Saveznički rat (357—355. p. n. e.)
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Saveznički rat vođen je od 357. do 355. p. n. e. između Atine i njenog Drugog atinskog pomorskog saveza sa jedne i Vizantiona i pobunjenih članica saveza Hiosa, Rodosa i Kosa sa druge strane. Završen je porazom Atine i raspuštanjem Drugog atinskog pomorskog saveza.
| Saveznički rat | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Drugi atinski pomorski savez do 357. p. n. e. | |||||||
| |||||||
| Sukobljene strane | |||||||
|
Atina Drugi atinski pomorski savez |
Vizantion Hios Rodos Kosa | ||||||
Uvod uredi
Drugi atinski pomorski savez osnovan je 378. p. n. e. sa ciljem odbrane od Sparte i njenog otvorenog kršenja Antalkidovog mira. Porazom Sparte u bici kod Leuktre završena je njena hegemonija. Savez se ipak održao kao protivteža Tebi koja je na čelu Beotijskog saveza uspostavila svoju hegemoniju. Tebanska hegemonija trajala je devet godina, do 362. p. n. e. kada je ona doživela poraz u bici kod Mantineje. Atina ponovo postaje najmoćniji grčki polis. Među saveznicima se javlja strah da bi Atina ponovo mogla početi nametati svoju politiku članicama svog saveza. Isto je učinila jedan vek ranije članicama Delskog (Prvog atinskog pomorskog) saveza.
Situacija se još više komplikuje uplitanjem Persijskog carstva u unutrašnja zbivanja Grčke. Još u vreme Tebanske hegemonije, persijski car Artakserks II otvoreno je podržavao Pelopidu i Epaminondu i naredio Atinjanima da obustave sve neprijateljske akcije protiv Beotijskog saveza i "izvuku svoje brodove na kopno". Atinjani odbijaju i šalju flotu od 30 trijera u Joniju kako bi se umešala u sukobe tamošnjih satrapa. Iz straha da bi Atina pomogla satrape da zbace cara sa vlasti, Artakserks III podstiče pobunu oligarhijske grupacije na Kosu, Rodosu i Hiosu. Pobunjenicima se priključio i Vizantion zaplašen atinskom vojskom koja se na Helespontu borila protiv Tračana.
Rat uredi
Atina na početku rata trpi poraze. Habrija, pobednik u bici kod Naksosa, 357. p. n. e. gine u pohodu na Hios. Sledeće godine Haresova vojska koja se na Helespontu borila protiv Tračana ostaje bez novca zbog čega se priključuje satrapu Artabazu od Frigije u borbi protiv cara. Hares je potučen i primoran da se vrati u Atinu. Car je zabranio satrapima da uzimaju najamničku vojsku.
Iste godine je Atina pripremala novi pohod na Hios. Pred okršaj je izbila oluja zbog čega Atinjani, svi sem Haresa, odbijaju da nastave pohod. Hares je poražen u bici kod Embate. Tada persijski car šalje Atini ultimatum da prizna nezavisnost pobunjenih polisa zapretivši ratom. Atina je primorana da pristane. Kraj Savezničkog rata označava i završetak Drugog atinskog pomorskog saveza. Sredstva prikupljena za nastavak rata potrošena su na festivale i javnu razonodu. U tesnoj vezi sa Atinom ostali su samo Kikladi, Lezbos, Imbros, Samos, ostrva duž obale Trakije, Skiros i nekoliko gradova Heronesa Tračkog.
Posledice uredi
Drugi atinski pomorski savez prestao je da postoji. Atina je i pored toga zadržala status hegemona u Grčkoj, ali njena hegemonija nije bila ni nalik spartanskoj. Persija je osigurala svoje zapadne granice Ipak, najveću korist od Savezničkog rata imala je [antička Makedonija|Makedonija]] pod Filipom II koji je ojačao svoje pozicije u Trakiji i Tesaliji stvorivši preduslove da ostatku Grčke nametne svoju hegemoniju.
Vidi još uredi
Izvori uredi
- Stara Grčka - V. V. Struve i D. P. Kalistov, Book&Marso, 2006