Википедија

Formula 1 — sezona 2019

Sezona 2019 formule 1 bila je 70 sezona Svjetskog šampionata formule 1. Svjetska automobilska federacija (FIA) označila ju je najvećim takmičenjem za vozače u otvorenim vozilima. Sezona je počela u martu, a završila se u decembru. Vožena je 21 trka — poznate kao Velike nagrade. Vozači su se takmičili za titulu u konkurenciji vozača, a timovi su se takmičili za titulu u konkurenciji konstruktora. Velika nagrada Kine bila je ukupno 1000 trka u šampionatu formule 1.[1][2]

Formula 1 — sezona 2019
Logo formule 1
Logo formule 1
Informacije o sezoni
Sezona počela17. marta 2019.
Sezona završena1. decembra 2019.
Broj trka21
Broj timova10
Vozači
  Pobjednik  Luis Hamilton (UK) (Mercedes)
  Drugi  Valteri Botas (FIN) (Mercedes)
  Treći  Maks Verstapen (HOL) (Red bul)
Konstruktori
  Pobjednik  Mercedes (NEM)
  Drugi  Ferari (ITA)
  Treći  Red bul (AUT)
← 2018
2020 →

Luis Hamilton je odbranio titulu u konkurenciji vozača osvojivši ukupno šestu titulu, treću zaredom, sa 87 bodova ispred Valterija Botasa, dok je na trećem mjestu završio Maks Verstapen. Vozači Ferarija, Šarl Lekler i Sebastijan Fetel, završili su sezonu na četvrtom i petom mjestu, sa preko 200 bodova. Niko više nije uspio da osvoji 100 bodova. Vozač Vilijamsa — Džordž Rasel, nije osvojio nijedan bod, dok je drugi vozač Vilijamsa — Robert Kubica, osvojio jedan bod na Velikoj nagradi Njemačke.

Titulu u konkurenciji konstruktora osvojio je Mercedes, šestu godinu zaredom, sa 235 bodova ispred Ferarija, a na trećem mjestu završio je Red bul s preko 400 bodova. Maklaren je jedini tim pored njih koji je uspio da osvoji 100 ili više bodova.

Šampionat je počeo sa osam pobjeda Mercedesa koji je sezonu završio sa 15 pobjeda, od čega je Hamilton ostvario jedanaest, a Botas četiri. Red bul i Ferari ostvarili su po tri pobjede, dok su pored tri vodeća tima, samo još dva tima neku trku završili na podijumu. Za Toro Roso, Danil Kvjat je završio na trećem mjestu na Velikoj nagradi Njemačke, dok je Pjer Gasli završio na drugom mjestu na Velikoj nagradi Brazila. Karlos Sains mlađi je za Maklaren završio na trećem mjestu na Velikoj nagradi Brazila što mu je bio prvi podijum u karijeri nakon 101 trke. Jedini vozač, pored vozača vodeća tri tima koji je uspio da ostvari najbrži krug na nekoj trci je Kevin Magnusen iz Has-a koji je najbrži krug ostvario na Velikoj nagradi Singapura.[3]

Timovi i vozači uredi

U sezoni 2019 učestvovalo je deset timova sa po dva vozača.

Timovi i vozači koji su se takmičili u formuli 1 u sezoni 2019.
Učesnici Konstruktor Šasija Pogonska
jedinica 		Vozači
Broj Vozač Trke
  Alfa Romeo rejsing Alfa Romeo—Ferari C38 Ferari 064 7
99 		  Kimi Rejkenen
  Antonio Đovinaci 		sve
sve
  Skuderija Ferari[napomena 1] Ferari SF90 Ferari 064 5
16 		  Sebastijan Fetel
  Šarl Lekler 		sve
sve
  Has F1 tim[napomena 2] Has—Ferari VF-19 Ferari 064 8
20 		  Romen Grožan
  Kevin Magnusen 		sve
sve
  Maklaren F1 tim Maklaren—Reno MCL34 Reno E-Tech 19 4
55 		  Lando Noris
  Karlos Sains mlađi 		sve
sve
  Mercedes AMG petronas motosport Mercedes F1 W10 EQ Power+ Mercedes M10 EQ Power+ 44
77 		  Luis Hamilton
  Valteri Botas 		sve
sve
  Sportpesa rejsing pojnt F1 tim Rejsing pojnt—Mercedes RP19 BVT Mercedes[napomena 3] 11
18 		  Serhio Perez
  Lens Strol 		sve
sve
  Aston Martin Red bul rejsing Red bul—Honda RB15 Honda RA619H 10
23
33 		  Pjer Gasli
  Aleksander Albon
  Maks Verstapen 		1—12
13—21
sve
  Reno F1 tim Reno R.S.19 Reno E-Tech 19 3
27 		  Danijel Rikardo
  Niko Hilkenberg 		sve
sve
  Red bul Toro Roso Honda Toro Roso—Honda STR14 Honda RA619H 23
10
26 		  Aleksander Albon
  Pjer Gasli
  Danil Kvjat 		1—12
13—21
sve
  ROKIT Vilijams rejsing Vilijams—Mercedes FW42 Mercedes M10 EQ Power+ 63
88 		  Džordž Rasel
  Robert Kubica 		sve
sve
Izvori:[4][7][8][9][10][11][12][13][14][15][16][17][18][19][20][21][22][23][24]

Test vozači uredi

Tokom sezone, dvojica vozača nastupili su kao test ili treći vozači na slobodnom treningu. Nikolas Latifi je vozio za Vilijams na šest trka, dok je Naoki Jamamoto vozio za Toro Roso na treningu pred Veliku nagradu Japana.[4]

Promjene timova uredi

 
Tim Alfa Romeo se vratio u formuli 1 prvi put nakon 1985.

Red bul je, nakon 12 godina, završio partnerstvo sa Renoom i potpisao je ugovor sa Hondom, čije agregate koristi od sezone 2019.[25] Red bul se tako pridružio svom juniorskom timu, Toro Rosu, koji koristi Hondine agregate od sezone 2018, ali prema ugovoru, nijedan tim se ne vodi kao zvanični Hondin tim.[26]

Rejsing pojnt F1 tim je kompletirao prelaz iz Rejsing pojnt fors Indija, kako je bio poznat u drugom dijelu sezone 2018 nakon bankrota tima Fors Indija.[27] Rejsing pojntu je dozvoljeno da se takmiči od 13 trke u sezoni 2018, pod imenom Rejsing pojnt fors Indija, sa istim vozačima, ali nisu zadržali nijedan bod koji je osvojila Fors Indija.[28]

Zauber je promijenio ime u Alfa Romeo, kao produžetak sponzorskog ugovora koji je počeo od sezone 2018.[29] Ime Zauber se nije koristilo u formuli 1, ali je ostalo u formuli 2 i formuli 3.[30][31]

Promjene vozača uredi

 
Fernando Alonso, povukao se iz formule 1 nakon sezone 2018.

Nakon pet godina provedenih u Red bulu, Danijel Rikardo je prešao u Reno za sezonu 2019, umjesto Karlosa Sainsa mlađeg.[32][33][34] Rikarda je u Red bulu zamijenio Pjer Gasli,[35] koji je promovisan iz juniorskog tima Red bula — Toro Rosa, u kojem je debitovao u formuli 1 2017.[36] Danil Kvjat se vratio u formulu 1, nakon godinu dana pauze, u Toro Roso, za koji je vozio 2017.[37] Vozač formule 2 — Aleksander Albon, imenovan je za drugog vozača Toro Rosa, umjesto Brendona Hartlija, postavši tako drugi tajlandski vozač u formuli 1, nakon Birabongsa Banudeja, poznatijeg kao Prins Bira.[38]

Sains koji je bio na pozajmici u Renou u sezoni 2018, nije produžio ugovor sa Red bulom i prešao je u Maklaren, gdje je zamijenio dvostrukog svjetskog šampiona, Fernanda Alonsa,[39][40] koji se povukao iz formule 1 nakon sezone 2018.[41][42] Kao drugi vozač Maklarena, imenovan je šampion Evropske formule 3 iz 2017. godine — Lando Noris.[43] Stofel Vandorn je napustio Maklaren nakon sezone 2018 i prešao je da vozi u formuli E.[44][45]

Šarl Lekler je napustio Zauber nakon jedne sezone i prešao je u Ferari, umjesto Kimija Rejkenena,[46] koji je prešao u Zauber.[47] Prije početka sezone, Zauber je promijenio ime u Alfa Romeo koji je njihov glavni sponzor, ali su vlasništvo i menadžment ostali nepromijenjeni.[48] Za drugog vozača Alfa Romea imenovan je Antonio Đovinaci koji je vozio dvije trke za Zauber u sezoni 2017 kada je mijenjao povrijeđenog Paskala Verlejna.[49][50] Markus Erikson koji je vozio za Zauber u sezoni 2018, prešao je u Indi Kar, ali je ostao treći vozač Alfa Romea u sezoni 2019, kao i ambasador tima.[49][51][52]

