Pernambuko

Pernambuko (port. Pernambuco) država je Brazila, smeštena na severoistoku zemlje. Prema severu graniči se sa saveznim državama Paraiba i Seara, prema zapadu sa Pjauijem a prema jugu sa Baijom i Alagoasom. Zapadni deo države izlazi na Atlantski okean. Naziv je dobila po tropskom drvetu koje raste na ovom području.

Pernambuko port. Pernambuco
Zastava Grb
Država	Brazil
Admin. centar	Resife
Najveći grad	Resife
Površina	98.311.616 km2
Stanovništvo	2012.
— broj st.	8.931.028
— gustina st.	0,09 st./km2
— ISO 3166-2	BR-PE
Zvanični veb-sajt

Geografija

Arhipelag Fernando di Noronja iz ptičije perspektive

Teritorija ove države je većinom prekrivena grubom, trnovitom vegetacijom pod nazivom kaatinga (caatinga). Reka Sao Fransisko je glavni izvor vode za ovu oblast. Obalski pojas je plodan i u njemu se nalaze plantaže šećerne trske. Klima je blaga ali ipak u višim predelima temperatura u toku zime može da padne ispod 5 °C, što je za brazilske prilike prilično niska temperatura.

Arhipelag Fernando de Noronja, u Atlantskom okeanu, 535 km severoistočno od glavnog grada Resifea, pripada Pernambuku od 1988. godine.

Istorija

Prvi Evropljani koji su kolonizovali prostore današnjeg Pernambuka bili su Portugalci. Portugalski kralj Žoao III je 1534. u Brazilu stvorio nasledne kapetanije. Pernambuko je bila jedna od ovih kapetanija i dodeljena je portugalskom plemiću Duarte Koelju. U Pernambuko, tada poznat po imenu Nova Luzitanija, Duarte Koeljo je stigao 1535. i osnovao upravu u blizini današnjeg Olinda. Posle nekoliko krvavih borbi sa domorocima i francuskim kolonizatorima, Duarte je osnovao grad Olinda, čime je praktično zaživela portugalska vlast na prostorima njegove kapetanije. Ubrzo za Olindom (prvim glavnim gradom), osniva se i Igarasu, 1537. godine.

Pernambuko je u ovo doba, zajedno sa Sao Vinsenteom bila jedina prosperitetna kapetanija, zahvaljujući plantažama pamuka i šećerne trske. Uz pomoć Holandske istočnoindijske kompanije, sagrađena su postrojenja za preradu šećerne trske, čime je Pernambuko još više napredovao, pa je 1612. Pernambuko proizveo 14.000 tona šećera a 1640. je samo u Holadniju izvezeno 24.000 tone šećera.

Godine 1630. Pernambuko, kao i većina ostalih portugalskih poseda u Brazilu, dolazi u posed Holandije, a grof od Nasaua (Johan Maurits van Nassau-Siegen) je imenovan upravnikom Nove Holandije. Nasauova vlast osniva grad Maritaniju, današnji Resife, na delti ostrva, prilično slične topografije kao i Holandija. Ovim sva moć se polako počinje prelivati iz stare prestonice, Olinda u Resife. Holandska administracija je mnogo toga dobrog donela u Pernambuko, što se najviše ogleda u urbanizmu, kulturi i nauci. Holandski duh je i danas prepoznatljiv u Pernamubku, u njegovom stanovništvu, naglasku koji koriste stanovnici, kao i u arhitekturi.

Godine 1654. Portugal osvaja Resife i Olinda opet postaje politički centar. Ipak Resife zadržava status glavne luke i ostaje glavni komercijalni grad u Pernambuku.

Godine 1710. u Pernambuku je praktično izbio rat između gradova Resife i Olinda, a u suštini je bio rat između vlasnika šećerana u Olindi i okolini, protiv trgovaca iz Resifea.

Godine 1817. godine izbija Pernambukanska revolucija, pokret čiji je cilj bio odvajanje Pernambuka iz od Portugalije imperije i proglašenje Republike Pernambuko. Osnovni razlozi revolucije su bili nezadovoljstvo kolonijalnom administracijom. Republika je proglašena 7. marta, 1817. godine. Posle vojne intervencije, 20. maja iste godine, pobunjeni Pernambuko je vraćen u od Portugalije imperiju. Zastava te Republike Pernambuko je današnja zastava države Pernambuko.

U vrijeme kada su skoro sve brazilske kolonije vodile borbu za oslobođenje od od Portugalije imperije, na teritoriji današnjeg Pernambuka, Paraibe, Rio Grande do Nortea i Seare, 2. jula 1824. godine stvorena je Ekvadorska konfederacija (port. Confederação do Equador). Iste godine, 29. novembra, snage konfederacije su kapitulirale i Ekvadorska konfederacija je rasformirana.

Godine 1848. kao odgovor na Evropske liberalne revolucije koje su se desile, Pernambuko je bio poprište kratke liberalne revolucije pod nazivom Praieira revolt.

Privreda

Privreda Pernambuka se i danas zasniva na poljoprivredi (pretežno šećerna trska i stočarstvo) ali i na industriji (hemijskoj, metalurgiji, elektronskoj i tekstilnoj).

Galerija

• 
  Zgrada Vlade
• 
  Tribunal pravde Pernambuka
• 
  Skupština Pernambuka
• 
  Nulta oznaka u Resifeu
• 
  Manastir San Bento
• 
  Manastir Sao Francisko
• 
  Kasarna u Resifeu
• 
  Boa Vista, četvrt u Resifeu
• 
  Resife
• 
  Resife
• 
  Četvrt Boa Vijagem u Resifu
• 
  Kej Hoze Estelita u Resifeu
• 
  Torre de Cristal (Stakleni toranj), Resife
• 
  Slap u Primaveri
• 
  Banja Marulhos, Muro Alto
• 
  Port de Galinjas

Spoljašnje veze

• Zvanični veb-sajt