Википедија

Nemačka podmornica U-23

Podmornica U-23 je bila Nemačka podmornica tipa II-B i korišćena u Drugom svetskom ratu. Podmornica je izgrađena 24. septembra 1936. godine i služila je u 1. podmorničkoj flotili (1. septembar 1936 — 30. jun 1940) - borbeni brod, 21. podmorničkoj flotili (1. jul 1940 — 30. septembar 1942) - školski brod, i 30. podmorničkoj flotili (1. oktobar 1942 — 10. septembar 1944) - ratni brod.

Nemačka podmornica U-23
Nemačka podmornica U-23
Opšti podaci
KarijeraNemačka nacistička zastava
Kobilica postavljena11. april 1936.
Porinut28. avgust 1936.
Završetak gradnje24. septembar 1936.
Glavne karakteristike
Deplasman279 tona površinski deplasman
328 tona podvodni deplasman
Dužina42.70 metara
Širina4.08 metara
Visina8,60 m
Gaz3.90 metara
Dubina ronjenja150 metara
Pogon700 KS u površinskoj vožnji
360 KS u podvodnoj vožnji
Brzina13,00 čvora u površinskoj vožnji
7,00 čvora u podvodnoj vožnji
Posada22 - 24 oficira i mornara
NaoružanjeTopovi: 1 × 20 mm
Torpedne cevi: 3 × 533 mm (5 torpeda)

Služba uredi

Podmornica U-23 napusta 25. avgusta 1939. godine, pod komandom Ota Krečmera, bazu Vilhelmshafen, i odlazi u područje Severnog mora, radi očekivane savezničke reakcija, zbog budućeg napada na Poljsku. Ona se već 4. septembra vraća u bazu Vilhelmshafen, iz koje kreće u novo patroliranje 9. septembra. Trinaest dana kasnije, 21. septembra, U-23 uplovljava u bazu Kil. Na sledeće svoje patroliranje, podmornica U-23 kreće iz baze Kil, 29. septembra 1939. godine.

U 06:00 sati, 4. oktobra 1939. godine, britanski trgovački brod Glen Farg (zapovednik Robert Gelovej Hol) je pogođen jednim torpedom od podmornice U-23, na oko 60 nautičkih milja južno-jugozapadno od rta Samber. Brod je uočen u 04;45 sati, i zaustavljen je vatrom iz mitraljeza. Nemci ponovo otvaraju vatru iz mitraljeza, kada su sa britanskog broda poslali radio-poruke, a zatim su sačekali da posada napust brod, pre nego što je torpedovan. Jedan član posade britanskog broda je poginuo, dok je ostalih 16 spasio razarač HMS Firedrake (H 79), i iskrcava ih u Kirkvol sledećeg dana.

Deset dana kasnije, 14. oktobra, britanska podmornica HMS Sturgeon ispaljuje tri torpeda ka podmornici U-23, u Skageraku, na oko 20 nautičkih milja zapadno-severozapadno od Skagena, Danska. Sva tri torpeda su promašila nemačku podmornicu. Svega dva dana kasnije, U-23 uplovljava u bazu Kil, i tu ostaje do 1. novembra 1939. godine, kada odlazi na novo patroliranje, koje će trajati 9 dana, i završiće se uplovljavanjem U-23, 9. novembra u istu bazu. Na novo patroliranje, podmornica U-23, krenuće tek za skoro mesec dana, 5. decembra 1939. godine.

U 00:04 sati, 8. decembra 1939. godine, danski trgovački brod Scotia je pogođen u prednji deo jednim torpedom, ispaljenog sa U-23, i tone nakon 17 minuta. Brod je nešto ranije, u 23:36 sati, gađan jednim torpedom, ali ono je promašilo cilj. Svega dva člana posade spasava danski trgovački brod Hafnia, koji je ujedno bio i svedok napada, dok su ostalih 19 članova posade, poginuli. Podmornica U-23, uplovljava 15. decembra 1939. godine u bazu Kil.

Dana, 8. januara 1940. godine, podmornca U-23 napusta bazu Kil, i polazi na novo patroliranje. U 16:32 sati. 11. januara, norveški trgovački brod Fredville (prevozeći ugalj za Oslo) je bio torpedovan od U-23, na oko 100 nautičke milje istočno od Orknijskih ostrva, i prelama se na dva dela. Prednji deo je ostao da pluta, i pet brodolomnika u čamcu za spasavanje se nešto kasnije vraća na prednji deo broda, u nadi da još ima preživelih. Njih sakuplja jedan švedski brod, i prebacuje ih u Kopervik.

Sutradan, 12. januara, u 06:50 sati, danski tanker Danmark je pogođen jednim torpedom od podmornice U-23, dok se nalazio na sidrištu u zalivu Engenes, Kirkvol. Brod eksplodira, prelama se na dva dela, i morska struja ga polako nosi ka obali. Zadnji deo je potonuo 21. januara, dok je prednji deo kasnije opravljen, i koristio se kao jedno plutajuće skladište za gorivo. Podmorncica U-23 uplovljava 15. januara u bazu Vilhelmshafen, iz koje svega tri dana kasnije, kreće na novo patroliranje.

