Slovenački konstruktivizam
Slovenački konstruktivizam je deo magistralnog pravaca internacionalne leve avangarde nastale dvadesetih godina 20. veka, čijim se najznačajnim predstavnicima na prostoru Jugoslavije između dva rata smatraju Avgust Černigoj i Eduard Stepančič članovi Grupe konstruktivista koja je stvarala u Trstu od 1926 — 1929.
_4064.jpg)
Osnovne informacije uredi
Pojam konstruktivizam nastao je najpre u slikarstvu a kasnije se upotrebljavao za obeležavanje načina pristupa projektovanju u arhitekturi.[1]
Preduslovi uredi
U skladu sa najsavremenijim to jest najmodernijim tokovima umetnosti slovenački umetnici su 20-tih godina 20. veka prihvatili konstruktivizam kao novi pravac apstraktne umetnosti. Nastao u Rusiji 1913. godine, konstruktivizam se nakon Prvog svetskog rata, kao pokret ubrzo proširio po Evropi, zahvatajući naročito Holandiju, a nešto kasnije i u SAD.
Istorija uredi
Avgust Černigoj se smatra osnivač konstruktivizma u Sloveniji i jednim od najistaknutijim predstavnika istorijske avangarde u slovenskoj likovnoj umetnosti, koji je zajedno sa članovima Grupe konstruktivista u drugoj polovini 20 i 30-tih godina 20. veka, stvarao crteže, grafike, kolaže, objekte itd. Na njegovu inicijativu održana je i prva izložba konstruktivista u Jugoslaviji, koja je održana 1924. godine u Ljubljani. Na njoj su po prvi put slovenačkoj i jugoslovenskoj javnosti bili prikazani crteži, kolaži, objekti i arhitektonski modeli, u skladu sa najmodernijim tokovima u savremenoj umetnosti između dva svetska rata.
Karakteristike uredi
U osnovi slovenačkog likovnog konstruktivizma, bila je upotreba jednostavnih geometrijskih oblika; kruga, trougla, kvadrata i proste linije, koji su bili bojeni. Koristeći uzajamne odnose osnovnih geometrijskih elemenatakako umetnici konstruktivisti su pokušavali da stvore tenzije u unutrašnjosti slike.
Polazeći od ranog futurizma, slovenački konstruktivisti su stvrali svoja dela ne samo koristeći geometrijske forme, svedene geometriske figure strukture, več su poput onih u delima Eduarda Stepančiča, na svojim delima ukrštali simetrično i asimetrično postavljene linije i geometrijske oblike.
Nešto kasnije slovenački konstruktivisti su počeli da stvaraju i trodimanzionalne umetničke instalacije, koje su ušle u stalan repertoar slovenačkog konstruktivizma, po ugledu, na Kazimira Maljeviča, prvog stvaraoca trodimanzionalne umetničke instalacije, koju je on nazivao „arhitektona” [2]
Izvori uredi
Literatura uredi
- Istorija slikarstva, Nolit Beograd 1973.
- H,W. Janson, Istorija umetnosti, Beograd 1962.
- Đina Piskel, Opšta istorija umetnosti, Beograd 1972.
- Udo Kulterman, Savremena arhitektura, Novi Sad 1971.
- Dejiny umenia, Michael V, Altpatov, Martin 1976.
- Umění, Hendrik Willem van Lon, Praha 1939.
- Tvorivosť, tvar a farba M.C. Prette a A. Capaldo, Martin 1976.
- Enciklopedija likovnih umjetnosti, L.Z. FNRJ, Zagreb 1959.
- Mala prosvetina enciklopedija, Beograd, 1959.
- Svet umenia, IKAR, Bratislava 2002.