Panta Mihajlović
Pantelejmon „Panta” Mihajlović (Bogatić, 1854 — Beograd, 1932) bio je srpski inženjer i pionir na polju telekomunikacija. Uveo je prve telefone u Beogradu.
Pantelejmon Mihajlović | |
|---|---|
 Panta Mihajlović | |
| Datum rođenja | 1854. |
| Mesto rođenja | Bogatić, Kneževina Srbija |
| Datum smrti | 7. februar 1932. (77/78 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Kraljevina Jugoslavija |
Biografija uredi
U Beču je završio elektrotehničku školu, zatim otišao u Švajcarsku, a odatle u Berlin, gde kao priznati stručnjak stupa na posao kod firme Simens-Halske. Za šefa firme Simens-Halske u Njujorku je postavljen 1873. Od 1875. ponovo je u Srbiji gde stupa na rad u tehničko odeljenje vojne fabrike u Kragujevcu.
1882. godine dobio je koncesiju za izgradnju telefonskih stanica u Beogradu i Srbiji.
Između zgrada na uglu Bulevara Bulevara kralja Aleksandra i inženjerske kasarne na Paliluli uveo je prvu telefonsku liniju u Beogradu, 14. marta 1883. Prvi telefonski razgovor obavili su ministar vojni Tihomilj Nikolić i kapetan Kosta Radosavljević.[1]
Šef Telegrafsko-telefonskog odseka Direkcija državnih železnica postao je 1885. Veštak za ispitivanje lošeg stanja električne mreže u Beogradu postao je 1905. Bio je i nadzorni inženjer električne centrale na dvoru od 1908.
Umro je 7. februara 1932. godine, u Beogradu, od zapaljenja pluća i paralize srca[2] u 78. godini života.
Reference uredi
- ^ Telefonski vremeplov Srbije („Politika“, 15. mart 2013), Pristupljeno 10. 2. 2018.
- ^ Milorad Jovanović: Panta Mihajlović (1854 — 1932) u susret 150-godišnjici rođenja, Museum br. 4, Šabac 2003. godine, pp. 206., ISSN 1450-8540
