Novica Tadić
Novica Tadić (Smriječno kod Plužina, 17. jul 1949 — Beograd, 23. januar 2011) bio je srpski pesnik. Dobitnik je značajnih književnik nagrada, zastupljen je u mnogim antologijama srpske i svetske poezije.
Novica Tadić | |
|---|---|
 Novica Tadić | |
| Datum rođenja | 17. jul 1949. |
| Mesto rođenja | Smriječno kod Plužina, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 23. januar 2011. (61 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
Biografija uredi
Rođen je kod Plužina u Staroj Hercegovini. Gimnaziju je završio u Nikšiću, a na Filozofskom fakultetu u Beogradu studirao je filozofiju.[1] Bio je urednik časopisa Književna reč, Vidici i Književna kritika i glavni i odgovorni urednik u izdavačkom preduzeću Rad.[2] Od 2007. godine do smrti živeo je u statusu slobodnog umetnika.
Njegov dar za jezik prate (uglavnom) mračne slike, mizantropija, ironija, preispitivanje sebe (pred kraj života i sebe u Bogu), anksioznost, podsmeh, smrt u stolici, crnilo, tamne stvari i strah.
Njemu u čast je ustanovljena književna nagrada „Novica Tadić” koja se dodeljuje pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture i informisanja Republike Srbije.[3][4]
Na temu Tadićeve poezije je na Univerzitetu u Nišu odbranjena doktorska disertacija dr Jelene Mladenović.[5]
Nagrade uredi
- Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, 1975.
- Nagrada „Ljubiša Jocić”
- Nagrada „Milan Rakić”, za knjigu pesama Pogani jezik, 1984.
- Zmajeva nagrada, za knjigu pesama Napast, 1994.
- Nagrada „Stanislav Vinaver”, za knjigu pesama Kraj godine, 1994.
- Nagrada „Branko Ćopić”, zbirku poezije Nepotrebni saputnici, 1999.
- Nagrada „Đura Jakšić”, za zbirku poezije Nepotrebni saputnici, 2000.
- Disova nagrada, za pesnički opus, 2000.
- Nagrada „Vasko Popa”, za knjigu Noćna svita, 2001.
- Nagrada „Desanka Maksimović”, za celokupno delo, 2005 — odbio da primi.
- Nagrada „Meša Selimović”, za knjigu pesama Neznan, 2007.[6]
- Nagrada „Žička hrisovulja”, 2008.
- Nagrada „Ramonda serbika”, 2009.
- Nagrada „Istok-zapad”, za rukopis knjige Tu sam, u tami, Zaječar, 2010.
Dela uredi
- Prisustva (1974)
- Smrt u stolici (1975)
- Ždrelo (1981)
- Ognjena kokoš (1982)
- Pogani jezik (1984)
- Ruglo (1987)
- O bratu, sestri i oblaku (1989)
- Kobac (1990)
- Ulica (1990)
- Napast (1994)
- Potukač (1994)
- Nepotrebni saputnici (1999)
- Okrilje (2001)
- Tamne stvari (2003)
- Neznan (2006)
- Đavolov drug (2006)
- Lutajući oganj (2007)
Reference uredi
- ^ „Novica Tadić”. Riznica srpska. Arhivirano iz originala 30. 10. 2020. g. Pristupljeno 1. 5. 2020.
- ^ Lakićević, Dragan. „Krik i molitva”. Nacionalna revija. Pristupljeno 1. 5. 2020.
- ^ „DODELA KNjIŽEVNE NAGRADE "NOVICA TADIĆ": Priznanje mladim pesnicima u Galeriji Zavoda za proučavanje kulturnog razvitka”. Večernje novosti. 6. 12. 2021. Pristupljeno 6. 12. 2021.
- ^ Mirković, M. (15. 7. 2022). „ODJEKUJE TADIĆEV STIH: Mladom pesniku Matu Uljareviću uručeno prestižno pesničko priznanje”. Večernje novosti. Pristupljeno 20. 8. 2022.
- ^ Mladenović, Jelena (2020-03-05). „Poezija Novice Tadića”. Univerzitet u Nišu (na jeziku: srpski).
- ^ „Knjiga godine "Neznan"”. Novosti. 16. februar 2007. Pristupljeno 1. 5. 2020.
Literatura uredi
- Radivoje Mikić: Pesma i mit o svetu, knjiga studija, Priština (1989),
- Radivoje Mikić: Pesnik tamnih stvari, knjiga studija, Beograd (2010)
