Pečenški manastir
Trifonov pečenški manastir Svete Trojice (rus. Свято-Трои́цкий Три́фонов Пе́ченгский монасты́рь; fin. Trifon Petsamolaisen luostari) aktivni je muški manastir koji se nalazi pod ingerencijom Ruske pravoslavne crkve, odnosno njene Severomorske eparhije Murmanske mitropolije. Nalazi se u selu Luostari na krajnjem severozapadu Rusije, u njenoj Murmanskoj oblasti. Dugo vremena je bio jedan od najsevernijih svetskih manastira. Osnovan je 1533. i najstariji je pravoslavni manastir na dalekom severu Rusije.
| Pečenški manastir | |
|---|---|
| Svяto-Troíckiй Trífonov Péčengskiй monastы́rь | |
 | |
| Osnovni podaci | |
| Status | aktivan |
| Tip | pravoslavni muški manastir |
| Jurisdikcija | Ruska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Severomorska eparhija |
| Osnivanje | 1533. |
| Osnivač | Trifon Pečenški |
| Posvećen | Sveta Trojica |
| Lokacija | |
| Mesto | Luostari, Murmanska oblast |
| Država |  Rusija |
| Koordinate | 69° 32′ 39″ N 31° 12′ 47″ E / 69.54417° S; 31.21306° I |
  Pečenški manastir Pečenški manastir na karti Murmanske oblasti | |
Posvećen je Svetoj Trojici.
Manastir je 1533. godine osnovao novgorodski monah (danas u rangu prepodobnika RPC) Trifon Pečenški, na mestu gde se reka Mana ulivala u Pečengu. Godine 1548. manastirsko bratstvo je samovoljno odlučilo da premesti manastir na novu lokaciju, nešto severnije i bliže ušću Pečenge, na mesto koje je bilo pogodnije za trgovinu i ribolov. U decembru 1589. finska vojska je spalila manastir i pobila manastirsko bratstvo, a nakon toga manastir je ponovo uspostavljen ali na drugoj lokaciji, unutar Koljske tvrđave. Nakon velikog požara 1619. manastir je ponovo premešten na novu lokaciju, ovaj put na obalu reke Kole.
Manastirsko bratstvo je raspušteno odlukom imperatorke Katarine Velike od 1765. godine, a ponovo je uspostavljen 1886. odlukom Svetog sinoda RPC na mestu gde su finske trupe pogubile prvobitno manastirsko bratstvo. Manastir je potom egzistirao do kraja 1920. kada je pretrpeo novo uništenje u jeku Ruskog građanskog rata. Sovjetska tajna služba je 12. decembra 1940. uhapsila i pogubila tadašnjeg igumana Pajsija (Rjabova).
Manastirsko bratstvo je obnovljeno tek 1997. kada su u manastir prenesene mošti 116 monaha koji su stradali prilikom napada na manastir 1589. godine.
