Ređo di Kalabrija
Ređo di Kalabrija (ital. Reggio Calabria, na mesnom govoru, Rìggiu) grad je u južnoj Italiji. To je najveći grad u pokrajini Kalabriji, ali ne i središte pokrajine (to je Katancaro). Ređo di Kalabrija je upravno središte istoimenog Okruga Ređo di Kalabrija.
| Ređo di Kalabrija Reggio Calabria | |
|---|---|
 Panorama središta Ređa di Kalabrija | |
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Italija |
| Regija | Kalabrija |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — | 186.384 |
| — gustina | 789,7 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 38° 06′ 41″ S; 15° 39′ 43″ I / 38.111389° S; 15.661944° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Aps. visina | 31 m |
| Površina | 236,02 km2 |
  Ređo di Kalabrija Ređo di Kalabrija na karti Italije | |
| Ostali podaci | |
| Gradonačelnik | Đuzepe Skopeliti |
| Poštanski broj | 89100 (generic) from 89121 to 89135 |
| Pozivni broj | 0965 |
| Veb-sajt | |
| www.comune.reggiocal.it | |
Poznat je kao jedan od najstarijih gradova na području današnje Italije. Veruje se da je drugi po starosti. Grad je poznat i po izuzetno razornim zemljotresima kroz istoriju.
Poreklo naziva uredi
Ređo di Kalabrija je zadržao naziv od samog svog postanka - prvi grad na ovom mestu bio je starogrčki grad Region.
Prirodne odlike uredi
Ređo di Kalabrija se nalazi u južnoj Italiji. U odnosu na Rim grad se nalazi oko 680 km južno, a od Napulja 500 km južno. Najbliži veći grad je Mesina, smeštena 90 km zapadno, preko „mora“.
Reljef uredi
Ređo di Kalabrija se razvio u blizini Mesinskog moreuza, koji Siciliju odvaja od ostatka Italije. Leži u krajnjem zapadnom delu Jonskog mora. Preko „mora“ nalazi se grad Mesina. Iznad Ređo de Kalabrije strmo se dižu krajnje južni ogranci Apenina. Grad je smešten na aktivnom seizmičkog području, pa ga je kroz istoriju pogodilo nekoliko razornih zemljotresa.
Klima uredi
Klima u Ređu di Kalabrija je sredozemna.
Vode uredi
Ređo di Kalabrija je smešten u krajnjem zapadnom delu Jonskog mora. Nekoliko kilometara severnije od grada nalazi se Mesinski moreuz, od kojeg ka severu počinje Tirensko more.
Istorija uredi
Stari vek uredi
Ređo di Kalabriju su osnovali stari Grci 720. p. n. e. pod nazivom Region (Ρήγιoν), i to je bila druga starogrčka kolonija na Apeninskom poluostrvu (posle Kumea), pa je stoga Ređo posle ovog grada i najstariji grad na tlu današnje Italije. Region je ubrzo postao jedno od središta Velike Grčke, pa je tokom 6. veka p. n. e. i 5. veka p. n. e. bio i važna pomorska sila, kao i kulturno i obrazovno središte.
U 3. veku p. n. e. Region je potpao pod Stari Rim, ali grad nije izgubio na značaju. Vekovima je on bio važno središte rimske mornarice. U doba Julija Cezara grad je preimenovan u Regijum Julijum.
Srednji vek uredi
Posle propasti starog Rima grad menja više gospodara u sledećim vekovima. Prvo grad zauzimaju poseduju Vizantinci, koji ga podižu u središte svojih krajina u južnoj Italiji. Kasnije se oko grada bore Arabljani-Saraceni i Langobardi, da bi konačno Ređo osvojili Normani 1060. g. Normani osnovaju državu na jugu današnje Italije, koja je trajala nekoliko sledećih vekova - Kraljevstvo Sicilija. I pored „zapadne“ vlasti grad je i dalje bio središte grčke kulture, sve do 17. veka. U ovo vreme grad ponovo postaje hrišćansko središte. Gradi se mnogo crkava i gradskih palata.
Novi vek uredi
Tokom nekoliko vekova postojanja Kraljevstvo Sicilija imalo je nekoliko vladarskih kuća na čelu - Normani, Anžujci, Aragonci, Savoja, Habzburgovci, Burboni. Grad je 1783. pogodio težak zemljotres, ali se grad relativno brzo oporavio. Ređo di Kalabrija 1860. ulazi u sastav Kraljevine Italije. Posle ujedinjenja države Ređo postaje važna luka i trgovište. Međutim, 1909. grad je ponovo pogođen zemljotresom, u kome je stradalo oko 27% stanovništva ili oko 25.000 građana. Ovaj zemljotres se smatra najrazornijim u 20. veku u Evropi. Trebalo je nekoliko decenija da se grad obnovi, ali je Ređo, kao i cela južna polovina zemlje, i danas slabije razvijen od italijanskog severa. Godine 1970. upravno sedište Kalabrije premešteno je u manji Katancaro, što je izazvalo proteste građana. Pored toga, poslednjih decenija u gradu se jako učvrstila mafijaška organizacija Ndrageta.
