Nikolo Makijaveli

Nikolo Makijaveli (ital. Niccolò Machiavelli; Firenca, 3. maj 1469 — Firenca, 21. jun 1527) je bio italijanski politički filozof tokom renesanse. Njegovo najpoznatije delo, Vladalac (Il Principe), je knjiga namenjena da bude priručnik za vladare. Izdata nakon njegove smrti, knjiga je zagovarala teoriju da „cilj određuje sredstvo“, što se smatra ranim primerom realpolitike. Uobičajena je greška da se kaže da cilj opravdava sredstvo, što Makijaveli ni u jednom svom spisu nije napisao. Makijaveli je prvi mislilac koji je uočio da politika ne podleže etičkim principima, jer opravdati nešto znači to učiniti etički ispravnim.

Nikolo Makijaveli
Nikolo Makijaveli
Lični podaci
Datum rođenja	(1469-05-03)3. maj 1469.
Mesto rođenja	Firenca, Firentinska republika
Datum smrti	21. jun 1527.(1527-06-21) (58 god.)
Mesto smrti	Firenca, Firentinska republika
Filozofski rad
Epoha	Filozofija Renesanse
Regija	Zapadna filozofija
Interesovanja	Politika, Vojna teorija, Istorija
Ideje	Makijavelizam, Utilitarizam
Uticaji od	Cicerona, Tita Livija, Salustija Krispa, Ksenofonta
Uticao na	Tomasa Hobsa, Džejmsa Haringtona, Rusoa
Potpis

Izraz makijavelistički danas opisuje usko, samo-interesno ponašanje, i vodi mnogim nepravilnim shvatanjima Makijavelijeve filozofije.

Nikolo Makijaveli

Biografija

Makijaveli je rođen u Firenci, kao drugi sin Bernarda di Nikola Makijavelija, advokata (na dobrom glasu) i Bartolomee Di Stefano Neli, njegove žene. Oba roditelja su bili članovi starog plemstva Firence. Od 1494. do 1512. godine, Makijaveli mlađi je bio oficijelni vladin službenik. Tokom ovog perioda, putovao je u diplomatske misije u različite evropske dvorove u Francuskoj, Nemačkoj, ostalim italijanskim gradovima-državama. Biva kratko zatočen u Firenci 1512. godine, zatim boravi u izgnanstvu i vraća se u Firencu. Umro je u Firenci 1527. godine i sahranjen je u crkvi Santa Kroče.

Njegov život se može podijeliti u tri perioda, od kojih svaki čini posebnu i važnu eru istorije Firence. Njegova mladost je tekla istovremeno sa veličinom Firence kao italijanske sile pod vođstvom Lorenca De Medičija zvanog Il Manjifiko (Veličanstveni). Pad Medičijevih u Firenci se desio 1494. godine, iste godine kada Makijaveli stupio u državnu službu. Tokom njegove zvanične karijere Firenca je bila slobodna republika, i ovo stanje je trajalo do 1512. godine, kada su se Medičijevi vratili na scenu, i iste godine Makijaveli gubi svoju službu. Medičijevi su opet vladali Firencom od 1512. do 1527. godine, kada su opet izbačeni iz Firence. Ovo je bio period Makijavelijevog povećanog uticaja i vrijeme njegove literarne aktivnosti; umire par sedmica nakon istjerivanja Medičijevih u svojoj pedeset osmoj godini 22. juna 1527, bez povratka u državnu službu.

Mladost

Mada postoji vrlo malo pisanih tragova o Makijavelijevoj mladosti, Firenca iz tih dana je jako dobro poznata, pa se rano okruženje ovog poznatog građanina Firence lako može zamisliti. Firenca u to doba je opisana kao grad sa dvije suprotne struje života, jedna određivana od strane energičnog (i asketskog) Savonarole, dok je druga struja vođena od strane ljubitelja raskoši Lorenca.