Šampion formule 2 — Džordž Rasel, prešao je u Vilijams,[53] gdje mu se pridružio Robert Kubica koji je došao u tim umjesto Sergeja Sirotkina. Kubica se u formulu 1 vratio nakon osam godina i sezone 2011 kada je u udesu, vozeći reli, ozbiljno povrijedio ruku.[54][55]

Esteban Okon je napustio Rejsing pojnt fors Indija tim i prešao je u Mercedes kao rezervni vozač, zajedno sa Stofelom Vandornom.[56][57] Lens Strol je napustio Vilijams i prešao u Rejsing pojnt, umjesto Okona.[58]

Promjene u toku sezone uredi

U toku priprema za Veliku nagradu Belgije, Red bul je objavio da je Pjer Gasli poslat u Toro Roso, dok je njegovo mjesto zauzeo Aleksander Albon koji će u timu ostati i u sezoni 2020.[59][60] Odluku da se Gasli vrati u Toro Roso kritikovali su brojni stručnjaci, zbog činjenice da je za Red bul vozio samo 12 trka, a Albon i drugo vozač Toro Rosa — Danil Kvjat, prethodno su otpušteni i iz juniorskog i iz prvog tima Red bula.[61]

Kalendar uredi

 
Države domaćini Velikih nagrada formule 1 u sezoni 2019 označene su zelenom bojom, dok su lokacije staza označene crnom tačkom. Bivše države domaćini označene su tamnom sivom, dok su lokacije staza označene bijelom tačkom.

U sezoni 2019 vožena je 21 Velika nagrada. Na svakoj trci vožen je minimalni broj krugova koji donose ukupnu rastojanje od 305 km; jedini izuzetak je Velika nagrada Monaka na kojoj je vožena ukupna distanca od 260 km.[62]

Kalendar trka
Redni broj Velika nagrada Staza Datum
1 Velika nagrada Australije   Melburn staza, Melburn 17. mart
2 Velika nagrada Bahreina   Međunarodna staza u Bahreinu, Sahir 31. mart
3 Velika nagrada Kine   Međunarodna staza u Šangaju, Šangaj 14. april
4 Velika nagrada Azerbejdžana   Gradska staza u Bakuu, Baku 28. april
5 Velika nagrada Španije   Staza Katalunja, Montmelo 12. maj
6 Velika nagrada Monaka   Staza u Monaku, Monte Karlo 26. maj
7 Velika nagrada Kanade   Staza Žil Vilnev, Montreal 9. jun
8 Velika nagrada Francuske   Staza Pol Rikard, Kastele 23. jun
9 Velika nagrada Austrije   Red bul arena, Špilberg 30. jun
10 Velika nagrada Velike Britanije   Staza Silverstoun, Silverstoun 14. jul
11 Velika nagrada Njemačke   Hokenhimring, Hokenhajm 28. jul
12 Velika nagrada Mađarske   Hungaroring, Budimpešta 4. avgust
13 Velika nagrada Belgije   Spa Frankošamp, Stavelot 1. septembar
14 Velika nagrada Italije   Automobilska staza Monca, Monca 8. septembar
15 Velika nagrada Singapura   Ulična staza Marina Bej, Singapur 22. septembar
16 Velika nagrada Rusije   Autodrom Soči, Soči 29. septembar
17 Velika nagrada Japana   Međunarodna staza Suzuka, Suzuka 13. oktobar
18 Velika nagrada Meksika   Autodrom Ermanos Rodrigez, Meksiko Siti 27. oktobar
19 Velika nagrada Sjedinjenih Američkih Država   Staza Amerikas, Ostin 3. novembar
20 Velika nagrada Brazila   Autodrom Žoze Karlos Pače, Sao Paulo 17. novembar
21 Velika nagrada Abu Dabija   Staza Jas Marina, Abu Dabi 1. decembar
Izvori:[63][64][65]

Promjene u kalendaru uredi

Velike nagrade Meksika i Sjedinjenih Američkih Država zamijenile su mjesta u kalendaru, pa je velika nagrada Meksika vožena nedelju dana prije Velike nagrade Sjedinjenih Država.[63][66]

Promjene uredi

Direktor trke i tehnički delegat, Čarli Vajting, umro je nekoliko dana prije prve trke u sezoni, Velike nagrade Australije. Kao njegov privremeni zamjenik imenovan je Majkl Masi.[67]

Tehnička pravila uredi

 
Botas u bolidu Mercedesa, petostrukog uzastopnog šampiona u konkurenciji konstruktora.

Sa ciljem da poboljšaju prestizanje, timovi su pristali na promjene u aerodinamici koje utiču na profil prednjeg i zadnjeg krila. Paneli na prednjem krilu su preoblikovani da bi se promijenio protok vazduha preko vozila i smanjio efekat aerodinamičke turbulencije, dok su krilca iznad glavne ploče na prednjem krilu zabranjena. Otvor na zadnjem krilu je proširen što je omogućilo da DRS ima bolju funkciju.[68] Dogovorene promjene su određene na osnovu zaključaka radne grupe, čiji je cilj da istraži potencijalne promjene tehničkih pravila u sklopu priprema za sezonu 2021.

Kao dio tehničkih pravila, karoserija je prerađena, sa ciljem da promoviše sponzorske mogućnosti za timove.[69] Dogovorene izmjene su određene sa ciljem limitiranja aerodinamike na zadnjem krilu i stvaranja više prostora za logo sponzora. Izmjene su nastale zbog pada prihoda unutar timova i teškoća manjih timova da obezbijede nove sponzore.

Maksimalni dozvoljeni nivo goriva povećan je sa 105 kg (231 lb) na 110 kg (240 lb), kako bi se smanjila potreba vozača da štede gorivo tokom trke.[70] Masa vozača se više ne računa prilikom mjerenja minimalne mase bolida. Promjena je uvedena zbog zabrinutosti da su vozači bili primorani da izgube na težini da bi zadovoljili dozvoljenu masu bolida nakon sezone 2014 i uvođenja turbo hibridnih motora.[70] Vozači čija je masa manja od 80 kg (180 lb), moraju da nadoknade masu sa teretom koji je postavljen oko sjedišta, da bi se smanjio dobitak na performansama. Promjena je uvedena kako bi se smanjila prednost vozača sa prirodno manjom masom tijela i da bi se obeshrabrili vozači da se podvrgnu nezdravim dijetama kako bi dobili na performansama.[71]

Sportska pravila uredi

FIA je uvela novo pravilo od sezone 2019, vozač koji odveze najbrži krug na trci dobija dodatni bod ako je završio trku u zoni bodova. Dodatni bod za najbrži krug dodjeljivao se prvi put nakon sezone 1959.[72][73]

Bezbjednost vozača uredi

FIA je predstavila novi standard za kacige koje vozači koriste, sa namjerom da poboljša bezbjednost. Prema novim standardima, kacige su podvrgnute temeljnim testovima u slučaju sudara, sa ciljem poboljšanja apsorpcije i skretanja energije, kao i smanjenja vjerovatnoće oštećenja strukture kacige prilikom udara predmeta. Svi sertifikovani proizvođači kaciga morali su da prođu testiranje prije početka sezone 2019, kako bi obnovili sertifikaciju.[74]

Gume uredi

Snabdijevač guma za formulu 1 — Pireli, promijenio je način rangiranja guma na zahtjev FIE i menadžmenta formule 1 koji su istakli da je sistem imenovanja koji je korišćen u sezoni 2018 bio težak gledaocima da ga razumiju.[75][76] Prema novom planu, imena data posebnim setovima guma, kao što su „hiper meke” i „ultra meke”, zamijenjena su sa tri seta guma koji su dostupni vozačima na svakoj trci posebno: meke, srednje i tvrde, sa ciljem da gledaoci bolje razumiju setove guma koje se koriste na svakoj trci. Gume se označavaju brojevima, od najmekše („1”) do najtvrđe („5”).[napomena 4] Pireli odlučuje koja tri seta guma će biti dostupna na svakoj trci. Praksa obilježavanja setova bojom, kako bi se razlikovali (kao što je roza za hiper meke), ukinuta je i i sezoni 2019 korišćene su tri boje: crvena za meke, žuta za srednje. i bijela za tvrde. Na testiranju bilo je dostupno svih pet setova, zbog čega je sistem obilježavanja guma za testiranje bio drugačiji.[78][79]

Pregled sezone uredi

Dominacija Mercedesa uredi

 
Valteri Botas je pobijedio na prvoj trci u sezoni.

