Niklot

Niklot (1090—1160) je bio poslednji nezavisni knez Bodrića (Obodrita) (1129—1160), a kasnije i svih Baltičko-polapskih Slovena i osnivač dinastije Nikloting.

Niklot
Niklot
Lični podaci
Datum rođenja	1100.
Datum smrti	1160.
Mesto smrti	Meklenburg-Zapadna Pomeranija,

Biografija

Nema tačnih podataka o poreklu Niklota. U periodu od 1131. do 1160. predvodio je savez Bodrića, Hižana i Prekopjenaca, istovremeno i vladar Šverina, Kutina i Malhova. Skoro 30 godina borio se protiv pokušaja osvajanja slovenskih teritorija od strane germanskih vladara, pre svega Hajnriha Lava. U isto vreme borio se i protiv nasilnog pokrštavanja Slovena, ostavši do kraja odan slovenskim bogovima.

Nanevši nekoliko većih poraza Saksoncima donosi višegodišnji mir slovenskim zemljama. Novi sukob je nastao nakon što je saksonski vojvoda i kralj Svetog rimskog carstva, Lotar II, preneo zemlju Bodrića danskom vojvodi Knudu Lavardu kao feud. Zajedno sa Pribislavom, nećakom princa Hajnriha od Bodrice, Niklot se borio protiv Lotara i Knuda. Nakon pobede i smrti Knuta 1131. godine, Niklot i Pribislav su podelili među sobom zemlju Bodrića, prvi je dobio istočni deo i prevlast nad Bodrićima, Žižanima i Prekopenjanima. U narednim godinama, Niklot je, da bi ojačao svoju poziciju i oslabio Pribislava, održavao saveze sa saksonskim plemstvom, pre svega sa holštajnskim grofom Adolfom II od Šauenburga. Niklot je 1147. raskinuo ovaj savez, pošto su ga Saksonci izdali i učestvovali u krstaškom ratu protiv Slovena, usmerenom protiv njegovih poseda.

1147. počinje Drugi krstaški rat. Zbog nesuglasica između između franačkog kralja Luja VII i nemačkog cara Konrada III veliki deo krstaške vojske vraća se kući odustajući od pohoda na Jerusalimu. Vraćena vojska dobija novi cilj: porobljavanje i pokrštavanje Baltičko-polapskih Slovena. Niklotova vojska ih je dočekala spremno. Jako krstaško uporište, Vagrija, iznenada napada slovenska vojska uništavajući ga potpuno. Uz Vagriju osvojeno još nekoliko nemačkih gradova. Ipak, posle dugih borbi Niklot ostaje u opkoljenom utvrđenom gradu Dobinu na Šverinskom jezeru. Odbivši da se preda Niklotova vojska iznenada probija obruč i nanosi još jedan veliki poraz krstašima. Saksonci su prinuđeni na novo primirje. 1160. danski kralj Valdemar u savezništvu sa saksonskim vojvodama kreće u još jedan napad na Niklota. Napadnut sa kopna od Nemaca i sa mora od Danaca (uz podršku norveških brodova), stari Niklot gine u borbi u svom utvrđenom gradu do poslednjeg časa branivši narod i slovensku veru. Njega nasleđuje sin Pribislav koji postaje saksonski vazal, prihvata hrišćanstvo i dobija titulu „princ od Maklenburga“. Posledica Pribislavovog postupka, uz neslogu slovenskih vladara, je da potomaka baltičko-polapskih ratnika danas gotovo da nema. Ostalo je nekoliko desetina hiljada Lužičkih Srba, kojih je sve manje i opstanak im je ugrožen.