Парвовирус Б19
Parvovirus B19, Parvovirus B19 (B19V) je virus iz familije lat. parvoviridae. To je najmanji DNK virus pa otuda potiče i ime (parvo-mali) ) [1] [2]. Otporniji je u spoljašnjoj sredini od ostalih virusa, najverovatnije zbog jednostavne građe. Humani parvovirus B19 je patogen za čoveka i veliki broj životinja, pre svega za mačke i pse. [3]
| Parvovirus B19 | |
|---|---|
| |
| Mikrografija virusa u krvi | |
| Klasifikacija virusa | |
| Group: | II
|
| Carstvo: | |
| Porodica: | |
| Rod: | Erythrovirus
|
| Vrsta: | Parvovirus B19
|
Put prenošenja uredi
Rezervoar infekcije je čovek, a izvor infekcije sekret respiratornog trakta. Prenosi se kapljičnim putem, putem krvi i krvnih produkata obolele osobe. Male epidemije virusne infekcije javljaju se u vreme proleća i najviše pogađaju decu dobi od dve do deset godina. [4]
Patološki (medicinski) značaj uredi
Izazivač je oboljenja infektivnog eritema ili „pete bolesti“ (lat. erythema infectiosum)- česte virusna infekcija kod dece koja sa karakterističnom ospom bez poremećaja opšteg stanja. Inkubacija traje 4-14 dana. Prodromalna faza se karakteriše glavoboljom, kijavicom, lako povišenom tmperaturom, faringitisom i malaksalošću. Na obrazima se javlja osip koji je veoma vruć i crven. Razvija se tokom 24 sata, a ako ima povišene temperature, obično je umerena. Osip se može proširiti na telo u obliku šara, a obično nestaje tokom 6-10 dana. Nakon toga, ako se dete pregreje ili ide na sunce, osip se može vratiti po rukama ili nogama tokom sledećih nekoliko nedelja [5] [6] [7]
Kada se odrasli inficiraju ovim virusom, češće su zahvaćeni zglobovi nego koža. Nastaje poliartropatija koja se karakteriše bolom u zglobovima. Češća je kod žena i traje od nekoliko dana do nekoliko meseci. Najčešće su zahvaćeni zglobovi ruku, kolena i članaka.[3]
Dijagnoza uredi
Postavlja se na osnovu anamneze, kliničke slike, eventualno seroloških ispitivanja (ELISA) i PCR-om.[8] [9]
Lečenje uredi
Lečenje nije potrebno, promene se spontano povlače. U težim slučajevima indikovani su antipiretici, analgetici i antiinflamatorna sredstva.[3]
Izvori uredi
- ^ Cossart YE, Field AM, Cant B et al. Parvovirus-like particles in human sera. Lancet. 1975;1:72.
- ^ (jezik: engleski) Young NS, Brown KE. Parvovirus B19. N Engl J Med. Feb 5 2004;350(6):586-97. Medline.
- ^ a b v Stetoskop-info: Parvovirus B19 Arhivirano na sajtu Wayback Machine (21. februar 2010), Pristupljeno 17. 4. 2013.
- ^ Brown KE. Human Parvoviruses. In: Long SS, Pickering LK, Prober CG, eds. Principles and Practice of Pediatric Infectious Diseases. 3rd ed. Philadelphia, PA: Churchill Livingstone Elsevier; 2008:1072-1076.
- ^ Servey JT, Reamy BV, Hodge J. Clinical presentations of parvovirus B19 infection. Am Fam Physician. Feb 1 2007;75(3):373-6.
- ^ Anderson LJ, Hurwitz ES. Human parvovirus B19 and pregnancy. Clin Perinatol. 1988;15:273.
- ^ Brown KE. Parvovirus B19. In: Mandell GL, Bennet JE, Dolin R. Mandell, Douglas and Bennett's Principals and Practice of Infectious Diseases. Vol 2. 6th ed. Philadelphia, PA: Churchill Livingstone Elsevier; 2005:1891-1902.
- ^ American Academy of Pediatrics Committee on Infectious Diseases. Parvovirus B19. In: Pickering LK, Baker CJ, Kimberlin DW, Long SS, eds. 2009 Red Book: Report of the Committee on Infectious Diseases. 28th ed. Elk Grove Village, IL: American Academy of Peiatrics; 2009:491-493.
- ^ Mendelson E, Aboudy Y, Smetana Z, Tepperberg M, Grossman Z. Laboratory assessment and diagnosis of congenital viral infections:Rubella, cytomegalovirus (CMV), varicella-zoster virus (VZV),herpes simplex virus (HSV), parvovirus B19 andhuman immunodeficiency virus (HIV). Reprod Toxicol. 2006;21:350-382.