Makijaveli nam u svojoj Istoriji Firence daje sliku mladića sa kojima je njegova mladost prošla. On ovako piše: „Oni su bili slobodniji nego njihovi preci u oblačenju i životu, i trošili su više u ostalim vrstama pretjerivanja, trošeći svoje vrijeme i novac u dokoličarenju, kockanju, i ženama; njihov glavni cilj je bio da se pojave dobro obučeni i da pričaju lukavo i oštro, dok bi onaj koji bi povrijedio druge na najlukaviji način nosio titulu najpametnijeg“.

Služba

Sljedeći period njegovog života je proveden u službi slobodne firentinske republike, koja je procvjetala od istjerivanja Medičijevih 1494. godine do njihovog povratka 1512. godine. Nakon četiri godine službe u jednom od javnih ureda biva postavljen za Kancelara i sekretara druge kancelarije. Ovde smo na čvrstom tlu kada želimo da saznamo za događaje u Makijavelijevom životu, zbog toga što je tokom ovog perioda on uzeo vodeću ulogu u poslovima republike, i stoga imamo njegove dekrete, zapise da nas informišu, kao i njegove vlastite tekstove. Malobrojni prepisi njega kao sekretara daju nam informacije o njegovim aktivnostima, i dopunjavaju izvore iz kojih je on crpio iskustva i karaktere koji ispunjavaju knjigu „Vladalac“.

Njegova prva misija je bila 1499. godine kod Katerine Sforce (Catherina Sforza), iz čije je sudbine izveo zaključak da je daleko bolje zaslužiti povjerenje naroda, nego zavisiti od tvrđava.

Godine 1500, biva poslan u Francusku da dobije uslove od strane Luja XII za nastavak rata protiv Pize: ovaj kralj je bio onaj, koji je načinom vođenja svojih spoljnih poslova u Italiji, počinio pet ključnih grešaka u državništvu koje su sumirane u „Vladocu“, i koji zbog istih je izbačen iz Italije. On, takođe, je bio onaj koji se razveo, što je bio uslov podrške od strane pape Aleksandra VI.

Makijavelijev javni život je bio većinom dominiran događajima proizniklim od ambicija pape Aleksandra VI i njegovog sina, Čezara Bordžije (Cesare Borgia), vojvode Valentina (duca Valentino), i ovi karakteri ispunjavaju veliki prostor u knjizi „Vladalac“. Makijaveli nikad ne oklijeva da citira akcije vojvode koje su koristile uzurpatorima koji su željeli da zadrže države koje su zauzeli.

Pisanje i smrt

Po povratku Medičijevih u Firencu, Makijaveli, koji se par sedmica uzalud nadao da će zadržati svoju službu pod novim vlastodršcima Firence, biva otpušten dekretom datiranim na 7. novembar 1512. Kratko nakon ovoga biva optužen za saučesništvo u neuspjeloj zavjeri protiv Medičijevih i završava u pritvoru gdje je stavljen na torturu. Novi medičijevski ljudi, među kojima i papa Lav X, osigurali su njegovo puštanje na slobodu, i on se povlači na svoje malo imanje u San Kašano, blizu Firence, gdje se posvećuje literaturi. U pismu Frančesku Vetoriju, datiranom 13. decembra, 1513, ostavio je veoma zanimljiv opis svog života u ovome periodu, što ukazuje na njegove metode i motive za pisanje „Vladaoca“(Il principe).

Učenje

Nikolo Makijaveli je poznat kao autor rečenice: „Cilj opravdava sva sredstva“, mada se ona tako formulisana ne nalazi ni u jednom njegovom delu. On je smatrao da svako, pa tako i vladar ima jednu količinu moći, a cilj jeste da se ta moć što je moguće više uveća. Pri tome vladar mora biti izvan običajnih moralnih kočnica, što znači da hrišćanski moral i politika nemaju i ne mogu imati nikakvih dodirnih tačaka. Sve što uvećava moć i vlast jeste ispravno primenjivati. Iako se neki Makijavelijevi saveti mogu smatrati beskrupuloznim, sam Makijaveli upozorava da realno ne treba mešati sa idealnim. U svom najpoznatijem delu, Vladaocu, piše:

„ Tu se sad postavlja pitanje: da li je bolje da te ljudi ljube ili da te se boje. Odgovor je, da bi najbolje bilo i jedno i drugo; no kako je to dvoje teško sastaviti, mnogo je sigurnije, da te se ljudi boje, negoli da te ljube, ako već oboje ne možeš postići. Jer o ljudima se uopšteno može kazati: nezahvalni su, nepouzdani, pritvorni, izbegavaju opasnosti i pohlepni su za dobitkom; dok im dobro činiš, tvoji su, nude ti svoju krv, imetak, žene i decu, kako sam vam već kazao, kad je potreba daleko; no kad se nevolja primakne, okreću se. Propada vladar, koji se posve oslonio na njihove reči, pa se nije ni na šta pripremio; jer prijateljstva, koje se dobijaju za platu, a ne veličinom i plemenitošću duha, kupuju se, a ne poseduju, pa se u pravo vreme ne mogu upotrebiti. Osim toga, ljudi se manje ustručavaju da uvrede nekoga, koji želi da ga ljube, negoli nekoga, koji im uliva strah; jer ljubav se podržava vezom zahvalnosti, samo što ljudi, budući da su opaki, tu vezu raskidaju, kad god im je to od koristi; strah se pak podržava neprestanom pretnjom kazne. ” — Vladalac

Spisi

Ovo je spisak Makijavelijevih glavnih radova (napisao ih je više od 30 tokom svog života):

• Discorso sopra le cose di Pisa, 1499
• Del modo di trattare i popoli della Valdichiana ribellati, 1502
• Del modo tenuto dal duca Valentino nell' ammazzare Vitellozzo Vitelli, Oliverotto da Fermo, etc., 1502 (Description of the Methods Adopted by the Duke Valentino when Murdering Vitellozzo Vitelli, Oliverotto da Fermo, the Signor Pagolo, and the Duke di Gravina Orsini)
• Discorso sopra la provisione del danaro, 1502
• Decennale primo (poem in terza rima), 1506
• Ritratti delle cose dell'Alemagna, 1508-1512
• Decennale secondo, 1509
• Ritratti delle cose di Francia, 1510
• Discorsi sopra la prima deca di T. Livio, 3 vols., 1512-1517
• Il Principe, 1513 (The Prince)
• Andria, comedy translated from Terence, 1513 (?)
• Mandragola, prose comedy in five acts, with prologue in verse, 1513
• Della lingua (dialogue), 1514
• Clizia, comedy in prose, 1515 (?)
• Belfagor arcidiavolo (novel), 1515
• Asino d'oro (poem in terza rima), 1517
• Dell'arte della guerra, 1519-1520 (The Art of War)
• Discorso sopra il riformare lo stato di Firenze, 1520
• Sommario delle cose della citta di Lucca, 1520
• Vita di Castruccio Castracani da Lucca, 1520 (The Life of Castruccio Castracani of Lucca)
• Istorie fiorentine, 8 books, 1521-1525 (History of Florence)
• Frammenti storici, 1525.
• Other poems include Sonetti, Canzoni, Ottave, and Canti carnascialeschi

