Tadija Andrić
Tadija Andrić (Belo Polje, kod Gornjeg Milanovca, 11. septembar 1919 — Sjenica, 18. decembar 1941), učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije.
| tadija andrić | |
|---|---|
 Tadija Andrić | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 11. septembar 1919. |
| Mesto rođenja | Belo Polje, kod G. Milanovca, Kraljevstvo SHS |
| Datum smrti | 18. decembar 1941. (22 god.) |
| Mesto smrti | Sjenica, ND Crna Gora |
| Profesija | vojno lice |
| Delovanje | |
| Član KPJ od | oktobra 1941. |
| Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba |
| Služba | Jugoslovenska vojska NOP odredi Jugoslavije |
| Čin | podnarednik |
| Heroj | |
| Narodni heroj od | 27. novembra 1953. |
Biografija uredi
Rođen je 11. septembra 1919. godine u selu Belo Polje, kod Gornjeg Milanovca. Potiče iz siromašne seljačke porodice. Posle završene osnovne škole, bavio se fizičkim poslovima - najpre je radio kao nadničar kod imućnijih seljaka, a potom je u osnovnoj školi radio kao poslužitelj.
Godine 1939. upisao je Pešadijsku podoficirsku školu 46. klase, koju je završio 1. novembra 1940. godine. Aprilski rat, 1941. godine, ga je zatekao u činu aktivnog podnarednika. Posle kapitulacije Jugoslovenske kraljevske vojske, nije se predao okupatoru, već se sa oružjem vratio u rodno mesto.
Kada su početkom leta 1941. godine počele prve ustaničke akcije, Tadija je dobrovoljno stupio u Prvu takovsku partizansku četu, koja se nalazila u sastavu Čačanskog partizanskog odreda „Dragiša Mišović“. U početku je bio borac-puškomitraljezac, a kada je formiran Takovski partizanski bataljon, on je postavljen za komandira Druge čete.
Isticao se u svim akcijama svoje čete, a za vreme Prve neprijateljske ofanzive u blizini Gornjeg Milanovca je sam likvidirao nemačku patrolu. Kao nagradu za ovaj podvig, oktobra 1941. godine, je primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije.
U toku povlačenja partizanskih snaga iz Srbije u Sandžak, Tadijin bataljon je vodio mnoge borbe, oko Gornjeg Milanovca, Užica, Nove Varoši i Priboja. Prilikom napada partizanskih snaga na Sjenicu, 18. decembra 1941. godine, poginuo je na čelu juriša boraca njegove jedinice na neprijateljski bunker.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.[1]
Reference uredi
- ^ Narodni heroji 1982, str. 26.
Literatura uredi
- Narodni heroji Jugoslavije tom I. Beograd: Narodna knjiga. 1982.