Sezona je startovala u martu, na Velikoj nagradi Australije na kojoj je pobijedio Valteri Botas koji je startovao sa drugog mjesta. Botas je preuzeo vođstvo u prvom krugu i pobijedio je 20 sekundi ispred suvozača, Luisa Hamiltona, koji je završio sekundu ispred Maksa Verstapena.[80] Treće mjesto Verstapena bio je prvi podijum za neki tim koji koristi agregate Honde nakon više od deset godina; poslednji podijum za Hondu ostvario je Rubens Barikelo na Velikoj nagradi Velike Britanije 2008.[81]

Druga trka u sezoni bila je Velika nagrada Bahreina. Ferari je bio najbrži na svakoj trening sesiji i u kvalifikacijama. Šarl Lekler je ostvario prvu pol poziciju u karijeri, dok je Sebastijan Fetel startovao sa drugog mjesta. U prvoj krivini, Lekler je pao na treće mjesto, iza Fetela i Botasa, ali je vratio lidersku poziciju u 15 krugu uprkos tome što je dobio instrukcije iz tima da ne obilazi Fetela. Lekler je stekao vođstvo od deset sekundi, ali je imao problema sa motorom i u 48 krugu, Hamilton ga je obišao i preuzeo vođstvo. Nekoliko krugova kasnije, i Botas je obišao Leklera koji je pao na treće mjesto, nakon čega mu se i Verstapen približio. U finišu, na stazu je izašlo vozilo bezbjednosti, jer su vozači Renoa, Danijel Rikardo i Niko Hilkenberg, imali problema sa motorom. Vozilo bezbjednosti ostalo je na stazi do kraja što je bio osmi put u istoriji da je neka trka formule 1 završena pod vozilom bezbjednosti.[82] Hamilton je ostvario prvu pobjedu u sezoni, Botas je završio na drugom mjestu, dok je Lekler završio na trećem mjestu, ostvarivši prvi podijum u karijeri i prvi podijum za Ferari u sezoni.[83] Iz Ferarija su kasnije objavili da je Lekler imao kratak spoj kontrolnog sistema motora što je omogućilo Hamiltonu i Botasu da ga obiđu.[84]

 
Luis Hamilton je osvojio treću titulu zaredom uz 11 pobjeda u sezoni.

Treća trka u sezoni, Velika nagrada Kine, bila je ukupno hiljadita trka u istoriji formule 1.[85] Botas je startovao sa pol pozicije, ispred Hamiltona i Fetela.[86] Hamilton je obišao Botasa već u prvoj krivini i vodio je do kraja, ostvario drugu pobjedu zaredom i preuzeo vođstvo u šampionatu.[87] Botas je završio na drugom mjestu, a Fetel na trećem, dok je najbrži krug odvezao Pjer Gasli, u poslednjem krugu.[88] Aleksander Albon je startovao iz boksa, jer zbog udesa na treningu nije učestvovao u kvalifikacijama. Završio je na desetom mjestu, osvojivši bod i dobio je nagradu za vozača dana.[89]

Na četvrtoj trci, Velikoj nagradi Azerbejdžana, Lekler je bio najbrži na sva tri treninga, s tim što je prvi trening prekinut nakon 12 minuta, jer je Džordž Rasel oštetio bolid prilikom prelaska preko šahte, zbog čega je izvršen pregled svih ostalih šahti.[90] Botas je bio najbrži u kvalifikacijama i ostvario je drugu uzastopnu pol poziciju, ispred Hamiltona i Fetela, dok je Lekler udario u zid u Q2 i nije postavio vrijeme u Q3.[91] Hamilton je obišao Botasa već u prvoj krivini, ali je Botas vratio vođstvo do kraja prvog kruga koje je preuzeo Lekler u 13 krugu, nakon što su vozači ispred njega otišli na promjenu guma. Botas je preuzeo vođstvo u 32 krugu, sačuvao ga do kraja i ostvario drugu pobjedu u sezoni, sekundu ispred Hamiltona, dok je Fetel završio na trećem mjestu. Vozači Mercedesa su tako sve četiri trke na startu sezone završili na prva dva mjesta.[92]

 
Kimi Rejkenen, na Velikoj nagradi Monaka vozio je 300 trku u formuli 1.

Veliku nagradu Španije Botas je startovao sa pol pozicije, ali ga je već na startu Hamilton obišao i vodio je do kraja. Fetel je startovao sa trećeg mjesta, pao je na sedmo, ali je do kraja uspio da obiđe vozače i završio je na četvrtom mjestu, dvije sekunde iza Verstapena koji je drugi put u sezoni završio trku na trećem mjestu.[93] U 46 krugu, sudarili su se Lando Noris i Lens Strol, zbog čega su napustili trku, a na stazu je izašlo vozilo bezbjednosti.[94] Nakon povlačenja vozila bezbjednosti, na 15 krugova do kraja, Hamilton je čuvao prednost i pobijedio je četiri sekunde ispred Botasa i ostvario treću pobjedu zaredom u Španiji.[95] Na šestoj trci u sezoni, Velikoj nagradi Monaka, Lekler je bio najbrži na trećem treningu, ali ga je u kvalifikacijama ekipa Ferarija poslala kasno na stazu, zbog čega nije imao dovoljno vremena da odveze brzi krug i ispao je već u prvom periodu (Q1) i startovao je trku sa 16 mjesta.[96] Fetel je u udario u barijere, ali je uspio da se vrati na stazu i odvezao je najbrži krug u Q1. Verstapen je bio najbrži u Q2, dok je u Q3 Hamilton odvezao najbrži krug u istoriji staze i osvojio pol poziciju.[97] Na trci, Lekler je u šestom krugu došao do 12 mjesta, a kada je napao Nika Hilkenberga, udario je u barijere, nakon čega su mu pukle gume i morao je u boks, a zatim je i odustao.[98] Zbog djelova Leklerovog bolida na stazi, izašlo je vozilo bezbjednosti što su iskoristili vozači da odu na promjenu guma; Verstapen je prilikom izlaska iz boksa, obišao Botasa uz kontakt i došao na drugo mjesto, a zbog opasnog izlaska iz boksa kažnjen je sa pet sekundi.[98] Botas je nakon kontakta morao ponovo u boks i pao je na četvrto mjesto, iza Fetela.[98] Verstapen je napadao Hamiltona, a u finišu je udario u zadnji lijevi točak Hamiltona u pokušaju da ga obiđe.[98] Hamilton je vodio od početka do kraja i ostvario četvrtu pobjedu u sezoni, ispred Fetela koji je prvi put u sezoni završio na drugom mjestu i tako prekinuo niz Mercedesa, čiji vozači su na prvih pet trka u sezoni završili na prva dva mjesta.[98] Na trećem mjestu je završio Botas, ispred Verstapena koji je završio na drugom mjestu, ali je zbog kazne od pet sekundi pao na četvrto mjesto i dobio je nagradu za vozača dana.[99] Na Velikoj nagradi Monaka, Kimi Rejkenen je vozio svoju 300 trku u formuli 1.[100]

Oduzeta pobjeda Fetelu i prve pobjede Red bula uredi

 
Sebastijan Fetel je ostvario jednu pobjedu u sezoni, dok mu je oduzeta pobjeda na Velikoj nagradi Kanade zbog kazne.

Na Velikoj nagradi Kanade, Luis Hamilton je udario u zid na treningu, dok je Kevin Magnusen udario u zid tokom kvalifikacija. Fetel je ostvario pol poziciju, ispred Hamiltona.[101] Fetel je bio lider trke do 48 kruga kada je izgubio kontrolu i izletio na travu u krivini tri. Pri povratku na stazu umalo se sudario sa Hamiltonom, zbog čega je kažnjen sa pet sekundi zbog nebezbjednog povratka na stazu. Ostao je lider do kraja i prvi je prošao kroz cilj, sa dvije sekunde ispred Hamiltona, ali zbog kazne od pet sekundi, Hamiltonu je pripala pobjeda.[102] Šarl Lekler je završio na trećem mjestu, dok je Botas odvezao najbrži krug.[102] Ferari je najavio žalbu zbog oduzete pobjede i pružili su stjuardima nove dokaze, ali je tokom treninga za narednu trku donesena konačna odluka po kojoj pobjeda ostaje Hamiltonu.[103]

Veliku nagradu Francuske sa pol pozicije startovao je Hamilton, ispred Botasa. Hamilton je pobijedio 18 sekundi ispred Botasa, čime je Mercedes ostvario svih osam pobjeda na početku sezone, od čega šest pobjeda gdje su dvojica vozača zauzela prva dva mjesta. Lekler je završio na trećem mjestu, dok je Fetel ostvario najbrži krug.[104]

Na treningu pred Veliku nagradu Austrije, Fetel je izletio sa staze, dok su Botas i Verstapen udarili u zid.[105] Lekler je ostvario drugu pol poziciju u sezoni, Hamilton je kvalifikacije završio na drugom mjestu, ali je kažnjen zbog ometanja Rejkenena i startovao je sa četvrtog mjesta. Lekler je bio lider većinu trke, a na tri kruga do kraja, obišao ga je Verstapen, uz kontakt u krivini, ali je odlučeno da je to bio trkački incident. Verstapen je pobijedio na trci drugu zaredom, uz najbrži krug. Lekler je završio na drugom, a Botas na trećem mjestu.[106] Pobjeda Verstapena bila je prva pobjeda za bolid koji koristi agregat Honde od 2006. kada je Dženson Baton pobijedio na Velikoj nagradi Mađarske.[106] To je bila prva pobjeda u sezoni za Red bul i prva trka na kojoj Mercedes nije ostvario pobjedu nakon osam pobjeda zaredom.[106]

 
Maks Verstapen je ostvario tri pobjede.

