Park prirode Stara Tisa kod Bisernog ostrva
Park prirode Stara Tisa kod Bisernog ostrva nalazi se u Srbiji, na teritoriji Vojvodine u okviru opština Novi Bečej, Bečej i Žabalj.
| Park prirode Stara Tisa kod Bisernog ostrva | |
|---|---|
IUCN kategorija V (zaštićeni krajolik/morski pejzaž) | |
 Dvorac Gedeona Rahoncija na Bisernom ostrvu | |
| Mjesto |  Srbija |
| Najbliži grad | Novi Bečej |
| Površina | 391 ha |
| Osnovano | godina |
| Upravljačko tijelo | Srbija |
Karakteristike
urediZahvata površinu od 391 hektara od čega je 6% u režimu zaštite II (drugog) a ostalo pripada III (trećem) stepenu zaštite. Pod zaštitom je Republike Srbije kao značajno prirodno dobro III kategorije. Dok je po MUZP klasifikaciji u V kategoriji za zaštitu prirode. Meandar Tise je najduži u Vojvodini i iznosi 24,5 km.[1]
Najznačajnija vrednost Parka prirode je beli lokvanj koji je na listi prirodnih retkosti Srbije. Najzastupljenija je grupa vodenih biljaka koje su po nekim autorima reliktnog obeležja u ovom delu Evrope, kao što je krocanj, vodeno sočiva, vodeni griz i žabljak. Za očuvanje biodiverziteta područja značajni su zuka i žabljak koji su prema stepenu ugroženosti IUCN određeni kao kritički ugrožene vrste i nalaze se na preliminarnoj Crvenoj listi flore Srbije.
Hidrologija
urediPark prirode „Stara Tisa” kod Bisernog ostrva obuhvata svojom granicom u celini jedan od mnogobrojnih presečenih meandara reke Tise. Stara Tisa duga je 23.706 m, a dubina korita je prosečno 3-4 m. U hidrološkom pogledu značajnu ulogu na Staru Tisu ima reka Tisa. Stara Tisa dobija vodu putem plitke izdani, odnosno podzemnim priticajem Tiskih voda i atmosferskim talozima.[2]
Klima
urediPrema podacima najbliže meteorolške stanice u Bečeju za period 1996-2005. godine, srednja godišnja temperatura vazduha iznosila je je 11,5 °C. Najtopliji mesec je juli sa srednjom mesečnom temperaturom 22,1 stepena Celzijusa, a najhladniji januar sa -0,3 °C. Dominantan vetar na ovom području predstavlja jugoistočni vetar brzine od oko 3 м/с. Na osnovu navedenom, zaštićeno područje sa okruženjem pripada umerenoj klimatskoj zoni sa naglašenim kontinentalnim osobinama.[2]
Biološke karakteristike
urediInsekti, ribe, vodozemci i gmizavci
urediInsekti ovog zaštićenog područja predstaljeni su grupom vodenih insekata, odnosno vrsta razvojem vezanih za vodu. Na ovom području zabeleženo je 23 vrste riba od kojih su posebno značajne zaštićene vrste: bucov,sabljarka, gavčica i som. Na području Stare Tise zabeleženo je sedam vrsta vodozemaca. U fauni vodozemca brojno najzastupljeniju komponentu čine tri vrste iz familije Ranidea: Na ovom lokalitetu zabeleženo je i tri vrste gmizavaca: barska kornjača, livadski gušter, belouška.
Sa najvećim brojem vrsta, kao i najvećom ukupnom brojnošću, prisutni su glodari (Rodentia). Iz grupe mesojeda (Carnivora), prostor oko Stare Tise nastanjuju široko rasprostranjena lisica, jazavac i lasica. Od papkara, viđa se divlja svinja koja se tretira kao prolazna divljač, i srna. Tokom zime se na ovom području mogu videti impozantne velike skupine ovih životinja. Srna, kao atraktivna lovna divljač, predstavlja, uz odgovarajuće gazdovanje, značajan potencijal lovnog turizma ovog regiona.[2]
Galerija slika
uredi-
Park prirode Stara Tisa kod Bisernog ostrva u sumrak -
Panoramski pogled na Biserno ostrvo -
Biserno ostrvo 2021.g.
Vidi još
urediReference
uredi- ^ Komunalac Becej, Park prirode Stara Tisa kod Bisernog Ostrva Arhivirano na sajtu Wayback Machine (25. april 2015), Pristupljeno 22. 7. 2015.
- ^ a b v JP Komunalac Bečej (2001 izd.). Bečej: JP Komunalac Bečej. ISBN 978-86-88953-00-9.
Literatura
uredi- Mala enciklopedija Prosveta (3 izd.). Beograd: Prosveta. 1985. ISBN 978-86-07-00001-2.
- Marković, Jovan Đ. (1990). Enciklopedijski geografski leksikon Jugoslavije. Sarajevo: Svjetlost. ISBN 978-86-01-02651-3.
