Silosi u Inglisu
Silosi u Inglisu su drvena skladišta za žitarice u selu Inglis, uz bivšu Kanadsku pacifičku prugu u pokrajini Manitoba, Kanada. Ovih pet „prerijskih divova”, „prerijskih ikona” „prerijskih katedrala ili „prerijskih stražara” postali su vizuelni simbol proizvodnje žitarica u ovom delu Kanade u prvoj polovini 20. veka.[1]
| Silosi u Inglisu | |
 | |
Informacije
| |
|---|---|
| Lokacija |  Ingls, Manitoba
|
| Status | Nacionalna i istorijska znamenitost Kanade |
| Sagrađena | 1922–1941 |
| Otvaranje | 1922. |
Nakon što je u drugoj polovini 20. veka srušen najveći broj sličnih silosa širom Zapadne Kanade, silosi u Inglisu su, na inicijativu grupe entuzijasta, sačuvani kao poslednje građevine ove vrste i namena iz „zlatnog doba žita”.[2]
Status uredi
Kao jedini sačuvani arhitektonski simboli kanadske prerije, iz jednog od najvažnijih perioda u razvoju industrije žitarica u Kanadi, od 1900 do 1930. godine, silosi su juna 1997. proglašeni za Nacionalnu i istorijsku znamenitost Kanade (engl. National Historic Sites of Canada).[2]
Istorijat uredi
Silosi za žito bili su prva stepenica u procesu trgovanja žitaricama od proizvođača do tržišta širom sveta. Prvi silosi bili su namenski objekti neobičnog izgleda konstruisani ne samo za smeštaj žita već i za pristup železničkim vagonima radi lakšeg itsovara.
Pre izgradnje silosa farmeri su, na početku masovne trgovine žitaricama, žito pakovali i transportovali u vrećama koje su potom smeštane na platforme duž železničke pruge, sa kojih su ih radnici praznili u vagone. Ovaj posao bio je izuzetno težak i nefunkcionalan. Tako se vremenom javila potreba za mnogo boljim i efikasnijim načinom skladištenja i pretovara žita . To je dovelo do izgradnje prvih skladišta žitarica od strane poljoprivrednika i trgovaca žitaricama. Međutim železnica je tražila veća, vertikalna skladišta iz kojih bi primenom gravitacije za što kraće vreme mogla da se isprazni veća količina žitarica u vagone. Tako su nastali prvi silosi sa šoljama, lopaticama ili liftovima za punjenje silosa, koji su građeni uz železničku prugu, od 1900. do 1930. godine. Ovo je bio jedan od najvažnijih perioda u razvoju kanadske industrije žitarica, praćen neprestanim širenjem mreže silosa za čuvanje i distribuciju žitarica.[3]
Među mnogobrojnim silosima bila je i grupa od pet silosa za žito u selu Inglis u ruralnoj opštini Rajding Mauntin Zapad (engl. Riding Mountain West), koji su građeni od 1922. do 1941. godine (kada je podignut poslednji peti silos).
Značaj objekta uredi
Zajedno sa drugim pomoćnim objektima (bunkerima, hangarima, zgradama za skladištenje, kancelarijama) i kanadskom pacifičkeom prugom, silosi u Inglisu postali su dobar primer podsećanje na poljoprivrednu prošlost i tipičan „pejzaž sa silosima”, koji je bio široko rasprostranjen kandskom prerijom sredinom 20. veka.
Ovaj komplek građevina je tim značajniji jer su do današnjih dana ostali netaknuti (očuvani) i arhitektonski i mehanički, i postali odličan prikaz različitih tipova silosa izgrađenih od strane kompanije koja je poslovala sa žitom u prvoj polovini 20. veka.
Zato se može reći, da su sa potpunim nestankom drvenih silosa širom Kanadskog Zapada, ovih poslednjih „pet prerijskih divova” iz Inglisa postali ne samo kulturno i tehnološko dobro nacije već i popularna turistička destinacija, koja je proglaševana za jednu od deset najvećih arhitektonskih „ikona” Manitobe.[4]
Izvori uredi
- ^ „Five Prairie Giants, Inglis Grain Elevators National Historic Site”. Pristupljeno 12. 6. 2016.
- ^ a b „Inglis Grain Elevators National Historic Site of Canada”. Parks Canada. Pristupljeno 12. 6. 2016.
- ^ „The Grain Elevators of Western Canada”. Pristupljeno 29. 7. 2016.
- ^ „Top 10 Manitoba architectural icons”. 2015 Travel Manitoba. Arhivirano iz originala 18. 04. 2016. g. Pristupljeno 12. 6. 2016.
Spoljašnje veze uredi
- (jezik: engleski) Inglis silosi za žito