Veliku nagradu Velike Britanije sa pol pozicije startovao je Botas, 0,006 sekundi ispred Hamiltona.[107] Botas je bio lider do 18 kruga kada je vođstvo preuzeo Hamilton; zadržao ga je do kraja i pobijedio je 24 sekunde ispred Botasa.[108] Fetel i Verstapen su se borili za treće mjesto, prilikom čega su se sudarili, zbog čega je Fetel kažnjen sa deset sekundi.[108] Hamilton je ostvario šestu pobjedu na Velikoj nagradi Velike Britanije, čime se izjednačio sa Alanom Prostom.[108]

Na Velikoj nagradi Njemačke, vozači Ferarija su bili najbrži na treningu, ali su imali problema u kvalifikacijama i Hamilton je ostvario pol poziciju, dok je Fetel startovao sa poslednjeg mjesta. Tokom trke, padala je kiša, zbog čega je nekoliko vozača imalo incidente i morali su da napuste trku.[109] Hamilton je bio lider do 28 kruga kada je vođstvo preuzeo Verstapen, sačuvao ga do kraja i ostvario drugu pobjedu u sezoni, sedam sekundi ispred Fetela, dok je na trećem mjestu završio Danil Kvjat, ostvarivši prvi podijum za Toro Roso nakon 2008. kada je Fetel pobijedio na Velikoj nagradi Italije.[109] Nakon trke, vozači Alfa su kažnjeni, zahvaljujući čemu je Robert Kubica završio na desetom mjestu i osvojio prvi bod za Vilijams i svoj prvi bod u formuli 1 nakon Velike nagrade Abu Dabija 2010.[109]

Na Velikoj nagradi Mađarske, Verstapen je osvojio prvu pol poziciju u karijeri, ispred Botasa, nakon što je prethodno izjednačio rekord Džekija Stjuarta po broju ostvarenih pobjeda bez ijedne pol pozicije.[110] Verstapen i Hamilton su se smjenjivali u vođstvu, Verstapen je bio lider do tri kruga prije kraja kada je morao u boks zbog problema sa gumama. Hamilton je preuzeo vođstvo, zadržao ga do kraja i ostvario osmu pobjedu u sezoni, 17 sekundi ispred Verstapena, dok je na trećem mjestu završio Fetel.[111]

Prve pobjede Ferarija uredi

 
Šarl Lekler je ostvario dvije pobjede.

U toku priprema za Veliku nagradu Belgije, Red bul je objavio da je Pjer Gasli poslat u Toro Roso, dok je iz Toro Rosa u Red bul prešao Aleksander Albon.[59] Veliku nagradu Belgije, sa pol pozicije startovao je Lekler, ispred Fetela. Na trci, Serhio Perez je na samom startu udario Verstapena koji je zbog toga morao da odustane. Lekler je vodio veliku borbu sa Hamiltonom i pobijedio je sa manje od sekunde ispred, ostvarivši prvu pobjedu u karijeri i prvu u sezoni za Ferari.[112] Na trećem mjestu završio je Botas, dok je najbrži krug odvezao Fetel.[113] Na 14 trci u sezoni, Velikoj nagradi Italije, Lekler je startovao sa pol pozicije. Lekler je bio lider veći dio trke i ostvario je drugu pobjedu zaredom, sa manje od sekunde ispred Botasa, dok je Hamilton završio na trećem mjestu.[114] Lekler je tako ostvario prvu pobjedu za Ferari na Velikoj nagradi Italije od 2010. kada je pobijedio Fernando Alonso.[115]

Lekler je startovao sa pol pozicije treću trku zaredom, Veliku nagradu Singapura. Fetel je vođstvo preuzeo u 31 krugu, sačuvao ga do kraja i ostvario prvu pobjedu u sezoni, petu u Singapuru i treću zaredom za Ferari. Lekler je završio na drugom, a Verstapen na trećem mjestu, dok nijedan vozač Mercedesa nije završio na podijumu, drugi put u sezoni.[116] Fetel je Veliku nagradu Rusije startovao sa pol pozicije i bio je lider do 26 kruga kada mu se motor ugasio i morao je da napusti trku. Hamilton je preuzeo vođstvo i ostvario je devetu pobjedu u sezoni, tri sekunde ispred Botasa, dok je Lekler završio na trećem mjestu.[117]

 
Robert Kubica se vratio u formulu 1 prvi put nakon 2011. i osvojio je jedan bod, jedini za Vilijams.

Zbog tajfuna Hagibis, kvalifikacije za Veliku nagradu Japana održane su u nedelju, prije trke.[118] Vozači Ferarija, Fetel i Lekler, zauzeli su prva dva mjesta, ispred Botasa i Hamiltona.[119] Na startu trke, Botas je obišao Fetela i Leklera koji je imao kontakt sa Verstapenom i dobio je pet sekundi kazne. Botas i Hamilton su se smenjivali u vođstvu, a Botas je preuzeo vođstvo u 43 krugu, zadržao ga do kraja i ostvario treću pobjedu, 13 sekundi ispred Fetela, dok je Hamilton završio na trećem mjestu.[120] Zastava koja označava kraj trke spuštena je krug ranije, Serhio Perez je imao sudar u poslednjem krugu, ali je ipak osvojio bodove jer je za zvanične rezultate uzet poredak iz pretposlednjeg kruga kada je spuštena zastava.[121] Na Velikoj nagradi Meksika, Verstapen je osvojio pol poziciju, ali je kažnjen pomjeranjem za tri mjesta zbog previše spore vožnje pod žutim zastavama i pol pozicija je pripala Lekleru.[122] Na startu trke, Hamilton i Verstapen su imali kontakt zbog kojeg su izletjeli sa staze i izgubili pozicije. Lekler je otišao u boks u 42 krugu, gdje se zadržao šest sekundi i vratio se na stazu na petom mjestu. Hamilton je preuzeo vođstvo, zadržao ga do kraja i pobijedio sa manje od dvije sekunde ispred Fetela, dok je Botas završio na trećem mjestu.[123] Na Velikoj nagradi Sjedinjenih Američkih Država, Botas je osvojio pol poziciju, ispred Hamiltona. Botas i Hamilton su se nekoliko puta smjenjivali u vođstvu; Botas je preuzeo vođstvo četiri kruga prije kraja i ostvario četvrtu pobjedu, četiri sekunde ispred Hamiltona, dok je Verstapen završio na trećem mjestu.[124] Sa drugim mjestom, Hamilton je osvojio titulu u konkurenciji vozača, šestu ukupno, a treću zaredom, čime je došao na drugo mjesto na listi vozača sa najviše titula, iza Mihaela Šumahera.[125]

 
Karlos Sains mlađi ostvario je prvi podijum u karijeri nakon 101 trke.

Na Velikoj nagradi Brazila, Verstapen je uzeo pol poziciju ispred Hamiltona i Fetela. Njih trojica su vodila veliku borbu i smjenjivali su se u vođstvu veći dio trke. Lekler je obišao Fetela u 66 krugu, nakon čega je Fetel pokušao da ga obiđe i sudarili su se, zbog čega su obojica morali da napuste trku i vozilo bezbjednosti je ušlo na stazu.[126] Nakon povlačenja vozila bezbjednosti, Hamilton i Aleksander Albon su se sudarili, zbog čega je Albon sa trećeg mjesta pao van zone bodova.[126] Hamilton je oštetio vozilo, mogao je da nastavi, ali ga je obišao Pjer Gasli. Verstapen je zadržao vođstvo do kraja i ostvario treću pobjedu, šest sekundi ispred Gaslija.[127] Hamilton je završio na trećem mjestu, ali je naknadno kažnjen sa pet sekundi zbog kontakta sa Albonom i završio na sedmom mjestu, dok je treće mjesto preuzeo Karlos Sains mlađi koji je tako zauzeo mjesto na podijumu prvi put u karijeri nakon 101 trke u formuli 1.[128] Sains je tako ostvario prvi podijum za Maklaren od Velike nagrade Australije 2014.[129] Na Velikoj nagradi Abu Dabija, Hamilton je dominirao. Osvojio je pol poziciju, bio je lider od početka do kraja, ostvario je najbrži krug i pobijedio je sa 16 sekundi ispred Verstapena, dok je Lekler završio na trećem mjestu.[130] Hamilton je tako ostvario šesti grend slem u karijeri (pol pozicija, vođstvo od početka do kraja i najbrži krug), prvi od Velike nagrade Velike Britanije 2017.[131]

