Patrijarh Teodot I Carigradski
Patrijarh Teodot I Kasiteras, latinizovan kao Teodot I Kasiteras (grč. Θεόδοτος Α΄ Κασσιτερᾶς or Κασσιτηρᾶς ; umro januara 821) vaseljenski patrijarh carigradski od 1. aprila 815. do januara 821.[1]
| vaseljenski carigradski patrijarh | |
 </img> Posvećenje Teodota za carigradskog patrijarha, minijatura iz madridskih Skilica
| |
| Instaliran | 815 |
|---|---|
| Mandat je završen | 821 |
Teodot je rođen u Nakoleji,[1] kao sin patrikija Mihaila Melisena, sestra mu je carica Evdokija, poslednje žene cara Konstantina V . Teodot je postao vezan za dvorsku birokratiju i bio je od poverenja cara Mihaila I Rangabea.
U vreme kada je Lav V Jermenin 813. zbacio cara Mihaila I, Teodoto je bio stariji spatarokandidat, koga skoro savremeni pisac Inkert opisuje kao „krotkog“ i „neobrazovanog“.[1] Car Lav V je 14. marta 815. iznudio ostavku patrijarha Nićifora I i na njegovo mesto imenovao proikonoklastu Teodota Melisena.[2] Kasnije 815. godine, novi patrijarh je predsedavao crkvenim saborom u Carigradu, koji je poništio Drugi Nikejski sabor i ponovo uveo zabranu poštovanja ikona, čime je započeo drugi period vizantijskog ikonoborstva.[1][3] Veći deo ikonoboračkih napora na saboru predvodili su drugi klirici, uključujući kasnije patrijarhe Antonija I i Jovana VII . Posle ovog sabora, patrijarh Teodot predstavlja kao mučenje glađu više od jednog ikonodula igumana u pokušaju da ih natera da se slože sa svojom crkvenom politikom.
Prestaje da se pominje u izvorima nakon ubistva cara Lava V i stupanja na tron cara Mihaila II Amorijca u decembru 820. godine.[1]
Reference uredi
- ^ a b v g d ODB, "Theodotos I Kassiteras" (A.–M. Talbot), p. 2054.
- ^ Treadgold 1988, str. 212–213.
- ^ Treadgold 1988, str. 213.
Literatura uredi
- Bury, John Bagnell (1912), A History of the Eastern Roman Empire from the Fall of Irene to the Accession of Basil I (A.D. 802–867), London: Macmillan and Co.
