Takšonj (Pešta)
Takšonj (mađ. Taksony, nem. Taks) je naselje u centralnoj Mađarskoj. Takšonj je veće naselje u okviru peštanske županije.
| Takšonj mađ. Taksony | |
|---|---|
 Ime naselja pisano rovaškim pismom | |
 Zastava
 Grb
| |
| Administrativni podaci | |
| Država |  Mađarska |
| Region | Centralna Mađarska |
| Županija | Pešta |
| Srez | Sigetsentmikloš |
| Stanovništvo | |
| Stanovništvo | |
| — 2018. | 6.189[1] |
| — gustina | 294,34 st./km2 |
| Geografske karakteristike | |
| Koordinate | 47° 19′ 54″ S; 18° 03′ 46″ I / 47.33174° S; 18.06276° I |
| Vremenska zona | UTC+1 (CET), leti UTC+2 (CEST) |
| Površina | 20,85 km2 |
  Takšonj Takšonj na karti Mađarske | |
| Poštanski broj | 2335 |
| Pozivni broj | (+36) 24 |
| Veb-sajt | |
| https://www.taksony.hu/ | |
Geografija uredi
Lokacija uredi
Nalazi se u južno-peštanskoj aglomeraciji Budimpešte, oko 10 kilometara južno od administrativne granice glavnog grada.
Susedna naselja: Dunaharasti sa severoistoka, Alšonemedi sa istoka, Buđi sa jugoistoka, Dunavaršanj sa juga i Sigetsentmikloš sa zapada. Od Dunaharasti ga deli kanal Dunav-Tisa kao prirodna granica, a od Sigetsentmikloša kanal Rackeve-Dunav.
Istorija uredi
Ovo mesto je bilo vlasništvo Arpadovog unuka, princa Takšonja (931—973), za koga se kaže da je ovde sahranjen, a kasnije je ovde sahranjen i levente brat kralja Andra. Crkva podignuta u doba Arpada srušena je početkom 19. veka.[2]
Ime naselja se pominje u obliku Tera Tokun (Terra Toxun ) 1281. godine. Godine 1283. imanje su dobile monahinje Njulak-siget (Nyulak-sziget).
Selo, koje je uništeno u tursko doba, naselili su Nemci iz Virtemberga (sada Baden-Virtemberg, Nemačka) posle 1711. godine.
Od 1754. pripadao je budimskim klarisama, nakon njihovog raspuštanja (1782.) postaje verska baza.
Stanovništvo uredi
Tokom popisa iz 2011. godine, 85% stanovnika se izjasnilo kao Mađari, 0,6% kao Romi, 0,2% kao Hrvati, 22,9% kao Nemci i 0,6% kao Rumuni (14,7% se nije izjasnilo).
Verska distribucija je bila sledeća: rimokatolici 48,7%, reformisani 8,1%, luterani 0,9%, grkokatolici 0,9%, nekonfesionalni 12,7% (27,5% se nije izjasnilo).[3]
