Трагедија генија
Tragedija genija: duševni poremećaji znamenitih ljudi je skup biografskih tekstova o istaknutim ličnostima, srpskog vojnog lekara, istoričara medicine i profesora Vladimira Stanojevića (Breznik, 1886 — Beograd, 1978) prvi put objavljena 1960. godine.[1]
| Tragedija genija | |
|---|---|
 Tragedija genija, izdanje iz 1990. godine | |
| Nastanak i sadržaj | |
| Autor | Vladimir Stanojević |
| Zemlja |  Srbija |
| Jezik | engleski |
| Izdavanje | |
| Datum | 1960. |
O autoru
urediVladimir Stanojević je po obrazovanju bio lekar. Svoj radni vek proveo je kao sanitetski oficir. Kao istoričar medicine je ostvario svoja značajna dela. Osnivač je Sekcije za istoriju medicine 1950. godine i Muzej srpske medicine 1955. godine.[2]
O delu
urediTragedija genija je knjiga u kojoj su opisani duševni poremećaji znamenitih ljudi.
Knjiga Tragedija genija predstavlja, drugo, temeljno prerađeno i dopunjeno izdanje knjige Ludilo i kultura koja je izdata 1924. godine.[3]
Lekari, biolozi, patolozi i mnogi drugi, proučavajući stvaralaštvo velikih stvaraoca upućuju svoju pažnju na samu ličnost, a tek onda na njegovo delo. Traže uzajamne odnose i uzročne veze između same ličnosti i dela koje je stvorio.[4][5]
Delovi knjige
urediUvodni deo knjige se bavi stvaralaštvom, a drugi i treći deo knjige čine poglavlja posvećena genijima i njihovim životima i ostvarenjima.
Uvod
- Poreklo kulturnog stvaralaštva - autor govori o povezanosti genija i psihičkih poremećaja kroz istoriju. Izneta su brojna mišljenja filozofa i lekara o ovoj tematici.[6]
- Pesničko nadahnuće i njegova stvaralačka moć - autor govori o nadahnuću, ali i povezanosti nadahnuća velikih umova sa alkoholom i drugim opijatima.[6]
- Biologija i patologija nasleđa - autor se bavi problemom nasleđa.[6]
Sudbina genija
- U poglavljima drugog dela knjige prikazani su: Oliver Kromvel, Ivan Grozni, Petar Veliki, Fridrih Veliki, Grof Mirabo, Maksimilijan Robespjer, Napoleon Bonaparta, Bifon, Artur Šopenhauer, Vladimir Solovjov, Ludvig van Betoven, Hektor Berlioz, Rihard Vagner, Petar Iljič Čajkovski, Dante Aligijeri, Torkvato Taso, Vilijam Šekspir, Žan Batist Poklen Molijer, Žan-Žak Ruso, Volter, Fridrih Šiler, Bajron, Gete, Aleksandar Sergejevič Puškin, Mihail Jurjevič Ljermontov, Edgar Alan Po, Onore de Balzak, Nikolaj Vasiljevič Gogolj, Žerar de Nerval, Hajnrih Hajne, Šarl Bodler, Fjodor Mihajlovič Dostojevski, Gi de Mopasan, Pol Verlen, Oskar Vajld, Fridrih Niče i Lav Nikolajevič Tolstoj.[3]
Manje poznate sudbine
- U poglavljima trećeg dela knjige prikazani su: Jovanka Orleanka, Đirolamo Savonarola, Martin Luter, Kardinal Rišelje, Karlo XII, Sen-Simon, Paracelzus, Paskal, Njutn, Albrert Haler, Karl Line, Kant, Amper, Kont, Robert Majer, Dizel, Mikelanđelo, Vinsent van Gog, Tuluz-Lotrek, Arnold Beklin, Mocart, Doniceti, Šuman, Bedžih Smetana, Šopen, Musorgski Modest Petrovič, Svift, Šeli Persi Biš, Nikolaus Lenau, Alfred Mise, Gustav Flober, Ivan Sergejevič Turgenjev, Viktor Igo, Artur Rembo, Aleksandar Dima i Emil Zola.[3]
Vidi još
urediReference
uredi- ^ „Tragedija genija: duševni poremećaji znamenitih ljudi”. plus.sr.cobiss.net. Arhivirano iz originala 29. 10. 2021. g. Pristupljeno 12. 10. 2021.
- ^ „Sanitetski brigadni general dr Vladimir Stanjojević (1886 – 1978) – Život i delo”. muzejnt.rs. Pristupljeno 12. 10. 2021.
- ^ a b v Stanojević, Vladimir (1972). Tragedija genija. Beograd, Zagreb: Medicinska knjiga. str. V—VI, IX—X.
- ^ „Tragedija genija duševni poremećaji znamenitih ljudi”. knjizara.com. Pristupljeno 12. 10. 2021.
- ^ „TRAGEDIJA GENIJA”. knjizare-vulkan.rs. Pristupljeno 12. 10. 2021.
- ^ a b v „Tragedija genija”. veselaknjiga.com. Pristupljeno 12. 10. 2021.