Vidi još

• Vladalac
• Rasprave
• Teorija državnog razloga

Literatura

Biografije

• Baron, Hans (1961). „Machiavelli: The Republican Citizen and the Author of 'the Prince'”. The English Historical Review. 76 (299): 217—253. JSTOR 557541. doi:10.1093/ehr/LXXVI.CCXCIX.217. 
• Acton, John Emerich Edward Dalberg Acton Baron (1907). The Cambridge Modern History. The University Press. str. 3. 
• Capponi, Niccolò. An Unlikely Prince: The Life and Times of Machiavelli (Da Capo Press; 2010) 334 pages
• Celenza, Christopher S. (2015). Machiavelli: A Portrait. Cambridge, Mass: Harvard University Press. ISBN 9780674416123. 
• Godman, Peter (1998), From Poliziano to Machiavelli: Florentine Humanism in the High Renaissance, Princeton University Press 
• Grazia, Sebastian De (13. 1. 1994). Machiavelli in Hell. Knopf Doubleday Publishing. ISBN 0679743421. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• Hale, J. R. Machiavelli and Renaissance Italy (1961) = Machiavelli%20and%20Renaissance%20Italy online edition
• Hulliung, Mark. Citizen Machiavelli (1983)
• Oppenheimer, Paul (2011). Machiavelli : a life beyond ideology. London ; New York: Continuum. ISBN 9781847252210. 
• Ridolfi, Roberto. The Life of Niccolò Machiavelli (1963), a standard scholarly biography
• Schevill, Ferdinand. Six Historians (1956). p. 61.–91
• Skinner, Quentin (1981). Machiavelli. Oxford, Eng.: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-287516-7. 
• Skinner, Quentin. Machiavelli: A Very Short Introduction (2000)
• Unger, Miles J. 'Machiavelli: A Biography' (Simon & Schuster 2011) a lively, authoritative account of Machiavelli's life and work.
• Villari, Pasquale. The Life and Times of Niccolò Machiavelli (2 vol 1892) ( Vol 1; Vol 2)
• Viroli, Maurizio (2000). Niccolò's Smile: A Biography of Machiavelli. Farrar, Straus and Giroux. ISBN 0374221871. 
• Viroli, Maurizio. Machiavelli (1998) = Machiavelli online edition, good place to start
• Vivanti, Corrado. Niccolò Machiavelli: An Intellectual Biography (Princeton University Press; 2013) 261 pages

