Prekopjenci
Prekopjenci ili Circipani (nem. Zirzipanen, Circipanen;[1] polj. Czrezpienianie; rus. Черезпеняне) su bili zapadnoslovensko pleme, deo plemenskog saveza Ljutića. Njihova zemlja se nalazila južno od zemlje Hižana i severno od reke Pjene, po kojoj su dobili ime. Glavna naselja su im se nalazila oko Teterovskog jezera na teritoriji današnje nemačke države Meklenburg-Zapadna Pomeranija, oko gradova Demin, Gistrov i Parhim.
Oni su se prvi put u ovim krajevima pojavili u VI i VII veku, kada su osnovali grad Teterov. U IX veku, na ostrvu u Teterovskom jezeru izgradili su tvrđavu, koja je služila ne samo kao rezidencija kneza, već i kao kultno svetilište boga Sventovita. Prema jednoj teoriji, Prekopjenci (Circipani) su baltskog porekla.[2]
Počevši od XI veka Prekopjenci su više puta padali pod vlast Danaca, više puta su protiv Prekopjenaca vojne pohode organizovali Bodrići i Pomorjani. Sredinom XI veka zaratili su sa drugim ljutićkim plemenima Retarima i Dolenčanima, zbog prevlasti u ljutićkom savezu. Saveznici Prekopjenaca u ovom sukobu bili su Hižani. U početku su Prekopjenci i Hižani pobeđivali, ali su na kraju poraženi, nakon što su im težak poraz naneli Sasi, koji su ušli u rat na strani protivnika. Oni su pobedili Prekopjence i zarobili veliki broj zarobljenika, čija je sloboda na kraju otkupljena za 15 hiljada maraka. Tokom krstaškog rata protiv Slovena 1147. njihova zemlja je ponovo razorena. Zajedno sa Hižanima, pobunili su se protiv Bodrića 1150. Nakon toga, područje Prekopjenaca je naseljeno Nemcima, a ostaci slovenskog stanovništva bili su asimilovni.