Oružane snage Sirijske Arapske Republike
Oružane snage Sirijske Arapske Republike (arap. القوات المسلحة العربية السورية; izg. Kuat el Musalaha el Arabia as Surija; skraćeno: OS SAR) su oružana sila Sirijske Arapske Republike. Sastoje se od Sirijske arapske armije (kopnena vojska), Ratnog vazduhoplovstva Sirije, Ratne mornarice Sirije, Protivvazdušne odbrane Sirije i drugih paravojnih jedinica pod kontrolom Vlade Sirije (npr. Snaga nacionalne odbrane, eng. National Defence Forces). Prema važećem Ustavu Sirijske Arapske Republike „Oružane snage i druge odbrambene organizacije su odgovorne za odbranu teritorije domovine i za odbranu revolucionarnih ciljeva jedinstva, slobode i socijalizma“ (Član 11. Ustava SAR). Vrhovni komandant OS SAR je predsednik Sirijske Arapske Republike (Član 103. Ustava SAR).
| Oružane snage Sirijske Arapske Republike | |
|---|---|
| الجيش العربي السوري | |
 Zastava Oružanih snaga Sirijske Arapske Republike | |
 Sirijski vojnik na vojnim vežbama tokom Zalivskog rata | |
| Osnovana | 1946. |
| Datum stanja | 1971. |
| Glavni štab | Damask |
| Vođstvo | |
| Predsednik | Bašar el Asad |
| Ministar odbrane | Fad Jasim al-Frej |
| Načelnik Generalštaba | Ali Abdulah Ajub[1][2] |
| Brojno stanje | |
| Vojno sposobni | od 18 |
| Aktivni sastav | 220.000[3] |
| Rezervni sastav | 280.000[3] |
| Troškovi | |
| Budžet | 1,8 milijardi $[3][4] |
| Procenat BDP | 3,5%[3][4] |
| Industrija | |
| Strani dobavljači |  Rusija Belorusija Iran Kina Severna Koreja Kuba Pakistan[5] |
Istorija uredi
Začeci sirijske vojske sežu do 1919. godine, kada su Francuzi formirali Specijalne trupe Levanta kao deo vojske Levanta. Ove trupe korišćene su prvenstveno kao pomoćne snage francuskim snagama, a svi njihovi viši oficiri bili su etnički Francuzi.
Nakos sticanja nezavisnosti Sirije 1946. godine, sirijska vojska je formirana iz sirijskih trupa vojske Levanta. Prvi vojni konflikt u kojem je sirijska vojska uzela učešća bio je Arapsko-izraelski rat 1948. godine. Do ovog rata, sirijska vojske se sastojala od dve brigade, dva pešadijska bataljona i jednog oklopnog bataljona,[6] sve ukupno 12 000 vojnika.[7]
Između 1948. i 1967. godine, serija vojnih udara u zemlji naštetila je stabilnosti vlade i profesionalizmu unutar vojske. Do 1967, vojska se sastojala od oko 70.000 pripadnika vojnog osoblja, oko 550 tenkova i jurišnih pušaka i ostalo, te 16 brigada (dvanaest pešadijskih, dve oklopne i dve mehanizovane).[8]
Tokom Šestodnevnog rata 1967. godine, Izrael je izvršio efikasan napad na Golansku visoravan, probivši sirijske odbrambene pozicije.[9] Tih je godina sirijska vojska pomagala akcije Palestinske oslobodilačke organizacije.[10]
Posle 1970. godine, sirijska vojska učestvovala je u sledećim konfliktima:
- Jomkipurski rat, protiv Izraela[11]
- Libanski građanski rat, protiv libanske milicije, PLO-a i Izraela
- Libanski rat, protiv Izraela
- Zalivski rat, protiv Iraka
- Građanski rat u Siriji
Građanski rat u Siriji uredi
Nakon izbijanja nemira i oružanog ustanka od 2011. godine, sirijska vojska se angažuje u suzbijanju oružane pobune protiv zvanične vlade. Tokom sukoba, neki vojnici i oficiri, koji su odbijali da napadaju civile, dezertirali su iz vojske. Prema raziličitim procenama, broj dezertera varira od 1.000[12] do 10.000.[13] Deo dezertera učestvovao je u organizovanju ili se pridružio snagama Slobodne sirijske armije.
Reference uredi
- ^ Syrian army reasserts control over rebel areas - The Irish Times - Mon, Jul 23, 2012 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. jul 2012), Pristupljeno 28. 3. 2013.
- ^ الأسد يعيّن العماد علي أيوب رئيساً لأركان الجيش السوري - Arabic UPI.com - أخبار عربية، الأخبار العاجلة Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. avgust 2012), Pristupljeno 28. 3. 2013.
- ^ a b v g International Institute for Strategic Studies, The Military Balance (2010). pp. 272-273
- ^ a b „Military Strength of Syria”. Global Fire Power. Pristupljeno 21. 07. 2011.
- ^ „SIPRI Arms Transfers Database”. Stockholm International Peace Research Institute. Arhivirano iz originala 25. 11. 2015. g. Pristupljeno 10. 09. 2012.
- ^ Morris 2008, str. 251
- ^ Pollack 2002, str. 448.
- ^ Pollack 2002, str. 459–460.
- ^ Pollack 2002, str. 464.
- ^ Pollack 2002, str. 476–478.
- ^ An order of battle of the Syrian Army in October 1973 can be found in Colonel Trevor Dupuy, Elusive Victory - The Arab-Israeli Wars 1947-74, MacDonald and Jane's, London, 1978
- ^ Free Syrian Army grows in influence - Features - Al Jazeera English, Pristupljeno 28. 3. 2013.
- ^ Over 10,000 soldiers have deserted Syria army, says high-ranking defector - Israel News | Haaretz Daily Newspaper, Pristupljeno 28. 3. 2013.
Literatura uredi
- Morris, Benny (2008). 1948: A History of the First Arab-Israeli War. Yale University Press. str. 251. ISBN 978-0-300-15112-1.
- Pollack, Kenneth Michael (2002). Arabs at War: Military Effectiveness, 1948-1991. U of Nebraska Press. str. 448. ISBN 978-0-8032-0686-1.