Politička misao

• Anglo, Sydney (2005). Machiavelli – The First Century: Studies in Enthusiasm, Hostility, and Irrelevance. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-926776-7. .
• Baron, Hans (21. 3. 1966). The Crisis of the Early Italian Renaissance: Civic Humanism and Republican Liberty in an Age of Classicism and Tyranny. Princeton University Press. ISBN 0691007527. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• Baron, Hans. In Search of Florentine Civic Humanism (2 vols. 1988).
• Baron, Hans (1961), „Machiavelli: the Republican Citizen and Author of The Prince”, English Historical Review, lxxvi (76): 217—53, doi:10.1093/ehr/LXXVI.CCXCIX.217.  Baron, Hans (1961). „Machiavelli: The Republican Citizen and the Author of 'the Prince'”. The English Historical Review. 76 (299): 217—253. JSTOR 557541. doi:10.1093/ehr/LXXVI.CCXCIX.217.  in JSTOR
• Bireley, Robert (1990), The Counter Reformation Prince 
• Black, Robert (1999), „Machiavelli, servant of the Florentine republic”, Ur.: Bock, Gisela; Skinner, Quentin; Viroli, Maurizio, Machiavelli and Republicanism, Cambridge University Press 
• Bock, Gisela; Skinner, Quentin; Viroli, Maurizio, ur. (1993). Machiavelli and Republicanism. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-43589-5. 
• Chabod, Federico (1958). Machiavelli & the Renaissance = Machiavelli%20%26%20the%20Renaissance online edition; online from ACLS E-Books
• Connell, William J. (2001), "Machiavelli on Growth as an End," in Anthony Grafton and J.H.M. Salmon, eds., Historians and Ideologues: Essays in Honor of Donald R. Kelley, Rochester: University of Rochester Press, 259-277.
• Donskis, Leonidas, ur. (2011). Niccolò Machiavelli: History, Power, and Virtue. Rodopi. ISBN 978-90-420-3277-4. 
• Everdell, William R. (2000). „Niccolò Machiavelli: The Florentine Commune”. The End of Kings: A History of Republics and Republicans. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 9780226224824. .
• Fischer, Markus (1997). „Machiavelli's Political Psychology”. The Review of Politics. 59 (4): 789—829. JSTOR 1408308. S2CID 146570913. doi:10.1017/S0034670500028333. 
• Fischer, Markus (2000), Well-ordered License: On the Unity of Machiavelli's Thought, Lexington Book 
• Guarini, Elena (1999), „Machiavelli and the crisis of the Italian republics”, Ur.: Bock, Gisela; Skinner, Quentin; Viroli, Maurizio, Machiavelli and Republicanism, Cambridge University Press 
• Gilbert, Allan (1938), Machiavelli's Prince and Its Forerunners, Duke University Press 
• Gilbert, Felix. Machiavelli and Guicciardini: Politics and History in Sixteenth-Century Italy (2nd ed. 1984) online from ACLS-E-books
• Gilbert, Felix. "Machiavelli: The Renaissance of the Art of War," in Edward Mead Earle, ed. The Makers of Modern Strategy (1944)
• Jensen, De Lamar, ed. Machiavelli: Cynic, Patriot, or Political Scientist? (1960) essays by scholars = Machiavelli%3a%20Cynic%2c%20Patriot%2c%20or%20Political%20Scientist%3f online edition
• Jurdjevic, Mark (2014). A Great and Wretched City: Promise and Failure in Machiavelli's Florentine Political Thought. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-72546-1. 
• Kennington, Richard (2004), On Modern Origins, Lexington Books 
• Mansfield, Harvey C. (1981). „Machiavelli's Political Science”. The American Political Science Review. 75 (2): 293—305. JSTOR 1961365. S2CID 145127539. doi:10.2307/1961365. 
• Mansfield, Harvey (1993), Taming the Prince, The Johns Hopkins University Press 
• Mansfield, Harvey (1995), „Machiavelli and the Idea of Progress”, Ur.: Melzer; Weinberger; Zinman, History and the Idea of Progress, Cornell University Press 
• Mansfield, Harvey C. Machiavelli's Virtue (1996), 371 pp
• Mansfield, Harvey C. (15. 4. 2001). Machiavelli's New Modes and Orders: A Study of the Discourses on Livy. University of Chicago Press. ISBN 0226503704. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• Masters, Roger (1996). Machiavelli, Leonardo and the Science of Power. University of Notre Dame Press. ISBN 978-0-268-01433-9. 
• Masters, Roger (1998). Fortune is a River: Leonardo Da Vinci and Niccolò Machiavelli's Magnificent Dream to Change the Course of Florentine History. Simon & Schuster. ISBN 978-0-452-28090-8. 
• Mattingly, Garrett (jesen 1958), „Machiavelli's Prince: Political Science or Political Satire?”, The American Scholar (27): 482—91. 
• Najemy, John (1993), Between Friends: Discourses of Power and Desire in the Machiavelli-Vettori Letters of 1513–1515, Princeton University Press 
• Najemy, John M. (1996), „Baron's Machiavelli and Renaissance Republicanism”, American Historical Review, The American Historical Review, Vol. 101, No. 1, 101 (1): 119—29, JSTOR 2169227, doi:10.2307/2169227.  Fulltext in Jstor.
• Parel, A. J. (1991). „The Question of Machiavelli's Modernity”. The Review of Politics. 53 (2): 320—339. JSTOR 1407757. S2CID 170629105. doi:10.1017/S0034670500014649. 
• Parel, Anthony (1972), „Introduction: Machiavelli's Method and His Interpreters”, The Political Calculus: Essays on Machiavelli's Philosophy, Toronto, str. 3—28 
• Parsons, William B. (2016). Machiavelli's Gospel. University of Rochester Press. ISBN 9781580464918. 
• Pocock, J.G.A. (1975), The Machiavellian Moment: Florentine Political Thought and the Atlantic Republican Tradition, Princeton  new ed. 2003, a highly influential study of Discourses and its vast influence; . ISBN 0691114722. 
• Pocock, J. G. A. (1981). „The Machiavellian Moment Revisited: A Study in History and Ideology”. The Journal of Modern History. 53 (1): 49—72. JSTOR 1877064. S2CID 143983746. doi:10.1086/242241. 
• Rahe, Paul (1992), Republics Ancient and Modern: Classical Republicanism and the American Revolution  online edition Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. septembar 2009)
• Rahe, Paul A. (2006). Machiavelli's Liberal Republican Legacy. Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-85187-9. 
• Ruggiero, Guido (2007). Machiavelli in Love: Sex, Self, and Society in the Italian Renaissance. JHU Press. ISBN 978-0-8018-8516-7. 
• Schaefer, David (1990), The Political Philosophy of Montaigne, Cornell University Press .
• Scott, John T. and Vickie B. Sullivan, "Patricide and the Plot of The Prince: Cesare Borgia and Machiavelli's Italy." American Political Science Review 1994 88(4): 887–900. ISSN 0003-0554 in Jstor
• Skinner, Quentin. The Foundations of Modern Political Thought, v. I, The Renaissance, (1978)
• Soll, Jacob (2005), Publishing The Prince: History, Reading and the Birth of Political Criticism, University of Michigan Press 
• Stanford Encyclopedia of Philosophy. Niccolò Machiavelli (2005) online edition
• Strauss, Leo (1987), „Niccolò Machiavelli”, Ur.: Strauss, Leo; Cropsey, Joseph, History of Political Philosophy (3rd izd.), University of Chicago Press 
• Strauss, Leo (1958). Thoughts on Machiavelli. Chicago: University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-77702-3. 
• Sullivan, Vickie B., ed. (2000), The Comedy and Tragedy of Machiavelli: Essays on the Literary Works, Yale University Press CS1 održavanje: Tekst viška: spisak autora (veza)
• Sullivan, Vickie B. (1996), Machiavelli's Three Romes: Religion, Human Liberty, and Politics Reformed, Northern Illinois University Press 
• von Vacano, Diego, "The Art of Power: Machiavelli, Nietzsche and the Making of Aesthetic Political Theory," Lanham MD: Lexington: 2007.
• Thompson, C. Bradley (1995), „John Adams's Machiavellian Moment”, The Review of Politics, 57 (3): 389—417, S2CID 154074090, doi:10.1017/S0034670500019689 . Also in Rahe 2006.
• Whelan, Frederick G. (2004), Hume and Machiavelli: Political Realism and Liberal Thought, Lexington 
• Martin Wight, Four Seminal Thinkers in International Theory: Machiavelli, Grotius, Kant and Mazzini ed. Gabriele Wight & Brian Porter . Four Seminal Thinkers in International Theory: Machiavelli, Grotius, Kant, and Mazzini. Oxford: Oxford University Press. 2005. ISBN 9780199273676. . http://ukcatalogue.oup.com/product/9780199273676.do

