Портал:Istorija/Izabrani 6 2009

Ihtis kao ranohrišćanski simbol.

Rano hrišćanstvo je pojam kojim se označava hrišćanstvo u razdoblju od Isusove smrti u ranim 30-im godinama n.e. do Prvog vaseljenskog sabora u Nikeji 325. godine.

Rano hrišćanstvo je nastalo kao verski pokret, odnosno sekta unutar judaizma Drugog hrama, da bi se tokom 1. veka od njega potpuno odvojilo. Središte nove religije je u početku bilo u Jerusalimu, ali nakon neuspeha ustanka Bar Kohbe i uništenja Hrama 70. godine, jerusalimska crkva biva oslabljena. U međuvremenu Rim, kao sedište Carstva, postaje glavno sedište hrišćanstva, a njegov episkop postaje dominantni episkop, koji kasnije dobija titulu Pape.

Rani hrišćani su bili izloženi mnogim kritikama i progonima od judaista i sledbenika rimske vere. Međutima, na kraju ovog perioda hrišćanstvo postaje favorizovana religija Rimskog carstva pod carem Konstantinom Velikim.

...dalje...