Svetozar T. Vlaškalić
Svetozar Vlaškalić, sveštenik, sin mošorinskog trgovca Trifuna Vlaškalića, rođen je 26. marta 1874. godine.[1]
Svetozar T. Vlaškalić | |
|---|---|
| Datum rođenja | 26. mart 1874. |
| Datum smrti | 6. januar 1942. (67 god.) |
Život
urediPosle svršene novosadske gimnazije, upisao je karlovačku Bogosloviju 1893. godine. Govorio je mađarski i nemački. Za đakona ga je rukopoložio vršački episkop Gavrilo Zmejanović, decembra 1879, a jerej je postao januara 1898. godine.
Prva parohija mu je bila Omoljica u Banatu, gde mu je umrla voljena supruga. Iz Omoljice prešao je u rodni Mošorin, gde je izgubio malog sina Srbislava.
Na bregu podigao zadužbinu, posvećenu sv. Nikoli, namenjenu za ženski manastir. U hram može stati 400 vernih. Zvona su osvećena na dvogodišnji parastos malom Srbislavu-Bati, 1932. godine. Zadužbina je zidana sedam godina. Osvećenje je obavio Dr Irinej Ćirić, episkop novosadsko-bački 1938. godine, tom prilikom je proti uručio naprsni krst.
Zbog svog nacionalnog rada, prota je od državnih vlasti 1929. odlikovan ordenom Sv. Save IV stepena.[1]
U Drugom svetskom ratu, prota kao nepoverljiv za nove, mađarske vlasti, biva odveden u Šajkaš Sv. Ivan.
Ubijen je na Badnji dan 1942. na jednoj njivi, sa služavkom, Mađaricom.[2] Tim ubistvom otpočelo je masovno stradanje Srba u Mošorinu, kada je među 205 žrtava, od kojih 170 Srba, ubijen i protin rođak Dušan Vlaškalić (1922), bogoslov.[3]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ a b „Biciklom kroz Vojvodinu: Mošorin”. Dnevnik. Pristupljeno 25. 1. 2022.
- ^ „Stradanje pravoslavnih sveštenika tokom Šajkaško-novosadske racije”. Novosadska racija. Pristupljeno 25. 1. 2022.
- ^ „Mučeničko stradanje prote Svetozara Vlaškalića”. SPC. Arhivirano iz originala 25. 01. 2022. g. Pristupljeno 25. 1. 2022.
