Petropavlov manastir

Petropavlov manastir
Petropavlov manastir
	Petropavlov manastir
Osnovni podaci
Jurisdikcija	Srpska pravoslavna crkva
Eparhija	Eparhija zahumsko-hercegovačka i primorska
Osnivanje	1998
Posvećen	svetim apostolima Petru i Pavlu
Lokacija
Mesto	Donje Čičevo
Država	Republika Srpska, BiH
Koordinate	42° 39′ 51.96″ N 18° 19′ 29.39″ E / 42.6644333° S; 18.3248306° I
	Petropavlov manastir Petropavlov manastir na karti Bosne i Hercegovine

Petropavlov manastir, odnosno Manastir Svetih apostola Petra i Pavla u Trebinjskom polju je srpski pravoslavni manastir, koji pripada Vladičanstvu zahumsko-hercegovačkom i primorskom. Posvijećen je svetim prvovrhovnicima Petru i Pavlu. Nalazi se južno od od Trebinja, u blizini Bihova i Donjeg Čičeva, na području Dživarskog polja, koje obuhvaća južni dio Trebinjskog polja. Današnji manastir je ustanovljen 1998. godine, na mjestu koje ima dugu i bogatu crkvenu prošlost, koja seže sve do drevnijeh vrjemena. Manastirska cjelina se sastoji od glavne Crkva Svetog Petra, podignute 1906. godine, manje Crkve Svetog Pavla, podignute 2007. godine, i manastirskog konaka.^[1]^[2]

Povijest uredi

Tokom arheoloških istraživanja, na području manastirske cjeline pronađeni su ostaci crkvenih zdanja iz poznog antičkog razdoblja, čime je posvjedočena znatna starost ovog hrišćanskom prijedjelu. Pretpostavlja se da je prvobitna crkva postradala krajem 6. ili početkom 7. vijeka, u vrijeme velike avarske najezde. Tokom 7. vijeka, na ove prostore se doseljavaju Srbi, koji osnivaju kneževinu Travuniju. Nakon pokrštavanja travunskih Srba dolazi do obnove crkvenog života u tim oblastima, a najkasnije tokom 10. vijeka dolazi i do obnove crkvenog zdanja na ovom prijedjelu. U prvo vrijeme, crkva je pripadala pravovjernom hrišćanstvu, međutim tokom 11. i 12. vijeka dolazi do širenja filiokvističkog grijeha. Uspostavljanjem Trebinjske biskupije i benediktinskog samostana na ovom prijedjelu nastupa razdoblje potiskivanja pravoslavlja, koji traje sve do početka 13. vijeka. Prilikom osnivanja samostalne Srpske arhiepiskopije, prvi srpski arhiepiskop Sveti Sava je za područje Travunije i susjednog Zahumlja ustanovio pravoslavnu Humsku eparhiju sa sjedištem u manastiru Bogorodice Stonske. Nedugo potom, trebinjski biskupi su se povukli u Dubrovnik, a na ovim prostorima je ponovo prevladalo pravovjerno hrišćanstvo. Iako su trebinjski biskupi sve do 15. vijeka nastojali da povrate svoj utjecaj na ovom prostoru, u tome nijesu imali uspjeha. Tokom razdoblja turske vlasti, došlo je do postepenog propadanja crkvene cjeline na ovom prijedjelu, a prva obnova je izvršena tek početkom 20. vijeka, kada je izgrađen nova Crkva Svetog Petra (1906). Međutim, prilikom ove obnove, podizanje novog crkvenog zdanja na podlogama stare crkve bilo je izvršeno bez prethodno obavljenih stručnih istraživanja, čime je pričinjena trajna šteta na ovom prijedjelu. Tek nakon naknadnih starinarskih istraživanja, koja su izvršena srijedinom 20. i početkom 21. vijeka, došlo se do značajnih otkrića u okolini novopodignutog hrama.^[3]^[4]^[5]