U 19:08 sati, 24. januara 1940. godine, podmornica U-23 ispaljuje torpedo ka jednom manjem trovačkom brodu, i beleži pogodak po sredini broda, usled čega on tone za 45 sekundi. Dan ranije, u 20:20 sati, podmornica je opazila jedan brod, ali u dva napada nije uspela da ga pogodi, pošto je prvo torpedo ostalo zaglavljeno u torpednoj cevi, a drugo, koje je ispaljeno u 22:13 sati, pravi kružnu putanju. Potopljeni brod je najverovatnije bio norveški trgovački brod Varild (zapovednik Deivid Hamlbrek) koji je nestao sa kompletnom posadom od 15 ljudi, na putu od Norveške ka Ujedinjenom Kraljevstvu. Podmornica U-23 uplovljava 29. januara u bazu Vilhelmshafen, i tu ostaje do 9. februara, kada kreće u novu patrolu.

Dana, 18. februara 1940. godine, u 03:54 sati, britanski razarač HMS Daring (H 16), koji je bio u pratnji konvoja HN-12, pogođen je sa dva torpeda od podmornice U-23, na oko 40 nautičkih milja istočno od zaliva Pentlend, i tone odmah. Komandant i 156 ostalih članova posade britanskog razarača su poginuli.

Sutradan, 19. februara, u 04:05 sati, britanski trgovački brod Tiberton (zapovednok Hju Mason), koji je plovio bez zaštite, pogođen je jednim torpedom, ispaljenog sa podmornice U-23, prelama se na dva dela i tone za 30 sekundi, zajedno sa kompletnom posadom od 33 čoveka, istočno od Orknijskih ostrva.

Dva dana kasnije, 21. februara, u 18:09 sati, britanski trgovački brod Loch Maddy (zapovednik Vilijem Džejms Park), koji se izgubio od konvoja HX-19, pogođen je jednim torpedom sa podmornice U-57, po sredini broda, i biva napušten od posade na oko 92 nautičke milje južno-jugozapadna od Rokola. Četiri čoveka je poginulo na brodu, dok je zapovednika i 34 ostalih članova posade spasio britanski razarač HMS Diana, i iskrcao ih u Skapa Flou. Sledećeg dana napušten brod pronalazi podmornica U-23, i pogađa ga jednim torpedom, usled čega se brod lomi na dva dela. Prednji deo, koji nije potonuo, odvučen je od jednog spasilačkog broda u zaliv Ingnes, gde je proglašen za totalno uništen brod.

Podmornica U-23 stiže 28. februara u bazu Kil, i tu ostaje skoro mesec i po dana. U tom periodu dolazi do promene komandanta podmornice, i umesto Krečmera, za komandanta dolazi Hajnc Bedun. Na sledeće svoje borbeno patroliranje, U-23 kreće tek 9. aprila 1940. godine. Nakon 25 dana bezuspešne patrole, ona se vraća nazad u bazu Kil. Od 1. jula 1940. godine, podmornica U-23 je prbačena u 21. flotilu, gde je služila kao školski brod za obuku novih podmorničara. Dana, 1. jula 1942. godine, podmornica U-23 je uvrštena u 30. flotilu, i uskoro počinje planiranje, da se ona Dunavom prebaci do Konstance, Rumunija, gde će se koristiti u napadu na brodove koji plove Crnim morem. Do njenog prvog patroliranja Crnim morem, proćiće skoro jedna godina.

Na prvo svoje patroliranje Crnim morem, podmornica kreće iz Konstance 27. juna 1943. godine, ali se bez uspeha vraća nakon 23 dana u Konstancu. Sledeće svoje patroliranje, U-23 otpočinje 10. avgusta. Između 20:17 i 21:12 sati, 24. avgusta 1943. godine, podmornica U-23 vodi topovsku borbu protiv patrolnog čamca Shkval, na oko 22 nautičke milje južno od Sušumija. Nemačka podmornica proba da udari ruski čamac, a uz put su na čamac bacane ručne granate i eksplozivne naprave. Ubrzo je ceo patrolni čamac bio obavijen vatrom, i tone oko 23:15 sati. Tri člana posade sovjetskog čamaca je poginulo, dok je preostalih 7 članova posade, uspelo u jednom čamcu za spasavanje da stigne sledećeg dana do obale. Podmornica U-23, uplovljava 9. septembra u Konstancu, i tu ostaje do 10. oktobra 1943. godine, kad kreće na novo patroliranje.

U 21:31 sati, 15. oktobar 1943. godine, podmornica U-23 ispaljuje jedno torpedo ka malom konvoju od dva parobroda i jednog obalnog minolovca, i beleži pogodak u pramac na prvom parobrodu. Podmornica tokom nekoliko naredna sata prati brodove, i proba da izvede napad na drugi parobrod, ali je oterana topovskom vatrom sa parobroda i eskortera. Brod koji je pogođen torpedom, i oštećen, bio je pomoćni ratni brod TSC-486 Sovetskaja Rossija. Nedelju dana kasnije, 23. oktobra, u 00:41 sati, U-23 ispaljuje jedno torpedo ka malom trgovačkom brodu Tanais. Eksplozija prelama brod na dva dela, od koji zadnji deo tone odmah, a prednji, pet minuta kasnije. U ovom napadu, poginula su 11 člana posade sovjetskog broda. Podmornica U-23 se vraća u Konstancu 11. novembra 1943. godine.

