Sapa
Sapa (lat. Sapa, alb. Sapë) je nekadašnji srednjovjekovni utvrđeni grad, koji se nalazio istočno od Skadra, kod savremenog sela Nenšat (alb. Nënshat) u opštini Danjski Brod (alb. Vau i Dejës), na tlu današnje sjeverne Albanije.[1]
Istorija uredi
Postojanje tvrđave Sapa, koja se nalazila u blizini važnog puta između Skadra i Lješa, posvjedočeno je od 13. vijeka. Srpska kraljica Jelena (um. 1314) je 1291. godine, za vrijeme svoje uprave u srpskom primorju, postigla dogovor sa rimskim papom Nikolom IV (1288-1292) da se u Sapi ustanovi nova biskupija, pod jurisdikcijom Barske nadbiskupije. Do kraja 15. vijeka, čitava oblast je potpala pod vlast Osmanskog carstva, nakon čega je Sapa postepeno propadala, tako da su do danas sačuvani samo skromni ostaci stare tvrđave.[2]
Vidi još uredi
Reference uredi
- ^ Antonović 2003, str. 65.
- ^ Brunga 2018, str. 58-72.
Literatura uredi
- Antonović, Miloš (2003). Grad i župa u Zetskom primorju i severnoj Albaniji u XIV i XV veku. Beograd: Istorijski institut.
- Božić, Ivan (1979). Nemirno Pomorje XV veka. Beograd: Srpska književna zadruga.
- Božić, Ivan (1982). „Raspad mletačkog sistema u Primorju”. Istorija srpskog naroda. 2. Beograd: Srpska književna zadruga. str. 403—413.
- Brunga, Liza (2018). „The Medieval Churches in the Diocesan Centre of the Sape”. Anglisticum Journal. 7 (8): 58—72.
- Elsie, Robert (2001). A Dictionary of Albanian Religion, Mythology and Folk Culture. London: Hurst & Company.
- Mišić, Siniša, ur. (2010). Leksikon gradova i trgova srednjovekovnih srpskih zemalja: Prema pisanim izvorima. Beograd: Zavod za udžbenike.
- Spremić, Momčilo (1982). „Pripajanje Zete Despotovini i širenje mletačke vlasti u Primorju”. Istorija srpskog naroda. 2. Beograd: Srpska književna zadruga. str. 195—204.
- Škrivanić, Gavro A. (1957). „Oblast srednjovekovnog Pilota u XIV st.”. Istoriski časopis. 7: 323—332.