Novica Negovanović
Novica Negovanović (Adrani kod Kraljeva, 30. novembar 1945 — Kruševac, 9. avgust 2021) bio je srpski kompozitor, svirač i pevač narodnih pesama.
| Novica Negovanović | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 30. novembar 1945. |
| Mesto rođenja | Adrani, kod Kraljeva, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 9. avgust 2021. (75 god.) |
| Mesto smrti | Kruševac, Srbija |
| Kompozitorski rad | |
| Žanr | Narodna muzika |
Biografija uredi
Novica Negovanović rođen je 1945. godine u Adranima kod Kraljeva. Njegov muzički talenat dolazi do izražaja još u petoj godini života.[1] Odrastao je u muzičkoj porodici, otac i stric svirali su harmoniku i od tada počinje njegovo interesovanje za ovaj instrument.[2] Bio je toliko talentovan da je njegov prvi nastup bio već u prvom razredu osnovne škole. Sa stricem i ocem svirao je na mnogim veseljima.
U to vreme organizovana su opštinska takmičenja na kojima je učestvovao, i na mnogima je pobeđivao. Pevao je i svirao po svim okolnim mestima, a na repertoaru je imao veliki broj pesama.
Godine 1966, godina bila je prekretnica u životu Novice Negovanovića. Ta godina obeležila je njegovu karijeru. Na takmičenju harmonikaša u Soko Banji dva puta osvaja prvo mesto, kao solista i kao duet harmonika sa Draganom Matićem Žilićem. Tu je poneo titulu prve harmonike Jugoslavije.
U godinama između 1970. i 1980. Novica Negovanović je bio među najpopularnijim jugoslovenskim harmonikašima nekom svojom novom orijentacijom koja nije bila ni sledovanje puta Mije Krnjevca, niti podržavanje Jovici Petkoviću. Njegove izvrsne interpretacije svojih kola (među kojima treba naročito istaći „Pericino kolo“) delovale su tako sveže i moderno da je za sobom povukao veliki broj mladih harmonikaša. Bio je na putu da postane harmonikaška velesila, ali tada se odrekao solističke karijere harmonikaša, a više se eksponirao kao pevač i stvaralac novih pesama.
Deset godina Novica je radio kao glavni muzički urednik u Produkciji gramofonskih ploča i muzičkih kaseta „Jugodisk“ u Beogradu. Od 1989. do 2003. godine Novica je živeo i radio u Americi. Bio je aktivan član Srpskog pokreta obnove.[3] U svojoj dugogodišnjoj karijeri učestvovao je na mnogim festivalima, turnejama, koncertima i humanitarnim koncertima, kako u zemlji tako i u inostranstvu.
Umro je 9. avgusta 2021. od izliva krvi u mozak u Kruševcu, u svojoj 76. godini.[4] Pored toga, tri godine je bolovao od raka na grlu i debelom crevu.
Stvaralaštvo uredi
Godine 1966, godina veoma je značajna za Novicu Negovanovića. Te godine počinje profesionalno da se bavi pevanjem. Odlazi na turneje po tadašnjoj Jugoslaviji sa Lepom Lukić, Dušicom Bilkić, i mnogim drugim pevačima. Iste godine, 1966, snima prvu ploču sa pesmom "Ah zašto te pre ne sretoh“. Posle izlaska te ploče odlazi na odsluženje vojnog roka, a odmah po dolasku snima i drugu singl ploču "Daj da zora nikada ne svane" i "Kameno srce“. Pesme postaju hitovi Novica i dalje ide na turneje, koje traju i mesecima. Svirao je najviše sa svojim bratom Predragom Negovanovićem, sa kojim je i vodio orkestar.
Najveći hitovi Novice Negovanovića nastali su u periodu od 1970. do 1980. godine. Tada su i nastale pesme "Zar sam stranac u svom kraju", "Vodeničar na Moravi", "Sve bledi, sve nestaje", "Počećemo sve iznova", "Zna jedino jedna žena", "Ljubomoro, ljubomoro", "Ti anđeo a ja đavo", "Kad kroz selo prođem", "Prođe leto trideseto", "Ko godine broji, starosti se boji", "Ne vraćam se u tuđinu kletu", "Kad umoran budem pao", "Imam oči neposlušne", "Jedna reka u mom kraju" i mnogi, mnogi drugi. Snimio je i dosta kola od kojih je najpoznatije "Pericino kolo“. Veliki hitovi su i pesme "Selo moje kraj Morave", "Brzo živim", "Vodeničar na Moravi", "Teče reka teče Gruža", "Ako te potražim“.
