Pristupljeno 2021-05-23.
- ^ „Glumica Nađa Rodić pobedila je kancer i uskoro će objaviti roman”. Press Serbia. Pristupljeno 9. 2. 2017.
- ^ „Humanitarni tiket u podne: Nikola Radanović tipuje za Udruženje Budimo zajedno – MO Sport” (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-10-06.
- ^ „Veče Nađe Rodić”.
- ^ Woman, Jolly (2020-11-16). „Glumica Nađa Rodić: "Stvarala sam u zlatnom dobu pozorišta!" | JollyWoman | JollyWoman magazine”. JollyWoman | Lifestyle magazine. Arhivirano iz originala 25. 02. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-19.
- ^ „"OBLACI U SAMOĆI PLAČU": Nađa Rodić proslavila 50 godina rada i promovisala prvu zbirku poeziju”. Nadlanu.com (na jeziku: srpski). 2018-11-17. Pristupljeno 2020-10-06.
- ^ „Beogradska glumica i prvakinja drame nagrađena prestižnom Zlatnom značkom”. Glossy (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-02-19.
Spoljašnje veze
uredi- Nađa Rodić na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Nada Rodić na sajtu IMDb (jezik: engleski)
