Rudnik uglja Pljevlja

Rudnik uglja Pljevlja je rudnik uglja koji se nalazi u opštini Pljevlja, na sjeveru Crne Gore.

Rudnik uglja AD Pljevlja

Tip	Akcionarsko društvo
Industrija	Iskopavanje uglja
Osnovana	Pljevlja, Crna Gora (1952. (1952))
Sedište	Pljevlja, Crna Gora
Proizvod(i)	Lignit
Vlasnik	Elektroprivreda Crne Gore (100%)
Vebsajt	www.rupv.me

Istorijat

Prva ozbiljnija proizvodnja uglja u Pljevljima počela je 1952. Godine kada je Narodni odbor sreza osnovao Preduzeće za istraživanje i proizvodnju uglja–preteču današnjeg Rudnika uglja Pljevlja. Te godine, 37 zaposlenih iskopalo je za ondašnje uslove i vrijeme impozantnih 16 200 tona uglja.

U periodu od 1954. Do 1964. godine, rudnik vrši obimna ulaganja u modernizaciju i podiže se separacija u Potrlici, kapaciteta 400 000 tona godišnje. Najveći dostignuti godišnji nivo proizvodnje zabilježen je 1985. kada je proizvedeno 2 682 000 tona lignita.

Svoju organizacionu formu Rudnik uglja je menjao u skladu sa odredbama zakonskih propisa. Od 1972. godine rudnik posluje kao radna organizacija sa pet a nakon formiranja „Borovice“ sa šest osnovnih organizacija udruženog rada i dvije radne zajednice. Od 1990. Posluje kao Društveno preduzeće da bi ubrzo prerastao u Društveno preduzeće Rudnik uglja Pljevlja a zatim kao Javno preduzeće sa potpunom odgovornošću i sedištem u Pljevljima.

Površinski kop Potrlica

U okviru vlasničke transformacije od 18. oktobra 1999. godine Rudnik uglja posluje kao Akcionarsko društvo.

Od 1952. pa do kraja 2012.god. ostvaren je obim produkcije i plasmana uglja od 62,7 miliona tona. Od toga 36,7 miliona isporučeno je TE Pljevlja, a 26,0 miliona isporučeno je tržištu šireg okruženja (industrijske i gradske termoelektrane-toplane i toplane, industrija, široka potrošnja, a tokom jednog perioda i veće količine za TE Morava ) i za lokalnu široku potrošnju.

Rezerve uglja u Crnoj Gori

U Republici Crnoj Gori registrovane su dvije vrste uglja i to: mrko-lignitski ugalj na području Pljevalja, te rezerve mrkog uglja na prostoru opštine Berane. Mrko-lignitski ugalj na području Pljevalja eksploatiše se površinskom eksploatacijom, dok se mrki ugalj iz rudnika „Berane“ iskopava jamskom tehnologijom eksploatacije.

Rezerve uglja u Pljevaljskom kraju

Pljevaljski ugljonosni basen obuhvata prostor između Rudine, Tvrdaša i Golubinje na istoku, Bogiševca i Židovića na sjeveru, Rajčevog brda, Rogatca i Ljuća na zapadu i Đedovika i Omarnjaša na jugu.

Ležišta uglja u pljevaljskom području mogu se prema energetskim i tehničko-tehnološkim karakteristikama podeliti na prostor pljevaljskih basena i basena Maoče. Pljevaljski basen zajedno sa Ljuće-šumanskim basenom i ležištem Bakrenjače prostire se na oko 16 km². Otilovićki basen nalazi se istočno od pljevaljskog na šestom kilometru putnog pravca Pljevlja-Bijelo Polje, a na istom pravcu na udaljenosti od 20 km nalazi se mataruški basen površine oko 4.5 km², računajući njegov južni obodni dio Ljutići. Na tridesetom kilometru nalazi se maočki basen, prvi u nizu basena u dolini reke Ćehotine, površine oko 10 km² a po rezervama drugi po veličini odmah iza pljevaljskog.