Geografija uredi
| Klima (Ređo di Kalabrija) | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Pokazatelj \ Mesec | Jan. | Feb. | Mar. | Apr. | Maj | Jun | Jul | Avg. | Sep. | Okt. | Nov. | Dec. | God. |
| Apsolutni maksimum, °C (°F) | 24,2 (75,6) |
25,2 (77,4) |
27,0 (80,6) |
30,4 (86,7) |
33,4 (92,1) |
42,0 (107,6) |
44,2 (111,6) |
39,4 (102,9) |
37,6 (99,7) |
30,4 (86,7) |
27,0 (80,6) |
26,0 (78,8) |
44,2 (111,6) |
| Srednji maksimum, °C (°F) | 14,9 (58,8) |
15,1 (59,2) |
16,7 (62,1) |
19,2 (66,6) |
23,4 (74,1) |
27,5 (81,5) |
30,8 (87,4) |
30,6 (87,1) |
28,0 (82,4) |
23,5 (74,3) |
19,6 (67,3) |
16,4 (61,5) |
30,8 (87,4) |
| Srednji minimum, °C (°F) | 8,1 (46,6) |
8,1 (46,6) |
9,1 (48,4) |
11,0 (51,8) |
14,8 (58,6) |
18,2 (64,8) |
21,7 (71,1) |
22,0 (71,6) |
19,1 (66,4) |
15,9 (60,6) |
12,1 (53,8) |
9,7 (49,5) |
8,1 (46,6) |
| Apsolutni minimum, °C (°F) | 0,4 (32,7) |
0,0 (32) |
0,0 (32) |
4,6 (40,3) |
7,8 (46) |
10,8 (51,4) |
14,4 (57,9) |
14,4 (57,9) |
11,2 (52,2) |
6,6 (43,9) |
4,6 (40,3) |
0,2 (32,4) |
0 (32) |
| Količina padavina, mm (in) | 75,5 (29,72) |
59,0 (23,23) |
47,5 (18,7) |
33,5 (13,19) |
18,0 (7,09) |
12,5 (4,92) |
6,5 (2,56) |
10,0 (3,94) |
34,0 (13,39) |
63,0 (24,8) |
69,0 (27,17) |
71,5 (28,15) |
500 (196,86) |
| [traži se izvor] | |||||||||||||
Stanovništvo uredi
Prema rezultatima popisa stanovništva 2011. u opštini je živelo 180.817 stanovnika.[1]
| 1931. | 1936. | 1951. | 1961. | 1971. | 1981. | 1991. | 2001. | 2011. |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 109.443 | 119.804 | 140.734 | 153.380 | 165.822 | 173.486 | 177.580 | 180.353 | 180.817 |
Godine 2008. grad je imao preko 180.000 stanovnika, dva puta više u odnosu na početak 20. veka. Poslednjih godina broj stanovnika u gradu raste.
Grad danas ima omanji udeo imigrantskog stanovništva (4%), najviše iz severne Afrike, Latinske Amerike i istočne Evrope.
Gradske znamenitosti uredi
Budući da je grad tokom postojanja nekoliko puta bio pogođen razornim zemljotresima, istorijska baština grada je siromašna. Većina gradskih ambijenata i građevina je vezana za 20. vek. Posle zemljotresa 1909. samo nekoliko ključnih zdanja u gradu je obnovljeno u prvobitnom izgledu, a grad je tada dobio i pravilnu, ortogonačnu mrežu ulica.
Najpoznatije znamenitosti u gradu su:
- Gradska katedrala,
- Državni muzej Velike Grčke,
- Zamak Aragonaca,
- Crkva delji otimati,
- Vila Zerbi,
- Lungomare Falkomata, gradsko priobalno šetalište,
Privreda uredi
Gradskom privredom dominira industrija, a stanovništvo je zaposleno u luci, brodogradilištima, prehramebnoj industriji, industriji prerade metala, kao i hemijskoj industriji. Okolina je poznata po uzgoju južnog voća.
Galerija gradskih građevina uredi
-
Gradska katedrala -
Crkva delji otimati -
Gradsko pozorište Ćilea -
Predmeti iz Muzeja Velike Grčke
Partnerski gradovi uredi
Reference uredi
- ^ „Statistiche I.Stat”. ISTAT. 28. 12. 2012.