Titulu je osvojio Luis Hamilton, 87 bodova ispred Valterija Botasa, dok je na trećem mjestu završio Maks Verstapen. Četvrto i peto mjesto zauzeli su vozači Ferarija, Šarl Lekler i Sebastijan Fetel.[132] U konkurenciji konstruktora, Mercedes je osvojio šestu titulu zaredom, ispred Ferarija i Red bula, dok je na četvrtom mjestu završio Maklaren.[132]

Rezultati uredi

Broj Trka Pol pozicija Najbrži krug Pobjednik Konstruktor Izvještaj
1   Velika nagrada Australije   Luis Hamilton   Valteri Botas   Valteri Botas   Mercedes Izvještaj
2   Velika nagrada Bahreina   Šarl Lekler   Šarl Lekler   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
3   Velika nagrada Kine   Valteri Botas   Pjer Gasli   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
4   Velika nagrada Azerbejdžana   Valteri Botas   Šarl Lekler   Valteri Botas   Mercedes Izvještaj
5   Velika nagrada Španije   Valteri Botas   Luis Hamilton   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
6   Velika nagrada Monaka   Luis Hamilton   Pjer Gasli   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
7   Velika nagrada Kanade   Sebastijan Fetel   Valteri Botas   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
8   Velika nagrada Francuske   Luis Hamilton   Sebastijan Fetel   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
9   Velika nagrada Austrije   Šarl Lekler   Maks Verstapen   Maks Verstapen   Red bul Izvještaj
10   Velika nagrada Velike Britanije   Valteri Botas   Luis Hamilton   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
11   Velika nagrada Njemačke   Luis Hamilton   Maks Verstapen   Maks Verstapen   Red bul Izvještaj
12   Velika nagrada Mađarske   Maks Verstapen   Maks Verstapen   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
13   Velika nagrada Belgije   Šarl Lekler   Sebastijan Fetel   Šarl Lekler   Ferari Izvještaj
14   Velika nagrada Italije   Šarl Lekler   Luis Hamilton   Šarl Lekler   Ferari Izvještaj
15   Velika nagrada Singapura   Šarl Lekler   Kevin Magnusen   Sebastijan Fetel   Ferari Izvještaj
16   Velika nagrada Rusije   Šarl Lekler   Luis Hamilton   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
17   Velika nagrada Japana   Sebastijan Fetel   Luis Hamilton   Valteri Botas   Mercedes Izvještaj
18   Velika nagrada Meksika   Šarl Lekler   Šarl Lekler   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj
19   Velika nagrada SAD   Valteri Botas   Šarl Lekler   Valteri Botas   Mercedes Izvještaj
20   Velika nagrada Brazila   Maks Verstapen   Valteri Botas   Maks Verstapen   Red bul Izvještaj
21   Velika nagrada Abu Dabija   Luis Hamilton   Luis Hamilton   Luis Hamilton   Mercedes Izvještaj

Sistem bodovanja uredi

Bodovi se dodjeljuju vozačima koji završe u top deset na svakoj trci, prema sledećem sistemu:

Pozicija 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 NK
Bodovi 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 1

Da bi se dodijelili kompletni bodovi, neophodno je da pobjednik trke završi minimum 75% predviđene distance trke. Pola bodova se dodjeljuje ako je pobjednik trke završio minimum dva kruga, ali nije završio 75% predviđene distance. U slučaju da ne mogu da se odvezu minimum dva kruga, trka se prekida i bodovi se ne dodjeljuju.[133] Dodatni bod za najbrži krug se dodjeljuje jedino ako je vozač završio trku u zoni bodova, odnosno u prvih deset. Ako je stanje u šampionatu izjednačeno, gledaju se najbolji rezultati vozača i konstruktora kako bi se odredile pozicije. Ako su dva ili više vozača ili konstruktora ostvarili isti broj najboljih rezultata na trkama, gleda se sledeći najbolji rezultat. U slučaju da su vozači ili konstruktori ostvarili iste rezultate jednak broj puta, FIA će odrediti pobjednika prema kriterijumima koji budu odgovarali.[133]

Plasman u šampionatu uredi

Plasman u šampionatu vozača uredi

Poz. Vozač AUS
  		BHR
  		KIN
  		AZE
  		ŠPA
  		MON
  		KAN
  		FRA
  		AUT
  		VBR
  		NjEM
  		MAĐ
  		BEL
  		ITA
  		SIN
  		RUS
  		JPN
  		MEK
  		SAD
  		BRA
  		ABU
  		Bodovi
1   Luis Hamilton 2 1 1 2 1 1 1 1 5 1 9 1 2 3 4 1 3 1 2 7 1 413
2   Valteri Botas 1 2 2 1 2 3 4 2 3 2 DNF 8 3 2 5 2 1 3 1 DNF 4 326
3   Maks Verstapen 3 4 4 4 3 4 5 4 1 5 1 2 DNF 8 3 4 DNF 6 3 1 2 278
4   Šarl Lekler 5 3 5 5 5 DNF 3 3 2 3 DNF 4 1 1 2 3 6 4 4 18  3 264
5   Sebastijan Fetel 4 5 3 3 4 2 2 5 4 16 2 3 4 13 1 DNF 2 2 DNF 17  5 240
6   Karlos Sains mlađi DNF 19  14 7 8 6 11 6 8 6 5 5 DNF DNF 12 6 5 13 8 3 10 96
7   Pjer Gasli 11 8 6 DNF 6 5 8 10 7 4 14  6 9 11 8 14 7 9 16  2 18 95
8   Aleksander Albon 14 9 10 11 11 8 DNF 15 15 12 6 10 5 6 6 5 4 5 5 14 6 92
9   Danijel Rikardo DNF 18  7 DNF 12 9 6 11 12 7 DNF 14 14 4 14 DNF DSQ 8 6 6 11 54
10   Serhio Perez 13 10 8 6 15 12 12 12 11 17 DNF 11 6 7 DNF 7 8 7 10 9 7 52
11   Lando Noris 12 6 18  8 DNF 11 DNF 9 6 11 DNF 9 11  10 7 8 11 DNF 7 8 8 49
12   Kimi Rejkenen 8 7 9 10 14 17 15 7 9 8 12 7 16 15 DNF 13 12 DNF 11 4 13 43
13   Danil Kvjat 10 12 DNF DNF 9 7 10 14 17 9 3 15 7 DNF 15 12 10 11 12 10 9 37
14   Niko Hilkenberg 7 17  DNF 14 13 13 7 8 13 10 DNF 12 8 5 9 10 DSQ 10 9 15 12 37
15   Lens Strol 9 14 12 9 DNF 16 9 13 14 13 4 17 10 12 13 11 9 12 13 19  DNF 21
16   Kevin Magnusen 6 13 13 13 7 14 17 17 19 DNF 8 13 12 DNF 17 9 15 15 18  11 14 20
17   Antonio Đovinaci 15 11 15 12 16 19 13 16 10 DNF 13 18 18  9 10 15 14 14 14 5 16 14
18   Romen Grožan DNF DNF 11 DNF 10 10 14 DNF 16 DNF 7 DNF 13 16 11 DNF 13 17 15 13 15 8
19   Robert Kubica 17 16 17 16 18 18 18 18 20 15 10 19 17 17 16 DNF 17 18 DNF 16 19 1
20   Džordž Rasel 16 15 16 15 17 15 16 19 18 14 11 16 15 14 DNF DNF 16 16 17 12 17 0
Poz. Vozač AUS
  		BHR
  		KIN
  		AZE
  		ŠPA
  		MON
  		KAN
  		FRA
  		AUT
  		VBR
  		NjEM
  		MAĐ
  		BEL
  		ITA
  		SIN
  		RUS
  		JPN
  		MEK
  		SAD
  		BRA
  		ABU
  		Bodovi
Izvor:[132]
  • Podebljani tekst označava da je vozač startovao trku sa pol pozicije.
  • Iskošeni tekst označava da je vozač ostvario najbrži krug na trci.

Napomena:

  •   — vozač nije završio trku, ali je klasifikovan jer je završio 90% predviđene distance trke.

