Pero Poček
Pero Poček (Cetinje, 20. mart 1878 — Rim, 2. februar 1963) bio je srpski slikar iz Crne Gore. Slikao je portrete, mrtvu prirodu, pejzaže i druge kompozicije inspirisana tradicijom rodnog kraja.
| Pero Poček | |
|---|---|
 Autoportret slikara | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 20. mart 1878. |
| Mesto rođenja | Cetinje, Knjaževina Crna Gora |
| Datum smrti | 2. februar 1963. (84 god.) |
| Mesto smrti | Rim, Italija |
| Umetnički rad | |
| Pravac | akademski relaizam (početak karijere) impresionizam |
Biografija uredi
Rođen je u mnogobrojnoj i siromašnoj porodici koja se bavila trgovinom, u Donjem Kraju na Cetinju. Kao dijete pokazivao je dar za slikanje i u nedostatku adekvatnog pribora crtao je na kamenu.[1] Školovao se na Institutu lijepih umjenotsti u Napulju, na osnovu stipendije kralja Nikole I. Diplomirao je kao najbolji u klasi profesora Domenika Morelija koji je bio istaknuti umjetnik tog doba. Nakon završenih studija vraća se na Cetinje gdje provodi nekoliko godina.[1]
U koloritu na djelima Pera Počeka prvobitno dominira tamna gama, da bi okvirno 1903. počeo koristiti svijetle boje koje poslije jednog perioda napušta i vraća se izrazu sa tamnijim koloritom.[1]
Po završetku Prvog svjetskog rata živio je i radio u Italiji.[1]
Prvi je u Crnoj Gori priredio samostalnu izložbu 1907. godine u zgradi Ministarstva vojnog na Cetinju. Izlagao je u Londonu, Rimu, Milanu, Amsterdamu, Sofiji. Neki od umjetnika sa kojima je Poček izlagao su Uroš Predić, Marko Murat i Ivan Meštrović.[1]
O svojoj slici Gusle je zabilježio:[1]
...Sred stiješnjenih gora našega Plemena, nastavlja se sa krajnom istrajnošću i požrtvovanjem čuvanje i spas svoga Srpskoga imena - Crnogorci ga slijede tokom stoleća u toj istrajnoj borbi, rukovođeni zavjetom svojih predaka, da ništa ne poštede za sačuvati svoju Narodnost.
Narodni muzej Crne Gore i Njegošev muzej posjeduju nekoliko njegovih slika.[1]
Dodijeljen mu je Orden knjaza Danila I trećeg stepena.
Počekov opus nije sistematično obrađen i analiziran.
Njegovi potomci žive u Italiji i nikada nijesu bili u Crnoj Gori.[2]
Odabrane slike uredi
- Napulj sa Vezuva
- Vršidba
- Stara Njegoševa kapela
- Mlin
- Kapri
- Planinski pun mjesec
- Gusle
- Oluja
- Crnogorac
- Jaruga
- Proljeće na Kapriju
- Jasan mjesec
- Veseli oktobar
- Rimska panorama
- Obala sirena (ciklus slika)
- Pod cetinjskim manastirom
- Molitva Danilova
- Ilustracija Gorskog vijenca
- Grob Njegošev
- Autoportret
- Portret Maksima Gorkog
