Federiko Benković
Federiko Benković (Dalmacija, 1667 — Gorica, 1753) bio je italijanski i hrvatski barokni slikar i grafičar.
| Federiko Benković | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1667. |
| Mesto rođenja | Mletačka Dalmacija |
| Datum smrti | 8. jun 1753. (85/86 god.) |
| Mesto smrti | Gorica, Sveto rimsko carstvo |
| Umetnički rad | |
| Pravac | Barok |
| Uticao na | Rokoko |
Biografija
urediRođen je 1667. godine u današnjoj Hrvatskoj. Tačno mesto rođena nije poznato (Omiš, Šibenik, Brač, Dubrovnik. Rođen je u hrvatskoj porodici. Poznat je bio i pod imenom - Federiko iz Dalmacije.
Slikarstvo je učio u jednoj od brojnih venecijanskih slikarskih škola. Od 1695. godine pohađao je školu Karla Cignanija[1] u Bolonji, koje mu je omogućio rođak, Gaetano Benković - Orsino, bečki dvorski pevač. Kao učenik, 1706. godine, imao je čast da pomaže svom učitelju, Karlu Cignaniju, kod oslikavanja Freski Uspenja Presvete Bogorodice na kupoli katedrale u Forliu.
Umro je 8. jula 1753. godine.
Karijera
urediPrvi samostalni rad, „Juno na oblacima“, naslikao je 1705. godine.
1710. godine, oslikao fresku Svetog Andreja na krstu oltara, Svetog Vartolomeja, Svetog Karolosa Boromeja, Svete Lucija i Svetog Apolona za crkvu u Bolonji. Do 1715. godine, bio je u službi nadbiskupa Lotara Franza (nem. Lothar Franz von Schönborn) gde je trebalo da završi četiri umetničke dela za dvorsku crkvu u Virsburgu, Nemačkoj. Naslikana dela za dvorsku rezidenciju, bila su: „Mojsije i Aron pred faraonom“, „Jeftina žrtva“, „Salamonov sud“ i „Jakob i Rahela“.
Između 1735. i 1740. godine, radio je u Italiji, o čemu svjedoči njegova oltarna slika „Polaganje u grob“ u crkvi u Borgo San Giacamo (ital. Borgo San Giacomo).
Izgubivši svoje kontakte u Beču, i marginizovan od strane konkurencije i naručioce, proveo je svoje posljednje dane u rezidenciji grofa Atemsa u Gorici. U to vreme nastala su njegova posljednja dela, „Bogorodica sa svecima“[2] , „Bogorodica sa monahinjama“[3] i „Petrovo oslobođenje“[4].
Period nakon smrti
urediNakon smrti, Benković je pao u potpunu anonimnost, zbog čega su mnoga njegova dela pripisivana drugim umetnicima kao što su: Piazti, Cignani i drugi severno-italijanski slikarim. Tek u 20. veku je njegov slikarski izričaj ponovno je postao prepoznatljiv i cenjen.
Zanimljivosti
uredi
Monumentalna slika, „Abraham žrtvuje Isaka“ , koju je Benković radio za dvorac Pomersfelden u Nemačkoj, danas se nalazi u Strosmajerovoj Galeriji u Zagrebu[5].
Čudesan put je prošla ova slika, došla preko Francuske, gde je iz dvorca odnesena kao deo ratnog plena Napoleonovih vojnika pa preko Engleske gde je kupljena u aukcijskoj kući. Zahvaljujući Društvu prijatelja Strosmaierove galerije, slika je kupljena 1936. godine smeštena u Zagreb. Sve do tog vremena, ova slika je pripisivana venecijanskom slikaru Piazetiju[6].
Izvori
uredi- ^ Karlo Cignani
- ^ „Galerija”. Arhivirano iz originala 26. 03. 2014. g. Pristupljeno 18. 05. 2016.
- ^ Muzej u Milanu
- ^ „Galerija u Gazu”. Arhivirano iz originala 26. 03. 2014. g. Pristupljeno 18. 05. 2016.
- ^ „Galerija starih majstora u Zagrebu”. Arhivirano iz originala 17. 04. 2016. g. Pristupljeno 18. 05. 2016.
- ^ Piazeti slikar