Plasman u šampionatu konstruktora uredi

Poz. Konstruktor AUS
  		BHR
  		KIN
  		AZE
  		ŠPA
  		MON
  		KAN
  		FRA
  		AUT
  		VBR
  		NjEM
  		MAĐ
  		BEL
  		ITA
  		SIN
  		RUS
  		JPN
  		MEK
  		SAD
  		BRA
  		ABU
  		Bodovi
1   Mercedes 1 1 1 1 1 1 1 1 3 1 9 1 2 2 4 1 1 1 1 7 1 739
2 2 2 2 2 3 4 2 5 2 DNF 8 3 3 5 2 3 3 2 DNF 4
2   Ferari 4 3 3 3 4 2 2 3 2 3 2 3 1 1 1 3 2 2 4 17  3 504
5 5 5 5 5 DNF 3 5 4 16 DNF 4 4 13 2 DNF 6 4 DNF 18  5
3   Red bul—Honda 3 4 4 4 3 4 5 4 1 4 1 2 5 6 3 4 4 5 3 1 2 417
11 8 6 DNF 6 5 8 10 7 5 14  6 DNF 8 6 5 DNF 6 5 14 6
4   Maklaren—Reno 12 6 14 7 8 6 11 6 6 6 5 5 11  10 7 6 5 13 7 3 8 145
DNF 19  18  8 DNF 11 DNF 9 8 11 DNF 9 DNF DNF 12 8 11 DNF 8 8 10
5   Reno 7 17  7 14 12 9 6 8 12 7 DNF 12 8 4 9 10 DSQ 8 6 6 11 91
DNF 18  DNF DNF 13 13 7 11 13 10 DNF 14 14 5 14 DNF DSQ 10 9 15 12
6   Toro Roso—Honda 10 9 10 11 9 7 10 14 15 9 3 10 7 11 8 12 7 9 12 2 9 85
14 12 DNF DNF 11 8 DNF 15 17 12 6 15 9 DNF 15 14 10 11 16  10 18
7   Rejsing pojnt—Mercedes 9 10 8 6 15 12 9 12 11 13 4 11 6 7 13 7 8 7 10 9 7 73
13 14 12 9 DNF 16 12 13 14 17 DNF 17 10 12 DNF 11 9 12 13 19  DNF
8   Alfa Romeo—Ferari 8 7 9 10 14 17 13 7 9 8 12 7 16 9 10 13 12 14 11 4 13 57
15 11 15 12 16 19 15 16 10 DNF 13 18 18  15 DNF 15 14 DNF 14 5 16
9   Has—Ferari 6 13 11 13 7 10 14 17 16 DNF 7 13ljlj 12 16 11 9 13 15 15 11 14 28
DNF DNF 13 DNF 10 14 17 DNF 19 DNF 8 DNF 13 DNF 17 DNF 15 17 18  13 15
10   Vilijams—Mercedes 16 15 16 15 17 15 16 18 18 14 10 16 15 14 16 DNF 16 16 17 12 17 1
17 16 17 16 18 18 18 19 20 15 11 19 17 17 DNF DNF 17 18 DNF DNF 19
Poz. Konstruktor AUS
  		BHR
  		KIN
  		AZE
  		ŠPA
  		MON
  		KAN
  		FRA
  		AUT
  		VBR
  		NjEM
  		MAĐ
  		BEL
  		ITA
  		SIN
  		RUS
  		JPN
  		MEK
  		SAD
  		BRA
  		ABU
  		Bodovi
Izvor:[132]
  • Podebljani tekst označava da je vozač startovao trku sa pol pozicije.
  • Iskošeni tekst označava da je vozač ostvario najbrži krug na trci.

Napomena:

  •   — vozač nije završio trku, ali je klasifikovan jer je završio 90% predviđene distance trke.
Boja Rezultat
Zlato Pobednik
Srebro 2. mesto
Bronza 3. mesto
Zelena Završio u bodovima
Plava Nije završio u bodovima
Nije klasifikovan (NKl)
Ljubičasta Odustao (Odu)
Crvena Nije se kvalifikovao (NKV)
Nije se pretkvalifikovao (NPK)
Crna Diskvalifikovan (DIS)
Bela Nije krenuo (NK)
Trka otkazana (TO)
Svetlo plava Završio samo trening (ZST)
Test vozač petkom (TVP)
- od 2003. na dalje
Bez boje Nije završio trening (NZT)
Izbačen (IZ)
Nije stigao (NS)
Povučen pre trke (PPT)
Anotacija Značenje
Superskripta
broj		 Pozicija za bodovanje
u sprintu
N Najbrži krug


Rekordi staza uredi

U sezoni 2018, vozači su oborili deset rekorda staza na 21 trci, dok su u sezoni 2019. oborili rekord staze na devet trka.[134]

Rekordi staza
Velika nagrada Rekord staze Sezona 2019.
Velika nagrada Australije 1:24.125 1:25.580
Velika nagrada Bahreina 1:31.447 1:33.411
Velika nagrada Kine 1:32.238 1:34.742
Velika nagrada Azerbejdžana 1:43.441 1:43.009[135]
Velika nagrada Španije 1:18.441 1:18.492
Velika nagrada Monaka 1:14.260 1:14.279
Velika nagrada Kanade 1:13.622 1:13.078[136]
Velika nagrada Francuske 1:34.225 1:32.740[137]
Velika nagrada Austrije 1:06.957 1:07.475
Velika nagrada Velike Britanije 1:30.621 1:27.369[138]
Velika nagrada Nemačke 1:13.780 1:16.645
Velika nagrada Mađarske 1:19.071 1:17.103[139]
Velika nagrada Belgije 1:46.286 1:46.409
Velika nagrada Italije 1:21.046 1:21.779
Velika nagrada Singapura 1:41.905 1:42.301
Velika nagrada Rusije 1:35.861 1:35.761[140]
Velika nagrada Japana 1:31.540 1:30.983[141]
Velika nagrada Meksika 1:18.741 1:19.232
Velika nagrada Sjedinjenih Američkih Država 1:37.392 1:36.169[142]
Velika nagrada Brazila 1:10.540 1:10.698
Velika nagrada Abu Dabija 1:40.279 1:39.283[143]
  • Podebljani tekst obeležava novi rekord staze.

Napomene uredi

  1. ^ Ferari je na trkama 2—6 i 17—21 učestvovao kao „Skuderija Ferari mišen vinou”.[4] Na prvoj trci u sezoni, Velikoj nagradi Australije, uklonili su iz naziva „mišen vinou”, zbog lokalnih propisa koji se odnose na proizvođače cigareta.[5]
  2. ^ Has je na trkama 1—14 nastupao kao „Rič Enerdži Has F1 tim”.[4]
  3. ^ Rejsing pojnt koristi pogonsku jedinicu Mercedes M10 EQ Power+. Iz sponzorskih razloga, njihovi motori nazivaju se „BVT Mercedes”.[6]
  4. ^ U sezoni 2018, bilo je dostupno sedam komponenti guma, ali „super tvrde“ nisu nijednom korišćene.[77]

