Obilić
Obilić (alb. Obiliq ili Obiliqi, ili Kastriot ili Kastrioti) je gradsko naselje i sedište istoimene opštine u Srbiji, koji se nalazi u centralnom delu Kosova i Metohije i pripada Kosovskom upravnom okrugu. Prema popisu iz 2011. bilo je 6.864 stanovnika.[b]
| Obilić | |
|---|---|
 | |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Srbija |
| Autonomna pokrajina | Kosovo i Metohija |
| Upravni okrug | Kosovski |
| Opština | Obilić |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2011. | 6.864 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 42° 41′ 11″ S; 21° 04′ 12″ I / 42.68638° S; 21.07008° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 526 m |
.svg)  Obilić Obilić na karti Srbije | |
| Registarska oznaka | PR |
| Veb-sajt | |
| kk | |
Nalazi se severozapadno od Prištine, na putu prema Kosovskoj Mitrovici. Opština Obilić formirana je 1989. Pre toga Obilić i okolina pripadali su prištinskoj opštini. Ovde se nalazi crkva posvećena Svetom arhangelu Mihailu.
Naziv uredi
Ime Obilić je dobio 1912. godine, nakon oslobođenja od Turaka, po Milošu Obiliću, heroju Kosovske bitke, koji je ubio sultana Murata I. Do tada se zvao Globoderica. U poslednje vreme Albanci za grad koriste ime Kastrioti, po Skenderbegu.
Poreklo stanovništva po rodovima uredi
Pravoslavni Romi[1]
- Đokići (7 k., Sv. Nikola) i Šašići (5 k., Sv. Nikola), starinci.
- Jocovići (3 k., Sv. Vasilije). Doseljen iz Letanca (Lab) sredinom 19. veka.
- Jovanovići (2 k., Sv. Vasilije). Preseljen iz Drenovca (Vučitrn) oko 1880.
- Nikolić (1 k., Sv. Nikola). Doseljen iz Orahovca (Podrima) za vreme bugarske okupacije u prvom svetskom ratu.
U selu je 1933. živelo i 7 kuća muslimanskih Roma, nadničara. U Obiliću su se nastanili 1929. i 1930.
Cincarski rodovi
- Jovanovići (2 k.). Doselili se iz Gopeša (Bitolj) još odmah po podizanju kosovske pruge (1873) kao žitari, ali samo odrasli muškarci. Porodice su preselili po oslobođenju od Turaka. Za vreme prvog svetskog rata se povukli u Gopeš, a po njegovom svršetku ponovo došli.
- Erkovići (1 k.). Doseljeni iz Gopeša 1912, kuda su se povukli za vreme prvog svetskog rata, da ponovo dođu 1918.
- Trpčevići (1 k.). Doseljeni iz Gopeša 1921.
Kolonisti
iz Like
- Ivanišević (5 k,), Cvijanovići (3 k.), Matići (3 k.), Trbovići (1 k.), Orlići (4 k.), Pjevac (1 k.), Belići (4 k.). Svi su doseljeni izmeću 1922. i 1924.
iz Crne Gore
- Stojanovići (1 k.), iz Ivangrada.
- Đurovići (1 k.), iz lješanske nahije.
iz Boke
- Subotići (3 k.), Perovići (1 k.), Dakovići (1 k.), Ćetkovići (3 k.), Radanovići (1 k.). Svi se doselili 1921.
iz Hrvatske
- Marići (1 k.), Hrvati, 1923.
iz Istre
- Vižin (1 k.), Slovenac, doseljen 1923.
iz Srbije
- Pavlović (1 k.), Micić (1 k.), Jović (1 k.), Pešić (1 k.), Popović (1 k.), svi iz Leskovca, doseljeni između 1922. i 1926.
- Ivković (1 k.), iz Župe aleksandrovačke, 1924.
- Tomović (1 k.), iz Veljeg Brijega (Ibarski Kolašin), 1924.
- Dražević (1 k.), rodom iz Obilića. Izbegli sa Kosova 2001. godine. Trenutno žive u Lazarevcu. Glava kuće Vlada i Sonja Dražević. Sin Miodrag se školuje, trenutno završava osnovnu školu. Igra rukomet u Kolubari, budući talenat svetskog rukometa.
Svi su kolonisti za vreme rata bili proterani od strane okupatora. Oko 10 porodica njihovih nije se vratilo natrag. U njihove kuće i na njihova imanja su se doselili:
- Ilić (1 k.) i Simić (1 k.) iz Srbije.
- Radenković (1 k.), takođe iz Srbije, inače predratni kolonista u Drenici.
- Ivanovići (2 k.), iz Crne Gore, predratni kolonista u Metohiji.
- Ćućuz (1 k.), iz Like.
Albanski rod
Stanovništvo uredi
Prema popisu iz 1981. godine grad je bio većinski naseljen Srbima i Crnogorcima. Nakon rata 1999. godine većina Srba i Crnogoraca je napustila Obilić.
Broj stanovnika na popisima:
 |
| ||||||||||||||||||||||||
Galerija uredi
-
Spomenik Milošu Obiliću pre rata 1998-1999. godine -
Spomenik Milošu Obiliću, premešten iz Obilića u portu Manastira Gračanica -
Glavna ulica u Obiliću -
TE Kosovo A -
TE Kosovo B
Vidi još uredi
Napomene uredi
- ^ Republika Kosovo (alb. Republika e Kosovës) jednostrano je proglašena država na teritoriji Republike Srbije, protivno Ustavu Srbije i Rezoluciji 1244 Saveta bezbednosti Ujedinjenih nacija. Prema Rezoluciji 1244, cela teritorija Kosova i Metohije, pravno gledano, nalazi se u sastavu Srbije dok ne bude postignuto konačno rešenje. Srbija ne priznaje jednostrano otcepljenje, po međunarodnom pravu, njene teritorije, preciznije autonomne pokrajine pod privremenom upravom Ujedinjenih nacija (UNMIK). Vlada sa sedištem u Prištini ima defakto vlast nad većinom teritorije, dok pojedine strukture Srbije funkcionišu na severu i u srpskim enklavama.
- ^ Popis iz 2011. na Kosovu i Metohiji su sproveli organi samoproglašene Republike Kosovo. Ovaj popis je bio bojkotovan od strane velikog broja Srba, tako da je realan broj Srba na Kosmetu znatno veći od onog iskazanog u zvaničnim rezultatima ovog popisa.
Reference uredi
- ^ Urošević, Atanasije (1965). Kosovo. Beograd: Naučno delo. COBISS.SR 155363340
- ^ Nacionalni sastav stanovništva FNR Jugoslavije 1961. godine pod2.stat.gov.rs
- ^ Nacionalni sastav stanovništva SFR Jugoslavije 1981. godine pod2.stat.gov.rs
- ^ Etnički sastav stanovništva Kosova i Metohije 2011. godine pop-stat.mashke.org (jezik: albanski)
- ^ Savezni zavod za statistiku i evidenciju FNRJ i SFRJ: Popis stanovništva 1948, 1953, 1961, 1971, 1981. i 1991. godine.
Literatura uredi
- Urošević, Atanasije (1965). Kosovo, naselja i poreklo stanovništva. Beograd: „Naučno delo”. COBISS.SR 25064975