Italijanske studije

• Barbuto, Marcelo (2005), "Questa oblivione delle cose. Reflexiones sobre la cosmología de Maquiavelo (1469—1527)," Revista Daimon, 34, Universidad de Murcia. p. 34–52.
• Barbuto, Marcelo (2008), "Discorsi, I, XII, 12–14. La Chiesa romana di fronte alla republica cristiana", Filosofia Politica, 1, Il Mulino, Bologna. p. 99–116.
• Connell, William J. (2015), Machiavelli nel Rinascimento italiano, Milano, Franco Angeli.
• Giuseppe Leone, "Silone e Machiavelli. Una scuola...che non crea prìncipi", pref. di Vittoriano Esposito, Centro Studi Ignazio Silone, Pescina, 2003.
• Martelli, Mario (2004), "La Mandragola e il suo prologo", Interpres, XXIII. p. 106–42.
• Martelli, Mario (2003), "Per la definizione della nozione di principe civile", Interpres, XXII.
• Martelli, Mario (2001), "I dettagli della filologia", Interpres XX. p. 212–71.
• Martelli, Mario (1999a), "Note su Machiavelli", Interpres XVIII. p. 91–145.
• Martelli, Mario (1999b), Saggio sul Principe, Salerno Editrice, Roma.
• Martelli, Mario (1999c), "Machiavelli e Savonarola: valutazione politica e valutazione religiosa", Girolamo Savonarola. L´uomo e il frate". Atti del xxxv Convegno storico internazionale (Todi, II-14 ottobre 1998), CISAM, Spoleto. p. 139–53.
• Martelli, Mario (1998a), Machiavelli e gli storici antichi, osservazioni su alcuni luoghi dei discorsi sopra la prima deca di Tito Livio, Quaderni di Filologia e critica, 13, Salerno Editrice, Roma.
• Martelli, Mario (1998b), "Machiavelli politico amante poeta", Interpres XVII. p. 211–56.
• Martelli, Mario (1998c), "Machiavelli e Savonarola", Savonarola. Democrazia, tirannide, profezia, a cura di G.C. Garfagnini, Florencia, Sismel-Edizioni del Galluzo. p. 67–89.
• Martelli, Mario and Bausi, Francesco (1997), "Politica, storia e letteratura: Machiavelli e Guicciardini", Storia della letteratura italiana, E. Malato (ed.), vol. IV. Il primo Cinquecento, Salerno Editrice, Roma. p. 251–320.
• Martelli, Mario (1985–1986), "Schede sulla cultura di Machiavelli", Interpres VI. p. 283–330.
• Martelli, Mario (1982) "La logica provvidenzialistica e il capitolo XXVI del Principe", Interpres IV. p. 262–384.
• Martelli, Mario (1974), "L´altro Niccolò di Bernardo Machiavelli", Rinascimento, XIV. p. 39–100.
• Sasso, Gennaro (1993), Machiavelli: storia del suo pensiero politico, II vol., Bologna, Il Mulino,
• Sasso, Gennaro (1987–1997) Machiavelli e gli antichi e altri saggi, 4 vols., Milano, R. Ricciardi