Eksploatacione rezerve uglja u pljevaljskom i miočkom basenu iznose oko 170 miliona tona. To su gotovo celokupne rezerve Crne Gore, a 1.4 procenata ukupnih rezervi nekadašnje SR Jugoslavije.

Rudno bogatstvo Pljevaljske opštine

Pored uglja kao ekonomski najznačajnije sirovine, miocenski baseni pljevaljske opštine značajni su i zbog velikih rezervi cementnog laporca i opekarskih glina. Zatim, tu su ležišta barita Podkovača („Guta”, „Podguta”, „Bare”, „Plakale”), dijabaz-rožna formacija na prostoru Varina koja je nosilac bakra, Kozice - gvožđa, Šuplja Stijena - olova i cinka. Pored navedenih sirovina za pljevaljsku opštinu karakteristična su ležišta dolomita, mermerisanih krečnjaka i slatkovodnog ukrasnog krečnjaka.

Geološke karakteristike

Rudnik uglja Pljevlja

U Građi terena opštine Pljevlja učestvuju klastični i karbonatni sedimenti: karbon-perma, perma, permo-trijasa, klastični i karbonatni sedimenti i vulkanske stene trijasa, sedimentne i magmatske stene jure, flišni sedimenti jursko-kredne starosti (laporci, gline, ugalj, ugljevite gline neogena) i tvorevine kvartara.

Stenske mase prostora Pljevalja prema inženjersko-geološkim kriterijumima mogu se svrstati u grupe:

• vezane stenske mase
• kompleks vezanih i nevezanih stenskih masa
• nevezane stenske mase

Ležište „Potrlica”, kao i ostala ležišta pljevaljskog ugljenog basena, dio je srednjemiocenskih tvorevina. Izdvajaju se tri superpoziciona miocenska paketa (litostratigrafske jedinice), koji se u fondovskom materijalima nazivaju kao:

• donji paket podinskih glina (1M2);
• srednji paket, ugljonosna zona (2M2);
• gornji paket, krovinski laporci i laporoviti krečnjaci, (3M2).

Glavni sloj uglja razvijen je na čitavom prostoru ležišta ali je u priobodnom delu složene građe. Sačuvan je na oko 85% od erozije i na tom delu ima primarnu laporovitu otkrivku koja je osnovna sirovina za cementnu industriju. Erodovan je u uskom priobodnom pojasu. Na području Durutovića južno od reke Ćehotine i južno od najdubljeg centriklinalnog dela basena glavni ugljeni sloj leži na znatnom prostoru direktno preko paleoreljefa uz sporadično javljanje podinskih glina. Debljina glavnog ugljenog sloja u centralnom delu se kreće do 26 m dok je debljina laporaca (krovine) u sinklinalnom dijelu do 120 m.

Tržište

Karakteristike uglja pljevaljskog područja su takve da ga čine traženim tržišnim proizvodom koji mu omogućava širok spektar potrošnje. Osim toga geografski položaj Rudnika čini ga takvim, da u dijapozonu od 150 do 200 km nema konkurenciju.

U početnoj fazi poslovanja, cjelokupna proizvodnja Rudnika plasirana je na teritoriji grada Pljevalja, pretežno za potrebe lokalnog stanovništva. Početkom 60-tih godina, s povećanjem opsega industrijske proizvodnje u zemlji i potrebom za većom količinom energenata, ugalj se počinje plasirati na širem području Crne Gore, Srbije (Kosovo) i Bosne i Hercegovine. Od 1980. godine, veće količine uglja isporučuju se TE „Morava“, Svilajnac, a tokom 1985. godine počinje izvoz uglja za Austriju.

Otvaranjem PK „Borovica“ i početkom rada TE „Pljevlja“ 1982. godine, najveći dio proizvedenog uglja usmerava se za potrebe rada termoelektrane (preko 90%).

Vidi još

• Opština Pljevlja
• Pljevlja