Patrik Bleket
британски физичар
Patrik Mejnard Stjuart Bleket (engl. Patrick Maynard Stuart Blackett, 18. novembar 1897 – 13. jul 1974) bio je britanski eksperimentalni fizičar poznat po svom radu na maglenim komorama, kosmičkim zracima i paleomagnetizmu, koji je dobio Nobelovu nagradu za fiziku 1948. godine "za razvoj Vilsonove metode maglene komore, i otkrića u vezi sa njenom primenom u oblasti nukelarne fizike i kosmičkog zračenja".[1]
| Časni Lord Bleket OM CH PRS | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Patrik Mejnard Stjuart Bleket |
| Datum rođenja | 18. novembar 1897. |
| Mesto rođenja | London, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Datum smrti | 13. jul 1974. (76 god.) |
| Mesto smrti | London, Ujedinjeno Kraljevstvo |
| Naučni rad | |
| Poznat po | Maglene komore Kosmičko zračenje Paleomagnetizam |
| Nagrade | Nobelova nagrada za fiziku (1948) |
Prva je osoba koja je dokazala da radioaktivnost može izazvati nuklearnu transmutaciju jednog hemijskog elementa u drugi 1925. godine.[2] Takođe je dao značajan doprinos u Drugom svetskom ratu dajući savete o vojnoj strategiji i razvoju operativnih istraživanja.
Reference uredi
- ^ Massey, H. S. W. (1974). „Lord Blackett”. Physics Today (na jeziku: engleski). 27 (9): 69—71. ISSN 0031-9228. doi:10.1063/1.3128879.
- ^ Blackett, Patrick Maynard Stewart (Feb. 2, 1925) "The Ejection of Protons From Nitrogen Nuclei, Photographed by the Wilson Method," Journal of the Chemical Society Transactions. Series A, 107(742), p. 349-60