Reference uredi

  1. ^ „Formula 1 announces draft 2019 season calendar”. Formula1.com. 31. 8. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  2. ^ Morlidge, Matt (15. 5. 2018). „F1 chiefs wanted to move British GP to stage 1,000th GP at Silverstone”. skysports.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  3. ^ „Formula 1 Singapore Airlines Singapore Grand Prix 2019 — Fastest Laps”. Formula1.com. 22. 9. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  4. ^ a b v g „2019 FIA Formula One World Championship — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 22. 3. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  5. ^ Testi, Gabriele (9. 2. 2019). „Philip Morris unfazed by Ferrari F1 sponsorship investigation”. motorsport.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  6. ^ „Engine BWT Mercedes”. StatsF1.com (na jeziku: francuski). Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  7. ^ „MCL34: The work starts here”. mclaren.com. McLaren. 11. 10. 2018. Arhivirano iz originala 20. 10. 2018. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  8. ^ „Christian: The season and beyond”. Red Bull Racing Formula One Team. Red Bull Racing. 26. 10. 2018. Arhivirano iz originala 27. 10. 2018. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  9. ^ „Mercedes set date for shakedown of new F1 car”. Formula1.com. Formula One World Championship Limited. 30. 1. 2018. Arhivirano iz originala 30. 1. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  10. ^ „Haas F1 Team’s 2019 Challenger: The VF-19”. Haas F1 Team. Arhivirano iz originala 08. 07. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  11. ^ „Renault reveal new R.S.19 2019 F1 car and livery”. Formula One World Championship Ltd. 12. 2. 2019. Arhivirano iz originala 12. 2. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  12. ^ „Discover our car — the RP19”. Racing Point F1 Team. Arhivirano iz originala 15. 2. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  13. ^ „The new SF90 is a whole new world”. Scuderia Ferrari. Arhivirano iz originala 15. 2. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  14. ^ Noble, Jonathan (18. 2. 2019). „Alfa Romeo reveals 2019 Formula 1 car livery”. Autosport. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  15. ^ „F1: Maks Verštapen u Red Bulu do 2020.”. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  16. ^ „Fetel još tri godine u Ferariju”. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  17. ^ „Hamilton u Mercedesu do 2020. za 40 miliona godišnje”. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  18. ^ „2019 Australian Grand Prix — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 14. 3. 2019. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  19. ^ „2019 Bahrain Grand Prix — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 28. 3. 2019. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  20. ^ „2019 Chinese Grand Prix — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 11. 4. 2019. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  21. ^ „2019 Azerbaijan Grand Prix — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 25. 4. 2019. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  22. ^ „2019 Spanish Grand Prix — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 9. 5. 2019. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  23. ^ „2019 Monaco Grand Prix — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 22. 5. 2019. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  24. ^ „2019 Canadian Grand Prix — Entry List”. Fédération Internationale de l'Automobile. 6. 6. 2019. Pristupljeno 9. 6. 2019. 
  25. ^ Barretto, Lawrence. „How Honda and Red Bull’s partnership is taking shape”. Formula1.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  26. ^ Mitchell, Scott (19. 6. 2018). „Honda: Red Bull won't have works Formula 1 team label in 2019”. Autosport. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  27. ^ „Force India become Racing Point for 2019”. Formula1.com. 1. 12. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  28. ^ Cooper, Adam. „Rival Formula 1 teams allow Force India to keep prize money”. Autosport.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  29. ^ „Sauber F1 team renamed Alfa Romeo Racing”. motorsport.com. Motorsport Network. 1. 2. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  30. ^ „Teams & Drivers”. fiaformula2.com. Formula Motorsport Limited. Arhivirano iz originala 05. 04. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2019. 
  31. ^ „Teams & Drivers”. fiaformula3.com. Formula Motorsport Limited. 6. 12. 2018. Arhivirano iz originala 13. 03. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  32. ^ „Daniel Ricciardo joins Renault Sport Formula One Team from 2019”. renaultsport.com. Renault Sport Formula One Team. 3. 8. 2018. Arhivirano iz originala 03. 08. 2018. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  33. ^ „Daniel Ricciardo to leave Red Bull to join Renault at end of Formula One season”. abc.net.au. Australian Broadcasting Corporation. 3. 8. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  34. ^ „Danijel Rikardo prelazi iz Red Bula u Reno”. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  35. ^ „Zvanično: Gasli zamena za Rikijarda u Red Bulu”. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  36. ^ „Going full Gas in 2019”. Red Bull Racing. Red Bull GmbH. 20. 8. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  37. ^ „Daniil Kvyat to return to Toro Rosso for 2019 season”. Formula One. 29. 9. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  38. ^ „Albon to drive for Toro Rosso in 2019”. Scuderia Toro Rosso. Arhivirano iz originala 26. 11. 2018. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  39. ^ „Carlos Sainz to race for McLaren from 2019”. mclaren.com. McLaren Formula One Team. 16. 8. 2018. Arhivirano iz originala 09. 05. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  40. ^ „Sains junior menja Alonsa u Meklarenu”. Pristupljeno 6. 4. 2019. 
  41. ^ „McLaren confirms Fernando Alonso decision”. mclaren.com. McLaren Formula 1 Team. 14. 8. 2018. Arhivirano iz originala 14. 08. 2018. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  42. ^ Mitchell, Scott l (14. 8. 2018). „Fernando Alonso will not race in Formula 1 in 2019”. autosport.com. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  43. ^ „Lando Norris to drive for McLaren in 2019”. McLaren. Arhivirano iz originala 03. 09. 2018. g. Pristupljeno 6. 4. 2019. 
  44. ^ „Stoffel Vandoorne to leave McLaren at the end of the 2018 season”. McLaren. Arhivirano iz originala 03. 09. 2018. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  45. ^ Thorn, Dan (15. 10. 2018). „Vandoorne Is Making The Switch To Formula E For Season Five”. WTF1. Arhivirano iz originala 05. 08. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  46. ^ „Charles Leclerc to drive for Scuderia Ferrari in 2019”. Scuderia Ferrari. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  47. ^ Mitchell, Scott. „Kimi Raikkonen to return to Sauber F1 team after Ferrari exit”. Autosport. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  48. ^ „Formula 1: Sauber renamed Alfa Romeo Racing from start of 2019 season”. bbc.co.uk. BBC Sport. BBC News. 1. 2. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  49. ^ a b Collantine, Keith (25. 9. 2018). „Giovinazzi will replace Ericsson at Sauber in 2019”. racefans.net. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  50. ^ Collantine, Keith (3. 4. 2017). „Giovinazzi will replace Wehrlein again in China”. racefans.net. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  51. ^ „Marcus Ericsson Joins SPM for 2019 Season”. Arhivirano iz originala 12. 02. 2019. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  52. ^ Malsher, David (30. 10. 2018). „Sauber F1 driver Marcus Ericsson gets 2019 Schmidt IndyCar seat”. Autosport. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  53. ^ „How Russell sealed a 2019 drive with Williams”. Formula One. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  54. ^ „Robert Kubica: Polish driver to make F1 comeback with Williams in 2019”. BBC Sport. 22. 11. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  55. ^ Khorounzhiy, Valentin (22. 11. 2018). „Williams' poor level led to Sirotkin exit, backer SMP claims”. motorsport.com. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  56. ^ Noble, Jonathan; Beer, Matt (23. 11. 2018). „Esteban Ocon gets 2019 Mercedes F1 reserve driver role”. autosport.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  57. ^ Cooper, Adam (22. 11. 2018). „Vandoorne to have Mercedes F1 simulator role”. motorsport.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  58. ^ „Lance Stroll to race alongside Sergio Perez in 2019 | Force India F1”. www.forceindiaf1.com. Arhivirano iz originala 30. 11. 2018. g. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  59. ^ a b „Alex joins the team”. Red Bull Racing. 12. 8. 2019. Arhivirano iz originala 12. 8. 2019. g. Pristupljeno 14. 1. 2020. 
  60. ^ „Albon replaces Gasly at Red Bull from Spa”. motorsport.com. Arhivirano iz originala 12. 8. 2019. g. Pristupljeno 14. 1. 2020. 
  61. ^ Noble, Jonathan (31. 8. 2019). „Horner defends nature of Red Bull F1's young driver programme”. Arhivirano iz originala 23. 09. 2019. g. Pristupljeno 14. 1. 2020. 
  62. ^ „2019 F1 Sporting Regulations”. FIA. 5. 12. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  63. ^ a b Noble, Jonathan (31. 8. 2018). „2019 Formula 1 calendar revealed with 21 races scheduled”. autosport.com. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  64. ^ „F1 reveals draft 21-race calendar for 2019 including German GP”. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  65. ^ Noble, Jonathan (12. 10. 2018). „2019 Formula 1 calendar and rules tweaks approved by FIA's WMSC”. Autosport.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  66. ^ „2018 Calendar”. Formula1.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  67. ^ „Charlie Whiting: F1 race director dies aged 66 on eve of season-opener in Melbourne”. 14. 3. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  68. ^ Cooper, Adam (1. 5. 2018). „Formula 1 overtaking changes pushed through for 2019”. autosport.com. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  69. ^ Coch, Mat (22. 1. 2018). „F1 to introduce sponsor-friendly bodywork”. Speedcafe. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  70. ^ a b Coch, Mat (18. 4. 2018). „New F1 rules to be introduced in 2019”. speedcafe.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  71. ^ Herrero, Daniel (15. 8. 2018). „Hamilton anticipating being heavier, stronger under 2019 regs”. speedcafe.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  72. ^ „Bonus point to be awarded for fastest lap in 2019”. Formula1.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  73. ^ Benson, Andrew (11. 3. 2019). „F1 to award point to driver who sets fastest lap in a Grand Prix”. BBC sport. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  74. ^ „New helmet standard for Formula 1 in 2019”. speedcafe.com. Speedcafe. 7. 6. 2018. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  75. ^ Cooper, Adam (24. 5. 2018). „Pirelli asked to simplify tyre compound names for 2019 F1 season”. autosport.com. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  76. ^ Coch, Mat (29. 8. 2018). „Pirelli to simplify F1 tyre compounds from 2019”. speedcafe.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  77. ^ „Pirelli announces final F1 tyre selections of 2018”. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  78. ^ Noble, Jonathan; Cooper, Adam (20. 10. 2018). „Pirelli reveals changed colour range for 2019 F1 tyres”. autosport.com. Motorsport Network. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  79. ^ Scott, Matthew (24. 11. 2018). „F1 tyre names to be dropped in 2019”. gpfans.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  80. ^ „Valtteri Bottas wins Australian GP after Lewis Hamilton overtake”. bbc.co.uk. 17. 3. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  81. ^ „Verstappen praises ‘great start’ for Red Bull-Honda partnership | Formula 1®”. formula1.com. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  82. ^ „Bahrain Grand Prix: Race facts and stats”. formula1.com. 31. 3. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  83. ^ „Hamilton posle drame do trijumfa u Bahreinu, 74. u karijeri”. zurnal.rs. 31. 3. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  84. ^ „Kratak spoj koštao Leklera trijumfa u Bahreinu”. sportklub.rs. 5. 4. 2019. Pristupljeno 7. 4. 2019. 
