Radmilo Zeljaja
Radmilo Zeljaja (Sarajevo, 5. maj 1957) je general-major Vojske Republike Srpske u penziji. Tokom Odbrambeno-otadžbinskog rata bio je komandant 43. prijedorske motorizovane brigade.
| Radmilo Zeljaja | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 5. maj 1957. |
| Mjesto rođenja | Sarajevo, NR BiH, FNRJ |
| Obrazovanje | Vojna akademija Kopnene vojske |
| Porodica | |
| Supružnik | Slavica Zeljaja |
| Vojna karijera | |
| Služba | SFRJ Republika Srpska Jugoslovenska narodna armija (1980—1992) Vojska Republike Srpske (1992—2002) Vojska Jugoslavije |
| Vojska | Jugoslovenska narodna armija Vojska Republike Srpske |
| Čin | general-major |
| Komandant | 43. prijedorska motorizovana brigada |
| Učešće u ratovima | Rat u Hrvatskoj Rat u Bosni i Hercegovini Nato bombardovanje SRJ |
| Odlikovanja |  |
Biografija
urediRođen je 1957. godine u Sarajevu, od oca Milana, radnika i majke Nade, domaćice.[1] Oženjen je. Po nacionalnosti je Srbin i slavi krsnu slavu Svetog Jovana Krstitelja-Jovanjdan (20. januar).
Osnovnu školu "Petar II Petrović Njegoš" završio je 1972. na Ilidži, Željezničku industrijsku školu "Vaso Miskin Crni" u Sarajevu, Vojnu gimnaziju "Bratstvo i jedinstvo" - četvrtu godinu u Beogradu 1975, Vojnu akademiju Kopnene vojske, smjer pješadija je završio 1980 sa ocjenom dobar, u Beogradu. Ispit za čin majora u Centru visokih vojnih škola u Beogradu položio je 1990. godine.[2]
Završio je Komandno-štabnu školu taktika kopnene vojske 1997. (diplomski rad: "Motorizovana brigada u operaciji Koridor 92") i Školu nacionalne odbrane 1999. godine u Beogradu (diplomski rad: "Odbrambena operacija Vojske Republike Srpske gotovim snagama - elaborat za komandno-štabnu vežbu").
U čin potporučnika pješadije proizveden je 1980. godine, a unaprijeđen je u čin poručnika 1981, u čin kapetana 1984, u čin kapetana prve klase 1988, u čin majora 1991 (vanredno), čin potpukovnika 1992. (vanredno), u čin pukovnika 1993. (vanredno) i bio je najmlađi pukovnik u Vojsci Republike Srpske i Vojsci Jugoslavije. Čin general-majora dobio je 20. marta 2001. godine.
Obavljao je sljedeće dužnosti: komandir voda u pješadijskom puku 1980-1983. u Tuzli; komandir čete u motorizovanoj brigadi 1983-1986. u Banjoj Luci; komandant motorizovanog "A" bataljona u motorizovanoj brigadi 1986-1989 u Banjoj Luci; načelnik Štaba (ujedno zamjenik komandanta) u 343. motorizovanoj brigadi u 1989-1991. u Prijedoru; komandant 343. motorizovane brigade 1991-1992, komandat 43. motorizovane brigade 1992-1996, koja je među prvim jedinicama odlikovanim Ordenom Nemanjića u Vojsci Republike Srpske; načelnik Uprave za operativno-nastavne poslove 1. uprava Generalštaba Vojske Republike Srpske 1997-2002. u Bijeljini i Banjoj Luci. Pored dužnosti komandanta motorizovane brigade, ujedno je obavljao i sljedeće dužnosti: komandant taktičke grupe 4 (sastava 3 brigade i 2 samostalna bataljona) u operaciji "Koridor 92" 1992-1995.[3] i u periodu 1992-1994; načelnik štaba i komandant operativne grupe "Prijedor" 1. krajiškog korpusa u završnim operacijama Vojske Republike Srpske 1995. Učestvovao je u ratnim dejstvima u sastavu 3. armije Vojske Jugoslavije, od 24. marta do 10. juna 1999. godine.[2]
Službovao je u garnizonima: Tuzla, Banja Luka, Prijedor i Bijeljina.
Penzionisan je 22. februara 2002. godine.[1] Živi u Srbiji.[4]
Odlikovanja i priznanja
uredi- Medalja za vojne zasluge (1982)
Tokom vojne službe ocjenjivan je osam puta: jednom ocjenom dobar, četiri puta ocjenom ističe se i tri puta ocjenom naročito se ističe.[1]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b v Blažanović Jovo, Generali Vojske Republike Srpske, Banja Luka : Boračka organizacija Republike Srpske, 2005
- ^ a b Generali Republike Srpske 1992-2017 : biografski rječnik / Savo Sokanović i dr, Banja Luka : Ministarstvo rada i boračko-invalidske zaštite Republike Srpske : Boračka organizacija Republike Srpske, 2017.
- ^ „Akcija "Koridor": Četvrt vijeka od "Bitke za put života"”. Frontal. 18. 6. 2017. Pristupljeno 25. 11. 2019.
- ^ „SrpskaCafe istražuje: Gdje su i šta rade ratni komandanti Vojske RS?! (II)”. Srpska Cafe. 3. 11. 2017. Pristupljeno 25. 11. 2019.
