Pane Đukić Limar
Pane Đukić Limar (Kapljuh, kod Bosanskog Petrovca, 8. avgust 1922 — Leskovac, 1. jul 1952) bio je učesnik Narodnooslobodilačke borbe, potpukovnik UDB i narodni heroj Jugoslavije.
| pane đukić limar | ||||
|---|---|---|---|---|
 Bista Paneta Đukića u OŠ „Vožd Karađorđe” u Nišu | ||||
| Lični podaci | ||||
| Datum rođenja | 8. avgust 1922. | |||
| Mesto rođenja | Kapljuh, kod B. Petrovca, Kraljevina SHS | |||
| Datum smrti | 1. jul 1952. (29 god.) | |||
| Mesto smrti | Leskovac, NR Srbija, FNR Jugoslavija | |||
| Profesija | vojno lice | |||
| Delovanje | ||||
| Član KPJ od | 1941. | |||
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | |||
| Služba | NOV i PO Jugoslavije Uprava državne bezbednosti 1941 — 1952. | |||
| Čin | potpukovnik | |||
| Heroj | ||||
| Narodni heroj od | 20. decembar 1951. | |||
| Odlikovanja |
| |||
Biografija uredi
Rođen je 8. avgusta 1922. u selu Kapljuhu, kod Bosanskog Petrovca. Poticao je iz siromašne seljačke porodice. Posle završetka osnovne škole, zbog nemanja novca za dalje školovanje, ostao je na selu i bavio se zemljoradnjom. Kasnije je odlučio da izuči neki zanat i otišao u Kruševac, gde je izučio limarski zanat. Po ovom zanatu je kasnije i dobio svoj nadimak „Limar“.[1]
Još u toku učenja zanata, kao šegrt, je shvatio težak položaj radnika i zanatlija, pa se priključio revolucionarnom radničkom pokretu. Zbog javnog ispoljavanja bunta protiv vladajućeg režima, često je bio proganjan i prinuđen da menja mesta boravka, ali se često vraćao u Kruševac, gde ga je zatekla okupacija Jugoslavije, aprila 1941. godine.[1]
Narodnooslobodilačka borba uredi
Uskoro zatim stupio je u Narodnooslobodilačku borbu 1941. jer je napustio Kruševac i otišao u Rasinski partizanski odred. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je iste godine. U odredu je prvo bio puškomitraljezac, zatim se nalazio na svim dužnostima, od desetara do komandanta odreda. Već u prvim borbama istakao se kao jedan od najhrabrijih i najodanijih partizanskih boraca. Bio je vanredno snalažljiv u najtežim situacijama. Zahvaljujući tim osobinama bio je veoma popularan i omiljen ne samo među rasinskim partizanima, već i u narodu ovog dela Srbije u kome je i vojevao.
Godine 1943. Pane Đukić je postavljen za komandanta Rasinskog udarnog bataljona, zatim za zamenika komandanta Treće južnomoravske brigade, a u aprilu 1944. godine postao je komandant Šesnaeste srpske brigade. Na svim tim dužnostima bio je primer borca i rukovodioca.
Posleratni period uredi
Nakon oslobođenja Jugoslavije, bio je premešten u Upravu državne bezbednosti (UDB), gde je najviše radio na otkrivanju i uništavanju odmetničkih bandi, kao i ubačenih diverzanata iz inostranstva, uvek budan, neumoran i nepomirljiv u borbi protiv neprijatelja naroda. Bio je i biran za saveznog narodnog poslanika u Narodnu skupštinu FNRJ, kao delegat Rasinskog sreza. Prvi put je biran 1945, a drugi put 1950. godine.[1]
Poginuo je vršeći predano svoju dužnost, na sektoru bugarsko-jugoslovenske granice. Bilo je to u vreme poremećenih odnosa Sovjetskog Saveza i istočnoevropskih zemalja sa Jugoslavijom. U Jugoslaviju su tada često iz tih zemalja ubacivani diverzanti i špijuni. U akciji uništavanja diverzantske grupe, koja je u vreme krize sa Informbiroom, bila ubačena iz Bugarske, bio je teško ranjen u blizini sela Veliko Trnjane, kod Leskovca. Tom prilikom, 30. juna 1952. uspeo je da otkrije dvojicu diverzanata. U okršaju sa njima bio je teško ranjen, ali je pre toga uspeo da rani jednog od diverzanata. Odmah je prenet u bolnicu u Leskovcu, gde je 1. jula 1952. preminuo od posledica ranjavanja. U vreme pogibije imao je čin potpukovnika.[1][2]
Sahranjen je u Aleji narodnih heroja na Novom groblju u Beogradu.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja. Ordenom narodnog heroja je odlikovan 20. decembra 1951. godine.[1][3]
Reference uredi
- ^ a b v g d Narodni heroji Jugoslavije 1975.
- ^ „Narodni heroj Pane Đukić Limar”. istorijskenovine.unilib.rs. Borba. 2. 7. 1952. str. 2.
- ^ Vojna enciklopedija 1973.
Literatura uredi
- Vojna enciklopedija. Beograd. 1973.
- Narodni heroji Jugoslavije. Beograd: Mladost. 1975.
