Potopljeni zvonik
Potopljeni zvonik Nikoljskog sabora (rus. Затопленная колокольня Никольского собора) istorijsko-arhitektonski spomenik je u jugoistočnom delu Tverske oblasti na zapadu evropskog dela Ruske Federacije. Zvonik se nalazi na veštačkom ostrvu usred veštačkog Ugličkog jezera na reci Volgi, i predstavlja poslednji ostatak ruske pravoslavne crkve posvećene Svetom Nikoli iz XVII veka.
| Zvonik Nikoljskog sabora Колокольня Никольского собора | |
 | |
Informacije
| |
|---|---|
| Lokacija |  Kaljazin, Tverska oblast, Rusija
|
| Status | spomenik kulture |
| Sagrađena | 1800. |
| Korišćenje | turizam |
Visina
| |
| Visina | 74,5 m |
Sam hram je sagrađen 1694. kao deo Troicko-Makarijevog manastira na obali reke Volge kod današnjeg grada Kaljazina (Kaljazinski rejon), dok je zvonik nastao znatno kasnije. Radovi na zvoniku su započeli 1794. godine, a okončani su 6 godina kasnije, 1800. godine. Zvonik se u osnovi sastoji od 5 nivoa, kupole i šiljka, ukupne visine 74,5 metara i građen je u stilu klasicizma. Imao je 12 zvona od kojih je najveće izliveno 1895. u čast krunisanja imperatora Nikolaja II i težilo je oko 17.000 kg.
Gradnjom brane na reci Volgi uzvodno od manastira krajem 1930-ih, kod grada Ugliča stvoreno je veštačko jezero čije vode su potopile ceo stari istorijski deo grada Kaljazina, uključujući i manastirski kompleks. Sam manastir je srušen pre ispunjavanja jezera vodom, a zvonik je ostavljen da stoji u vodi kao buduća turistička atrakcija i toranj namenjen padobranskim skokovima.[1] Kasnije je da bi se sprečilo propadanje građevine, oko zvonika sagrađeno maleno veštačko ostrvo sa malim pristaništem za manja plovila, da bi se omogućio nesmetan pristup građevini.
Na ostrvu pokraj zvonika je 22. maja 2007. služena pravoslavna liturgija.[1]
Zvonik je danas najpoznatiji simbol ne samo grada Kaljazina, nego i cele doline Volge i Tverske oblasti i privlači veliki broj turista.
