Oklopnjače klase Kajo Duilio
Kajo Duilio (ital. Caio Duilio; ime po jednom konzulu rimske republike, Gaju Duiliju) bila je klasa oklopnjača sagrađenih za Italijansku mornaricu. Sagrađena su dva broda te klase: Kajo Duilio (1876) i Enriko Dandolo (1878).
| Kajo Duilio | |
|---|---|
| Opšti podaci | |
| Tip | Oklopnjače |
| Država |  Kraljevina Italija |
| Završetak gradnje | 1873—1882. |
| Glavne karakteristike | |
| Deplasman | Standardni 11.138; Puni 12.265 |
| Dužina | 103 m |
| Širina | 19.7 m |
| Gaz | 8,8 m |
| Pogon | 8 kotlova loženih ugljenom 2 motora |
| Snaga | 7.710 |
| Brzina | 15 čvorova |
| Doplov | 3.760 km sa 10 čvorova |
| Posada | 420 |
| Naoružanje | 4 x 450/20 mm glavnih topova 3 x 120 mm teških sekundarnih topova |
| Oklop | 550 mm |
Građene su po projektu italijanskog pomorskog oficira Benedeta Brina. Brodovi su bili jedni od najboljih svoje epohe te su mogli da drže u šahi francuske ratne brodove.
Ovi brodovi su bili u celosti izgrađeni od gvožđa. Imali su veoma nisku visinu palube nad vodom. Oficiri su imali prostore na pramcu.
Podaci uredi
|
| |
|---|---|
| Spisak italijanskih bojnih brodova |
 | Ovaj članak vezan za ratne brodove je klica. Možete doprineti Vikipediji tako što ćete ga proširiti. |