Godine 1976. na festivalu "Beogradski sabor" osvojio je prvo mesto pesmom "Ne vraćam se u tuđinu kletu“. Iste godine proglašen je i za pevača godine. Imao je i dva nastupa 1976. i 2003. godine u operi u Australiji sa Borom Dugićem.
Novica Negovanović je komponovao i veliki broj pesama za svoje kolege: "Janičar" za Cuneta Gojkovića, "Ko se jednom napije vode sa Baš čaršije" za Safeta Isovića, za Nedeljka Bilkića, Dušicu Bilkić, Lepu Lukić, Boru Spužića Kvaku, Tomu Zdravkovića, Gordanu Stojićević, Azeminu Grbić, Muharema Serbezovskog, Spasoja Dukića, Zoricu Brunclik, Snežanu Babić Sneki i još mnoge druge. Sarađivao je sa mnogim tekstopiscima, Ruždijom Krupom, Dobricom Erićem, Safetom Kafedžićem, Radomirom Vasiljevićem i mnogim drugim tekstopiscima, a i sam je pisao pesme.
Privatni život uredi
Novica se vratio da živi u svom rodnom mestu Adrani kod Kraljeva. Svoju ljubav i umeće na harmonici prenosio je na mlade talente i borio se za očuvanje naše narodne muzike. Muzika je deo tradicije porodice Negovanović. Otac i stric su svirali harmonike, Novica i brat Predrag takođe, kao i Novičin sin Dragan. Ćerka Mirjana se bavi pevanjem, a najmlađi Novičin sin Novica je takođe muzički nadaren.
Festivali uredi
- 1967. Soko Banja - Prva harmonika Jugoslavije
- 1975. Jugoslovenski festival Pariz - Kad kroz selo prođem
- 1976. Beogradski sabor - Ne vraćam se više u tuđinu kletu, pobednička pesma
- 1976. Hit parada - Isto nam se piše
- 1977. Hit leta - Ne gubimo vreme više
- 1978. Hit parada - Osvajam te na tenane
- 1978. Parada hitova - Jesi lepa, al' si tuđa
- 1983. Ilidža - Od Sarajeva do Doboja
- 2008. Festival narodne muzike, Zlatibor - Pesma Mirjani
- 2010. Vrnjačka Banja - Teče reka, teče Gruža
- 2010. Moravski biseri - Muzika je život moj
- 2010. Moravski biseri - Vratiću se jednog dana (Gost revijalnog dela festivala)
- 2014. Lira, Beograd - Kad umoran budem pao (Gost revijalnog dela festivala)
- 2018. Festival "Dragiša Nedović", Kragujevac - Kosio sam seno
- 2020. Sabor narodne muzike Srbije, Beograd - Gost osme takmičarske večeri festivala i dobitnik Nagrade nacionalnog estradno - muzičkog umetnika Srbije
Stvaralaštvo uredi
- Lepa Lukić: Kćeri moja, Sećaš li se našeg malog mesta
- Predrag Gojković Cune: Janičar[5]
- Azemina Grbić: Hladni vjetre putuj dalje, Udri Mujo šargiju
- Gvozden Radičević: Proživi svoj život
- Bora Drljača: Noćima je sanjam
- Braća Bajić: Ej, prijo, kako ćemo
- Safet Isović: Ja sam čovjek od meraka, Ko se jednom napije vode sa Baš-čaršije
- Radiša Urošević: Doći ću ti nezvan u svatove
- Muharem Serbezovski: Izdajico srca mog
- Gordana Stojićević: Ja ne mogu bez njega
- Zoran Kalezić: Dođi, sine, pa se ženi
- Novica Negovanović: Imam oči neposlušne, Jesi lepa, al' si tuđa, Ko godine broji, starosti se boji , Osvajam te natenane, Počet ćemo sve iznova, Prođe leto trideseto, Svaki dan bez tebe meni znači malo (Jedna reka u mom kraju)
Reference uredi
- ^ „Novica Negovanović: Prije 34 godine napunio sam Sidnejsku operu”. Pristupljeno 24. 8. 2013. Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. mart 2012)
- ^ „Dobio sina u 61. godini”. Pristupljeno 24. 8. 2013.
- ^ „Preminuo Novica Negovanović”. Srpski pokret obnove. 11. 8. 2021.
- ^ „NIJE TAČNO DA JE UMRO OD KORONE, VEĆ OD IZLIVA KRVI U MOZGU Lepa Lukić ne može da se smiri zbog smrti prijatelja”. Pristupljeno 14. 8. 2021.
- ^ „ON JE NAPISAO "JANIČARA" ZA CUNETA: Novica Negovanović komponovao je jednu od najpotresnijih pesama naše muzike - evo kako je o njoj govorio”. NOVOSTI (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2021-08-09.