Izdanja

Kolekcije

• Gilbert, Allan H. ed. Machiavelli: The Chief Works and Others, (3 vol. 1965), the standard scholarly edition
• Bondanella, Peter, and Mark Musa, eds. The Portable Machiavelli (1979)
• Penman, Bruce. The Prince and Other Political Writings, (1981)
• Machiavelli, Niccolò (januar 1994). Wootton, David, ur. Selected Political Writings. Indianapolis: Hackett Pubs. ISBN 087220247X. CS1 održavanje: Format datuma (veza)

Princ

• Machiavelli, Niccolò (2016). The Prince with Related Documents (Second izd.). Boston: Bedford/St. Martin's. ISBN 978-1-319-04892-1. . Translated by William J. Connell
• Machiavelli, Niccolò (9. 10. 2015). W. Garner, ur. The Prince. Prevod: Luigi Ricci. Adagio Press. ISBN 978-0996767705. CS1 održavanje: Format datuma (veza)
• Machiavelli, Niccolò (1961). The Prince. London: Penguin. ISBN 978-0-14-044915-0. . Translated by George Bull
• Machiavelli, Niccolò (2006), El Principe/The Prince: Comentado Por Napoleon Bonaparte / Commentaries by Napoleon Buonaparte, Mestas Ediciones . Translated into Spanish by Marina Massa-Carrara
• Machiavelli, Niccolò (1985), The Prince, University of Chicago Press . Translated by Harvey Mansfield
• Machiavelli, Niccolò (1995), The Prince, Everyman . Translated and Edited by Stephen J. Milner. Introduction, Notes and other critical apparatus by J.M. Dent.
• The Prince ed. by Peter Bondanella (1998) 101 pp = The%20Prince online edition
• ed. by Rufus Goodwin and Benjamin Martinez (2003) The Prince. ISBN 0937832383. . excerpt and text search
• The Prince (2007) Machiavelli, Niccolò (2007). The Prince: Arc Manor's Original Special Student Edition. Arc Manor Publishers. ISBN 978-0979415401. . excerpt and text search
• Machiavelli, Niccolò. The Prince, (1908 edition tr by W. K. Marriott) Gutenberg edition
• Marriott, W. K. (2008). The Prince. Red and Black Publishers. ISBN 978-1-934941-00-3. 
• Il principe (2006) ed. by Mario Martelli and Nicoletta Marcelli, Edizione Nazionale delle Opere di Niccolò Machiavelli, Salerno Editrice, Roma.

