Nemanja Stanković (muzičar)
Ovaj članak možda zahteva čišćenje i/ili prerađivanje kako bi se zadovoljili standardi kvaliteta Vikipedije. |
Nemanja Stanković (Kragujevac, 26. decembar 1989) je srpski violončelista.[1] Tokom osam sezona (2011 - 2019) bio je vođa grupe violončela Beogradske filharmonije,[2] a od 2018. predaje na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u zvanju docenta.
Nemanja Stanković | |
|---|---|
 Nemanja Stanković, čelista | |
| Datum rođenja | 26. decembar 1989. |
| Mesto rođenja | Kragujevac, Srbija, SFRJ |
Obrazovanje uredi
Srednju muzičku školu završio je u Kragujevcu u klasi Bože Saramandića, kao učenik generacije.[3] Diplomirao je 2009. godine na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi Sandre Belić, kao student generacije. Zvanje mastera stekao je 2013. godine na Bečkom konzervatorijumu, gde se školovao u klasi Natalije Gutman.[3] Usavršavao se u Firenci (Scuola di Musica di Fiesole) i na Univerzitetu Mozarteum u Salcburgu, gde je završio postdiplomske studije u klasi Enrika Broncija.
Doktorirao je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu 2015. godine.[3]
Pohađao je majstorske kurseve kod renomiranih umetnika kao što su Jens Peter Majnc, Alfred Brendel, Ralf Kiršbaum, Dejvid Strejndž, Miša Majski…
Radna biografija uredi
Kao solista, Stanković je nastupao sa Beogradskom filharmonijom, Simfonijskim orkestrom RTS-a, Cameratom Serbicom, Italijanskim omladinskim orkestrom (OGI), Češkim virtuozima, BGO Dušan Skovran, Gudačima sv. Đorđa…[3]
Kao član ansambla Trio Immersio, Stanković je nastupao na četiri kontinenta - u Evropi, Severnoj Americi, Aziji i Africi.
Sarađivao je sa brojnim umetnicima poput Jana Foglera, Jurija Reviča, Nemanje Radulovića, Gabrijela Felca, Ester Hafner, Stanka Madića, Tijane Milošević, sa gudačkim kvartetima "Nous" i "Epoque", kao i sa triom "Pokret".
U okviru projekta "Nova srpska muzika za violončelo" premijerno je izveo veliki broj novih kompozicija za violončelo čiji su autori istaknuti srpski kompozitori današnjice, poput Anje Đorđević, Dragane S Jovanović, Nataše Bogojević, Ivane Stefanović, Irene Popović.
Od februara 2017. do septembra 2018. bio je zaposlen na Fakultetu umetnosti u Nišu gde je predavao violončelo. Od oktobra 2018. docent je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu.
Nagrade i priznanja uredi
Nemanja Stanković je 2018. proglašen za najboljeg mladog umetnika od strane revije "Muzika klasika".[3]
Trio Immersio je, sa Stankovićem u postavci, 2019. godine proglašen za Ansambl godine od strane umetničke asocijacije "Le Dimore del Quartetto".
Stanković je bio nagrađivan kao finalista brojnih takmičenja i konkursa, poput Međunarodnog takmičenja violončelista u Licenu (Austrija), Međunarodnog takmičenja muzičke omladine (Srbija), Johanes Brams (Austrija), Fidelio specijal (Austrija), Antonio Janigro (Hrvatska), Petar Konjović (Srbija)…
Godine 2007. je od strane umetničke asocijacije ArtLink proglašen za najperspektivnijeg mladog umetnika Srbije. Ova nagrada donela mu je snimanje prvog kompakt diska (pod pokroviteljstvom Audija), sa delima Paganinija, Dvoržaka, Davidova, Hajdna i Čajkovskog.
Izvori uredi
- ^ „Nemanja Stanković, jedan od najboljih srpskih violončelista, predstavlja novi album "Tragovi"”. Kulturni kišobran (na jeziku: engleski). 2020-12-26. Arhivirano iz originala 27. 02. 2021. g. Pristupljeno 2021-02-01.
- ^ Nemanja Stanković (zvanična biografija) Arhivirano na sajtu Wayback Machine (29. oktobar 2013), Beogradska filharmonija (pristupljeno 13. avgusta 2013, 15:34)
- ^ a b v g d „Nemanja Stanković – MUZIČKA ŠKOLA "DAVORIN JENKO" BEOGRAD” (na jeziku: hrvatski). Pristupljeno 2021-02-01.
Spoljašnje veze uredi
- „Nemanja Stanković: Izjava“, „Prepoznavanje: Devetoro solista BGF u sezoni 2011/2012“, Beogradska filharmonija (pristupljeno 13. avgusta 2013, 14:45)
- „Wannabe intervju: Nemanja Stanković“, razgovarala Jovana Katić, „Wannabe“, 29. februar 2012. (pristupljeno 13. avgusta 2013, 14:58)