Mesec dana kasnije, 14. decembra 1943. godine, U-23 kreće na novo patroliranje, ali se nakon 25 dana vraća u Konstancu, bez novih uspeha. U Konstanci, U-23 ostaje više od dva i po meseca, i na novo patroliranje kreće tek 30. marta 1944. godine. U 01:15 sati, 5. aprila, U-23 je bila napadnuta topovima od dva sovjetska eskortera, i odgovara vatrom iz protiv-avionskog topa od 20 mm, i mitraljeza. Nemci beleže nekoliko pogodata i unutrašnjih eksplozija na jednom od brodova, i gone drugi. Kada su se kasnije vratili do mesta gde je bio prvi brod, oni pronalaze jedino naftnu mrlju, na osnovu čega smatraju da su potopili sovjetski brod. U stvarnosti, sovjetski brod SKA-099, je prošao samo sa oštećenjima. Nakon 26 dana patroliranja, U-23 uplovljava u Konstancu, iz koje kreće na novo patroliranje 17. maja 1944. godine.

U 12:56 sati, 29. maja 1944. godine, U-23 ispaljuje jednu salvu od dva torpeda ka jednom tankeru od oko 1.800 tona, koji je eskortovan od dva ratna broda i aviona. Komandant podmornice, Valen, je čuo dve eksplozije, ali nije mogao posmatrati efekte, pošto je napadnut dubinskim bombama, tokom naredna dva sata. U stvarnosti, remorker Smelyj, je bio pogođen jednim torpedom, i tone u blizini Sušumija. Dana, 7. juna 1944. godine, U-23 uplovljava u Konstancu, čime je završeno njeno patroliranje. U novu patrolu ona kreće 16. avgusta 1944. godine, međutim, 23. avgusta, Rumunija kapitulira i nova vlada objavljuje rat Trećem rajhu, što je dovelo do toga, da nemačka mornarica nije mogla da koristi više bazu Konstancu, za svoje podmornice.

Dana, 1. septembra 1944. godine, u 03:31 sati, U -23 ispaljuje tri torpeda unutar luke Konstanca, i beleže tri detonacije nakon što su torpeda prešla put u vremenu od 1 minuta i 46 sekundi. Nemci su smatrali da su dva torpeda pogodila jedan rumunski razarač, a jedno parobrod od 6.000 tona. Međutim jedino je trgovački brod Oituz bio pogođen jednim torpedom i tone pored svog mesta za vezivanje, br.22, dok je drugo torpedo pogodili zid praznog mesta za vezivanje, br.23. Kasnije, brod je izvučen iz mora, i proglašen za totalno uništen. Kada je Bugarska, 8. septembra 1944. godine, objavila rat Trećem rajhu, nemačke podmornice na Crnom moru više nisu posedovale ni jednu bazu u kojoj bi mogle da uplove, te je donesena odluka, da posade potope sopstvene podmornice. Podmornica U-23 je potopljena od posade 10. septembra 1944. godine, u blizini Turske obale.

Komandanti uredi

Brodovi uredi

Ime broda Država Težina Godina izgradnje Datum napada Napomena
Glen Farg   Ujedinjeno Kraljevstvo 865 tona 1935. 4. oktobar 1939. Potopljen
Scotia   Danska 2.400 tona 1924. 8. decembar 1939. Potopljen
Fredville   Norveška 1.150 tona 1917. 11. januar 1940. Potopljen
Danmark   Danska 10.517 tona 1931. 12. januar 1940. Totalno uništen
Varild   Norveška 1.085 tona 1910. 24. januar 1940. Potopljen
HMS Daring (H 16)   Ujedinjeno Kraljevstvo 1.375 tona 1932. 18. februar 1940. Potopljen
Tiberton   Ujedinjeno Kraljevstvo 5.225 tona 1920. 19. februar 1940. Potopljen
Loch Maddy   Ujedinjeno Kraljevstvo 4.996 tona 1934. 22. februar 1940. Totalno uništen
Shkval   SSSR 35 tona 1943. 24. avgust 1943. Potopljen
TSC-486 Sovetskaja Rossija   SSSR 1.005 tona 1916. 15. oktobar 1943. Oštećen
Tanais   SSSR 372 tona 1896. 23. oktobar 1943. Potopljen
SKA-099   SSSR 56 tona 1943. 5. april 1944. Oštećen
Smelyj   SSSR 71 tona -- 29. maj 1944. Potopljen
Oituz   Rumunija 2.686 tona 1905. 1. septembar 1944. Totalno uništen

Spoljašnje veze uredi



Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Немачка_подморница_У-23&oldid=26949547”