Википедија

Fudbalska reprezentacija Kolumbije

Фудбалски тим у Јужној Америци

Fudbalska reprezentacija Kolumbije (šp. Selección de fútbol de Colombia) nacionalni je fudbalski tim koji predstavlja Kolumbiju na međunarodnim takmičenjima i pod kontrolom je Fudbalskog saveza Kolumbije. Član je KONMEBOL-a.

Kolumbija
Logo reprezentacije
Nadimak
  • Los Kafeteros
  • La Trikolor
SavezKULFUTBOL
KonfederacijaKONMEBOL (Južna Amerika)
SelektorReinaldo Rueda
KapitenDavid Ospina
Najviše nastupaDavid Ospina (119)
Najbolji strijelacRadamel Falkao (35)
Fifin kodCOL
Osnovna oprema
Rezervna oprema
Plasman na Fifinoj rang-listi
Trenutni 16 Rast 1 (21. 9. 2023)[1]
Najviši3 (jul — avgust 2013, septembar 2014 — mart 2015, jun — avgust 2016.)
Najniži54 (jun 2011.)
Prva međunarodna utakmica
 Meksiko 3 : 1 Kolumbija 
(Panama, Panama; 10. februara 1938)
Najveća pobjeda
 Bahrein 0 : 6 Kolumbija 
(Rifa, Bahrein; 26. mart 2015)
Najveći poraz
 Brazil 9 : 0 Kolumbija 
(Lima, Peru; 24. mart 1957)
Svjetsko prvenstvo
Nastupi6 (prvi put 1962.)
Najbolji rezultatčetvrtfinale (2014)
Prvenstvo Južne Amerike / Kopa Amerika
Nastupi22 (prvi put 1945.)
Najbolji rezultatprvak (2001)
KONKAKAF zlatni kup
Nastupi3 (prvi put 2000.)
Najbolji rezultatDrugo mjesto (2000)
Kup Konfederacija
Nastupi1 (prvi put 2003.)
Najbolji rezultatčetvrto mjesto (2003)

Od 1980-ih nacionalni tim predstavlja simbol borbe protiv negativne reputacije koju ima država Kolumbija. Ovo je učinilo sport popularnim u Kolumbiji i nacionalni tim simbolom nacionalizma, ponosa i strasti za Kolumbijce širom svijeta. Navijači Kolumbije poznati su po strastvenom navijanju.[2][3]

Najuspješniji period u istoriji kolumbijskog klupskog fudbala bile su 1990-e godine. Pobjeda nad Argentinom rezultatom 5:0 godine 1993. označila je i početak posebnog fudbalskog rivalstva između dvije nacije.[4] Tadašnje zvijezde tima bili su golman Rene Iguita, Karlos Valderama i Faustino Asprilja. Tokom te ere, Kolumbija se plasirala na tri Svjetska prvenstva — 1990, 1994. i 1998, a grupnu fazu prošli su samo na prvenstvu 1990. godine. Nakon ubistva Andresa Eskobara u ljeto 1994. dolazi do rezultatskog pada koji je trajao sve do kraja 1990-ih godina. Godine 2001. Kolumbija se vraća u vrh svjetskog fudbala osvajanjem titule Kopa Amerike zabilježivši sve pobjede bez primljenog gola.[5] Bila je to njihova prva titula kontinentalnog prvaka, a prije toga igrali su jedno finale 1975. protiv selekcije Perua, te ukupno 7 polufinala. Kolumbija je prva reprezentacija koja je osvojila Fifinu nagradu za „najveći uspon godine” 1993, a osvajanjem iste nagrade 2012, postala je tek druga reprezentacija na svijetu koja je to priznanje osvojila dvaput (pored reprezentacije Hrvatske).[6]

Kolumbija je propustila sva tri Svjetska prvenstva od 2002. do 2010. Tokom kvalifikacija za Svjetsko prvenstvo 2014. godine, Kolumbija je ušla u top 10 na Fifinoj rang listi, prvi put nakon 2002. godine. Nakon 16 godina pauze, Kolumbija se vratila na Svjetsko prvenstvo 2014. godine, gdje je stigla do četvrtfinala, što joj je ujedno bio i najveći uspjeh na Svjetskim prvenstvima u dotadašnjoj fudbalskoj istoriji.[6][7] Vezni fudbaler Kolumbije, Hames Rodrigez, proglašen je za najboljeg strijelca (sa šest postignutih golova) i nagrađen za najbolji gol Svjetskog prvenstva 2014. godine.

Na Svjetskom prvenstvu 1962. Kolumbijci su uspjeli da u grupnoj fazi stignu prednost Sovjetskog Saveza od 4:1 i okončaju utakmicu neriješenim ishodom 4:4,[8] a jedan od ta četiri gola postignut je direktno iz kornera, što je jedini takav gol u istoriji svjetskih prvenstava.

Istorija uredi

1938—1961: Početne godine uredi

 
Fernando Paternoster, prvi strani selektor Kolumbije.

