Stevo Vasojević

Stevo Vasojević je bio jedan od učesnika kosovskog boja i predak plemena Vasojevića, najvećeg na crnogorskoj visoravni. Pominje se u epskim pesmama, poput Pogibija Pavla Orlovića i Steve Vasojevića na Kosovu, kao plemić koji se borio i poginuo u Kosovskom boju (1389).

Kada je Dušan krunisan za kralja Srbije a pre toga u avgustu 1331. godine svrgnuo svoga oca Stefana Dečanskog sa vlasti. Posle toga u Svrčinu kod Uroševca u dvoru Nemanjića, Stefan Vasoje je dobio oblast Sjenice u posed .

Posle smrti cara Uroša i raspada Srpskog carstava, Sjenica se nalazi u oblasti vojvode Nikole Altomanovića - Vojinovića prijatelja cara Uroša. Dalje posle propasti Altomanovića 1373.godine Sjenicu je zauzeo Vuk Branković. Dalje sedam godina posle Kosovskog Boja 1396. Vuka je zarobio Bajazit a 1397. je umro u pritvoru. Njegove zemlje je sultan dao Stefanu Lazareviću, kasnije ih oduzeo i dao Vukovim sinovima. Tako da možemo predpostaviti da su, u tim varljivim i teškim vremenima posle Kosovskog boja, potomci Steve Vasojevića izgubili posede oko Sjenice i prešli u Hercegovinu, kod Kosača, gde se i pominje knez Aranđel Vasojević.. Za njega se tvrdi da je bio otac Steve Vasojevića. Vasojevići su, prema predanju, potomci Vase, koji je rođen u Prizrenu i služio kao vojvoda za vreme cara Stefana Dušana (r. 1331–1355). Njegov sin Stevo bio je vojvoda u Sjenici, sa svojim dvorom u selu Dubnica.

Legende sa crnogorske visoravni kažu da je Stevo bio kum na venčanju Miloša Obilića, slavnog srpskog viteza koji je u Kosovskom boju zaklao sultana Murata, dok mu legende zapadne Srbije pripisuju tu čast na Milanovoj svadbi. Toplica, još jedan slavni vitez. Pominje se u epskim pesmama o Kosovskoj bici iz Polimlja i obično se prikazuje u ulozi „pokojnog viteza” koji nije učestvovao u samoj bici, već pod teškim moralnim teretom kosovske kletve, angažovao se sa otomanskim okupatorskim snagama na Kosovu nakon bitke i poginuo junačkom smrću. Ova konkretna radnja se često koristi kao tema u srpskoj epskoj poeziji, samo se razlikuje u imenima likova, što dovodi do zabune Steve Vasojevića sa istorijskim Stefanom Musićem, nećakom kneza Lazara, koji je takođe „pokojni vitez “ protagonista kao Musić Stevan u poetskim tumačenjima ove teme u oblasti severnog Kosova, gde je istorijski Musić imao svoje feudalne posede. Iako je pesnička verzija o Musić Stefanu danas generalno poznatija i popularnija, pesma i legende o Vasojević Stevi su istorijski starije. Posle bitke i Stevine pogibije, njegovi potomci, Vasojevići, kao uskoci su skrenuli za Hercegovinu i došli u Foču, a odatle skrenuli na jug, jugoistok i istok, i preko Crne Gore stigli u Nožice u Lijevu Rijeku, gde su se i naselili.