Otkrića na Liviju

• Discorsi sopra la prima deca di Tito Livio (2001), ed. by Francesco Bausi, Edizione Nazionale delle Opere di Niccolò Machiavelli, II vol. Salerno Editrice, Roma.
• The Discourses, tr. with introduction and notes by L. J. Walker (2 vol 1950).
• Machiavelli, Niccolò (1531). The Discourses. Translated by Leslie J. Walker, S.J, revisions by Brian Richardson (2003). London: Penguin Books. ISBN 978-0-14-044428-5. 
• The Discourses, edited with an introduction by Bernard Crick (1970).

Umetnost ratovanja

• The Seven Books on the Art of War
• The Art of War, University of Chicago Press, edited with new translation and commentary by Christopher Lynch (2003)
• The Art of War Machiavelli, Niccolò; Farneworth, Ellis (1775). The Works of Nicholas Machiavel ...: Translated from the Originals; : Illustrated with Notes, Annotations, Dissertations, and Several New Plans on the Art of War. . online 1775 edition
• The Art of War, Niccolò Machiavelli. Da Capo press edition, 2001, with introduction by Neal Wood.

Florentinske istorije

• History of Florence online 1901 edition
• Machiavelli, Niccolò (1988), Florentine Histories, Princeton University Press . Translation by Laura F Banfield and Harvey Mansfield.

Korespondencija

• Juan Manuel Forte (edición y traducción), Madrid, La Esfera de los Libros, 435 págs. Machiavelli, Niccolò (2007). Epistolario privado. Las cartas que nos desvelan el pensamiento y la personalidad de uno de los intelectuales más importantes del Renacimiento. Esfera de los Libros. ISBN 978-84-9734-661-0. 
• The Private Correspondence of Niccolò Machiavelli, ed. by Orestes Ferrara; (1929) = The%20Private%20Correspondence%20of%20Nicolo%20Machiavelli online edition
• Machiavelli, Niccolò (1996), Machiavelli and his friends: Their personal correspondence, Northern Illinois University Press . Translated and edited by James B. Atkinson and David Sices.
• Also see Najemy 1993.

Poezija i komedija

• Machiavelli, Niccolò (1985), Comedies of Machiavelli, University Press of New England  Bilingual edition of The Woman from Andros, The Mandrake, and Clizia, edited by David Sices and James B. Atkinson.
• Hoeges, Dirk (2006). Niccolò Machiavelli. Dichter-Poeta. Mit sämtlichen Gedichten, deutsch/italienisch. Con tutte le poesie, tedesco/italiano. Reihe: Dialoghi/Dialogues: Literatur und Kultur Italiens und Frankreichs, Band 10, Peter Lang Verlag, Frankfurt/M. u.a. ISBN 978-3-631-54669-7. 

Spoljašnje veze

• Machiavelli: Stanford Encyclopedia of Philosophy
• William R. Everdell's article "From State to Free-State: The Meaning of the Word Republic from Jean Bodin to John Adams," with extensive discussion of Machiavelli
• full text books from the Liberty Fund, a conservative think tank Архивирано на сајту Wayback Machine (20. мај 2013)
• Niccolò Machiavelli (1469–1527)
• The Prince by Niccolo Machiavelli Архивирано на сајту Wayback Machine (26. фебруар 2021)
• Site containing The Prince, slightly modified for easier reading
• Niccolò Machiavelli na sajtu Projekat Gutenberg (jezik: engleski)
• Nikolo Makijaveli na sajtu Internet Archive (jezik: engleski)
• Nikolo Makijaveli na sajtu LibriVox (jezik: engleski)
• Machiavelli at the Marxists Internet Archive
• Works by Niccolò Machiavelli
• Works of Machiavelli
• Machiavelli on the Online Library Of Liberty Архивирано на сајту Wayback Machine (20. мај 2013)
• Digitized Italian Letter, Machiavelli, Karpeles Manuscript Library
• Machiavelli and the Italian City on the BBC's In Our Time with Melvyn Bragg
• University of Adelaide's full texts of Machiavelli's works
• Tribina „Makijaveli i njegovo doba"