Ramsko-zatonjska peščara
Ramsko-zatonjska peščara[1] je peščara Dunavskog sliva Karpatske Srbije, između mesta Ram i Zatonje na Dunavu.
U širem smislu pripada delu lanca peščara u mikroregionu Istočne Srbije (vidi: Peščara), zbog njihovog sličnog porekla – eolsko izvejavanje Dunavskog nanosa. Peščara se naslanja na atraktivnu turističku destinaciju sa Srebrnim jezerom i Ramskom tvrđavom, te je deo bogatog pejzaža ovog dela Podunavlja (Požarevačko podunavlje).[2]
Administrativno se nalazi u Opštini Veliko Gradište i pokriva približno 18 km² od čega efektivna površina peščarskog karaktera iznosi mnogo manje, fragmentarnog je karaktera.[a]
Izgled, živi svet uredi
Peščara je relativno mala, s juga zatvorena lancem šumovitih brda (Veliko brdo) od kojih je sa 324 m nadmorske visine najviše brdo Anatema. Na severu peščare se ističe brdo Gorica sa 282 metara nadmorske visine. Sama peščara je nisko, znatno niže od 200 metara, a relativne visinske razlike na njenoj površini su 3-4 (10) metara,[1] s karakterom dinskog reljefa. Područje od Rama do Zatonja pokrivaju zaparložene parcele, koje ukazuju na to da je u prošlosti postojao pokušaj da se pesak u celosti kultiviše, te je nastao polu-prirodno mozaični pejzaž, u kome se ostaci prave peščare mogu videti delimično. Put u pravcu jugoistoka vodi ka Srebrnom jezeru, preko travnatih i delom peskovitih brda sa kojih se prostire pogled ka suprotnoj rumunskoj obali i ušću reke Nere u Dunav.[2]
Vrednost peščare pored predeonog i pejzažnog karaktera nalazi se u jedinstvenom geološkom i biološkom bogatstvu. U pogledu zaštite prirode naročito su značajna staništa sa otvorenim peskom, kojih je sve manje. Zbog istorijske težnje da se pokretni pesak veže – sadnjom (često alohtonog) drveća – te da se svaki pedalj prirode uredi, danas imamo samo deliće pravih peščara.
Što se biljnog pokrivača tiče, Ramsko-zatonjsku peščaru pokriva stepska vegetacija sa zatvorenom sukcesijom trava. Floru područja o kojoj i danas malo znamo (npr. peščarski različak, peščarski mrazovac, peščarsko kovilje, šušuljak peščarski i dr.), proučavao je još Josif Pančić,[3] a bogata je i ornitofauna (na primer pčelarica, pirgasta grmuša, strnadica žutovoljka, vinogradska strnadica, stepska trepteljka, šumska ševa, jarebica i dr.).
Vidi još uredi
Napomene uredi
- ^ na snovu M. Jovanović (2014) (?)
Reference uredi
- ^ a b Dr Mlađen Jovanović (2014): Peščare u Srbiji[mrtva veza]. Prirodno-matematički fakultet Univerziteta u Novom Sadu.
- ^ a b Od Rama do Zatonja - Sportski klub Alti. Pristupljeno: 1. 06. 2021.
- ^ Pančić, Josif - Živi pesak u Srbiji i bilje što na njemu raste, 1863. – za listanje na stranici Digitalne Biblioteke Matice srpske.
Spoljašnje veze uredi
- Fotografije i položaj: Putovanja, planinarenje i skijanje (Traveling, mountaineering and skiing). Pristupljeno: 1. 06. 2012.