Ubačajnik

Ubačajnici ili implozivi su suglasnici (najčešće plozivi) kod kojih su prisutni i glotalički (grkljanski) ingresivni i pulmonalni (plućni) egresivni mehanizam. Drugim rečima, grkljan se pri izgovoru ovih glasova kreće nadole, dok se vazduh izbacuje. Zbog toga, implozivi se, za razliku od ejektiva, mogu razlikovati po zvučnosti. Kontrastivni implozivi se javljaju u oko 13% jezika u svetu.

Najzastupljeniji imploziv je [ɓ], dok se [ɠ] retko sreće (a [ʛ] još ređe).

U Međunarodnom fonetskom alfabetu implozivi se transkribuju dodavanjem kukice na odgovarajući simbol: [ɓ ɗ ʄ ɠ ʛ].

Tipovi

Atestirani implozivi su:

• zvučni dvousneni imploziv [ɓ]
• zvučni zubni imploziv [ɗ̪]
• zvučni alveolarni imploziv [ɗ]
• zvučni retrofleksni imploziv [ᶑ] (nije IPA-simbol)
• zvučni prednjonepčani imploziv [ʄ]
• zvučni zadnjonepčani imploziv [ɠ]
• zvučni resični imploziv [ʛ]

Implozivni afrikati i frikativi su izuzetno retki (osim toga, Međunarodni fonetski alfabet ne nudi simbole za implozivne frikative).

Bezvučni implozivi postoje (sreću se u nekim afričkim jezicima), ali oni uključuju malo drugačiji mehanizam: zbog potpuno zatvorenog grkljana, vazdušna struja iz pluća ne može da izađe. Do 1993. u IPA-sistemu postojali su simboli za njih (ƥ, ƭ, ƈ, ƙ, ʠ), ali su tada uklonjeni (sada se ti glasovi transkribuju kao [ɓ̥ ɗ̥ ʄ̊ ɠ̊ ʛ̊], a ponekad i kao [pʼ↓], [tʼ↓], [cʼ↓], [kʼ↓].

Rasprostranjenost

Implozivi su uobičajeni glasovi u jezicima podsaharske Afrike, pojavljuju se i u nekim jezicima jugoistočne Azije (npr. u vijetnamskom jeziku), kao i u nekim jezicima u Amazonskom basenu. Izvan tih područja su retki, mada se sreću u majanskim jezicima i u jeziku sindi na indijskom potkontinentu. Ovi glasovi nisu uopšte prisutni u Evropi i Australiji.