  85. ^ „Ovo je 12 najzanimljivijih trka Formule 1 svih vremena: Od Fanđa preko Sene i Prosta, do Šumahera i Raikonena! (VIDEO)”. telegraf.rs. 14. 4. 2019. Pristupljeno 15. 4. 2019. 
  86. ^ „Mercedes dominirao u Kini, Botasu pol pozicija”. m.cdm.me. 13. 4. 2019. Pristupljeno 15. 4. 2019. 
  87. ^ „Hamilton trijumfovao na 1000. trci Formule 1: Dvostruki udarac Mercedesa! (FOTO)”. telegraf.rs. 14. 4. 2019. Pristupljeno 15. 4. 2019. 
  88. ^ „Hamilton pobijedio u 1.000 trci Formule 1”. rtcg.me. 14. 4. 2019. Pristupljeno 15. 4. 2019. 
  89. ^ „Driver Of The Day: Albon dedicates China point to mechanics after FP3 smash”. formula1.com. 14. 4. 2019. Pristupljeno 15. 4. 2019. 
  90. ^ Benson, Andrew (26. 4. 2019). „Azerbaijan GP practice cancelled after manhole cover incident”. BBC Sport. Pristupljeno 29. 4. 2019. 
  91. ^ Jončić, Saša (27. 4. 2019). „Botasu pol-pozicija u Azerbejdžanu”. vijesti.me. Pristupljeno 29. 4. 2019. 
  92. ^ „Bottas wins in Baku to secure fourth straight Mercedes 1-2”. formula1.com. 28. 4. 2019. Pristupljeno 29. 4. 2019. 
  93. ^ Ballard, Stuart (13. 5. 2019). „Spanish Grand Prix RECAP: Lewis Hamilton dominates from start, Verstappen steals third”. express.co.uk. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  94. ^ „Hamilton i Botas nastavili dominaciju — Britancu pobeda, Mercedes na 5/5!”. b92.net. 12. 5. 2019. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  95. ^ „Hamiltonova Barselona”. dan.co.me. 13. 5. 2019. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  96. ^ Vlahović, Marko (27. 5. 2019). „Lekler: Prvo je bilo zabavno, a onda užasno”. sportklub.rs. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  97. ^ „Sjajne kvalifikacije: Hamilton niotkuda do pol pozicije”. sportklub.rs. 25. 5. 2019. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  98. ^ a b v g d Jagličić, Igor (26. 5. 2019). „Hamilton prvi kockar Monte Karla”. sportklub.rs. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  99. ^ „Hamilton trijumfovao posle drame u Monte Karlu”. telegraf.rs. 26. 5. 2019. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  100. ^ „Kimi Raikonen u Monaku vozi jubilarnu 300. trku: Pogledajte koje rekorde Formule 1 drži "ledeni Finac"”. telegraf.rs. 24. 5. 2019. Pristupljeno 27. 5. 2019. 
  101. ^ „Vettel beats Hamilton to take first pole of the year in Canada”. formula1.com. 8. 6. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  102. ^ a b „Lewis Hamilton wins in Canada after Sebastian Vettel penalised”. bbc.co.uk. 9. 6. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  103. ^ „FIA reject Ferrari's request to have Vettel's Canada penalty reviewed”. Formula1.com. 21. 6. 2019. Arhivirano iz originala 21. 6. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  104. ^ „Lewis Hamilton cruises to French GP victory”. bbc.co.uk. 23. 6. 2019. Arhivirano iz originala 20. 8. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  105. ^ „FP2: Leclerc fastest as Vettel spins and Bottas and Verstappen crash heavily”. Formula1.com. 29. 6. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  106. ^ a b v „Max Verstappen wins thriller after late pass on Charles Leclerc”. bbc.co.uk. 30. 6. 2019. Arhivirano iz originala 18. 9. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  107. ^ „Formula 1 Rolex British Grand Prix — Qualifying”. Formula1.com. 13. 7. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  108. ^ a b v „Lewis Hamilton wins after Sebastian Vettel crash”. bbc.co.uk. 14. 7. 2019. Arhivirano iz originala 18. 7. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  109. ^ a b v „Max Verstappen wins chaotic German GP as Lewis Hamilton crashes”. bbc.co.uk. 28. 7. 2019. Arhivirano iz originala 1. 8. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  110. ^ Jončić, Saša (3. 8. 2019). „Prva pol pozicija u karijeri za Ferstapena”. vijesti.me. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  111. ^ „Lewis Hamilton overtakes Max Verstappen for late Hungary win”. bbc.co.uk. 4. 8. 2019. Arhivirano iz originala 11. 9. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  112. ^ „Leclerc holds off Hamilton to take emotional maiden Grand Prix victory”. formula1.com. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  113. ^ „Charles Leclerc wins maiden Grand Prix”. bbc.co.uk. 1. 9. 2019. Arhivirano iz originala 11. 10. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  114. ^ „Charles Leclerc wins in Italy after defending against Lewis Hamilton”. bbc.co.uk. 8. 9. 2019. Arhivirano iz originala 13. 10. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  115. ^ Trajković, Jelena (8. 9. 2020). „Lekler za prvu pobedu Ferarija u Monci od 2010!”. sportklub.rs. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  116. ^ „Sebastian Vettel beats team mate Charles Leclerc at Singapore”. bbc.co.uk. 22. 9. 2019. Arhivirano iz originala 14. 10. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  117. ^ „KRAH FERARIJA U RUSIJI: Mercedes iskoristio priliku i došao do dvostruke pobede (VIDEO)”. srbijadanas.com. 29. 9. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  118. ^ Benson, Andrew (11. 10. 2019). „Japanese GP typhoon: Qualifying postponed as Typhoon Hagibis nears”. bbc.co.uk. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  119. ^ „Formula 1 Japanese Grand Prix 2019 — Qualifying”. formula1.com. 13. 10. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  120. ^ „Formula 1 Japanese Grand Prix 2019 — Race Result”. formula1. 13. 10. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  121. ^ „Chequered flag error means race distance is cut and Perez scores points despite crashing”. racefans.net. 13. 10. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  122. ^ „Mexican Grand Prix 2019 qualifying report: Verstappen takes sensational Mexican pole as Bottas crashes”. formula1.com. 26. 10. 2019. Arhivirano iz originala 28. 10. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  123. ^ „Mexican Grand Prix 2019 report & highlights: Hamilton closes in on title with supreme Mexico victory”. Formula1.com. Arhivirano iz originala 28. 10. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  124. ^ „Formula 1 Emirates United States Grand Prix 2019 — Race Result”. Formula1.com. 3. 11. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  125. ^ „Hamilton crowned F1 world champion for sixth time as Bottas wins in Austin”. Formula1.com. 3. 11. 2019. Arhivirano iz originala 3. 11. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  126. ^ a b „Brazilian GP: Max Verstappen wins thriller as Ferrari's Vettel and Leclerc collide”. 17. 11. 2019. Arhivirano iz originala 23. 11. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  127. ^ „Formula 1 Heineken Grande Prêmio do Brasil 2019 — Race Result”. F1. 17. 11. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  128. ^ „Sainz takes maiden podium as Hamilton handed post-race penalty for Albon clash”. F1. 17. 11. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  129. ^ „The wait is over! Sainz celebrates his first F1 podium — and McLaren's first in 2,072 days”. formula1.com. 17. 11. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  130. ^ „Formula 1 Etihad Airways Abu Dhabi Grand Prix 2019 — Race Result”. formula1.com. 1. 12. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  131. ^ „Statistiques Pilotes — Divers — Grand chelem — HAMILTON Lewis”. statsf1.com (na jeziku: francuski). Arhivirano iz originala 04. 12. 2019. g. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  132. ^ a b v g „2019 Classifications”. Fédération Internationale de l'Automobile. Pristupljeno 14. 1. 2020. 
  133. ^ a b „2017 Formula One Sporting Regulations”. FIA.com. FIA. 9. 3. 2017. Arhivirano iz originala 9. 4. 2017. g. 
  134. ^ Szabo, Balazs (12. 1. 2020). „Nine lap records were broken in 2019”. f1technical.net. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  135. ^ „Strategy cost us today, says Leclerc”. formula1.com. 28. 4. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  136. ^ „F1: Hamilton wins Canadian GP after penalty denies Vettel — as it happened”. theguardian.com. 9. 6. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  137. ^ Hunt, Ben (23. 6. 2019). „LEWIS HAMILTON wins after starting on pole in the French Grand Prix following controversy in Montreal.”. thesun.co.uk. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  138. ^ „Hamilton's ‘best last lap ever’ made team ‘nervous as hell’”. formula1.com. 16. 7. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  139. ^ „Verstappen: P2 and fastest lap was 'maximum possible'”. formula1.com. 4. 8. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  140. ^ Partridge, Jarrod (30. 9. 2019). „2019 Russian Grand Prix: Lewis Hamilton Leads Home Mercedes 1-2”. f1chronicle.com. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  141. ^ Partridge, Jarrod (13. 10. 2019). „2019 Japanese Grand Prix: Bottas Wins, Mercedes Take Constructors Title”. f1chronicle.com. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  142. ^ Partridge, Jarrod (4. 11. 2019). „2019 United States Grand Prix: Lewis Hamilton Crowned World Champion”. f1chronicle.com. Pristupljeno 22. 1. 2020. 
  143. ^ „Hamilton and Red Bull collect 2019 DHL Awards”. formula1.com. 2. 12. 2019. Pristupljeno 22. 1. 2020. 

Spoljašnje veze uredi

 
Formula 1 — sezona 2019 na Vikimedijinoj ostavi.

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Формула_1_—_сезона_2019&oldid=27433501”