Prvu zvaničnu utakmicu reprezentacija Kolumbije odigrala je na Srednjoameričkim i Karipskim igrama 1938. godine, a okosnicu nacionalnog tima činili su igrači kluba Huventud Bogotana.[9]

Prvu utakmicu odigrali su 10. februara 1938. u Panami protiv reprezentacije Meksika i poraženi su rezultatom 1:3. Jedini strijelac za Kolumbijce bio je Markos Mehija dok su pogotke za Meksiko dali Luis Argueljes, Luis de la Fuente i Orasio Kasarin. Kolumbija je u nastavku zabilježila po dvije pobjede i poraza i osvojila je bronzanu medalju. Iste godine nastupali su na Bolivarskim igrama u Bogoti koje su s jednom pobjedom i tri poraza završili kao četvrti. Selektor u tom periodu bio je Argentinac Fernando Paternoster, prvi stranac na klupi Kolumbije i ujedno drugi selektor u istoriji te zemlje.

Nakon toga uslijedila je pauza od skoro sedam godina, a na međunarodnu scenu Kolumbija se vraća 1945. godine debitantskim nastupom na prvenstvu Južne Amerike, koje su završili na petom mjestu. Ovoga puta reprezentacijom su dominirali fudbaleri Junior de Barankilje, izuzev Antonia de la Hoze (igrao za Sporting Barankila) i Pedra Rikarda Lopeza (igrao za Boka Juniors de Kali).[10] Roberto Melendez je bio igrač-trener na tom prvenstvu.[11]

Prvu utakmicu u profesionalnoj eri, Kolumbija je igrala na prvenstvu Južne Amerike, 6. aprila 1949; poraženi su 3:0 od Paragvaja, a funkciju selektora tokom prvenstva obavljao je Austrijanac Fridrih Donenfeld, koji je u Kolumbiju došao tokom Drugog svjetskog rata.[12] Kolumbija je na prvenstvu ostvarila dva remija i pet poraza, završivši na posljednjem, osmom mjestu.[13]

Nakon što su se povukli iz kvalifikacija za Svjetsko prvenstvo 1938,[14] Kolumbijci su zbog kontroverzne ere nazvane „Eldorado” izbačeni iz kvalifikacija za Svjetsko prvenstvo 1954. godine.[15] „Eldorado” je era kolumbijskog fudbala od 1949. do 1954. kada je kolumbijska liga postala profesionalna i odvojila se od fudbalskog saveza i FIFE; FIFA je Kolumbiju kaznila suspenzijom klubova i reprezentacije s međunarodnih takmičenja.[15] Nakon pauze, Kolumbija je učestvovala u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1958. u Švedskoj gdje se takmičila u grupi sa selekcijama Paragvaja i Urugvaja. Prvi meč u kvalifikacijama, odigran 16. juna 1957. u Bogoti, protiv Urugvaja završen je neriješenim rezultatom 1:1.[16] Potom je uslijedio poraz od Paragvaja rezultatom 2:3, takođe u Bogoti,[16] a zatim i dva vezana gostujuća poraza od istih rivala, od Urugvaja 1:0[16] i od Paragvaja 3:0,[16] te su kvalifikacije završili na posljednjem mjestu u grupi.[16] Na prvenstvu Južne Amerike 1957. Kolumbija je doživjela najubjedljiviji poraz u istoriji — izgubila je od Brazila rezultatom 9:0.[17]

1962—1989: prvo Svjetsko prvenstvo uredi

U kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1962, Kolumbija je u Bogoti pobijedila Peru 1:0,[18] dok je u uzvratnoj utakmici igranoj u Limi bilo 1:1[18] i Kolumbija se tako, po prvi put u istoriji, plasirala na Svjetsko prvenstvo.[18] Na Svjetskom prvenstvu 1962. Kolumbija je bila u grupi s Urugvajem, Sovjetskim Savezom i Jugoslavijom. U prvoj utakmici prvenstva izgubili su od Urugvaja 2:1; strijelci za Urugvaj bili su Luis Kubilja i Horhe Sasija, dok je Fransisko Zuluga dao gol za Kolumbiju.[19] U drugom meču, Kolumbija je gubila od Sovjetskog Saveza 4:1, ali je došla do 4:4, osvojivši prvi bod na Svjetskom prvenstvu.[19] Markos Koli postigao je gol iz kornera, što je jedini takav gol u istoriji Svjetskih prvenstava. U posljednjem meču grupe, Jugoslavija je pobijedila Kolumbiju 5:0,[19] pa su tako Kolumbijci svoj debitantski nastup na svjetskim prvenstvima okončali na posljednjem mjestu u grupi sa samo jednim osvojenim bodom.[19]

Na prvenstvu Južne Amerike 1963. Kolumbija je takmičenje završila na posljednjem mjestu, osvojivši jedan bod protiv Perua, 1:1.[20] U kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1966. nadmetali su se u grupi sa Čileom i Ekvadorom. Ostvarili su jednu pobjedu, protiv Čilea rezultatom 2:0,[21] i tri poraza, a najubjedljiviji poraz od 2:7 doživjeli su od Čilea.[21] Za prvenstvo Južne Amerike 1967, igrane su kvalifikacije. Kolumbija je prvi meč izgubila 5:2 od Čilea, dok je u Bogoti bilo 0:0 i Kolumbija nije učestvovala na završnom turniru.[22] Na početku kvalifikacija za Svjetsko prvenstvo 1970. Kolumbija je u Bogoti pobijedila Venecuelu 3:0,[23] dok je u uzvratnoj utakmici s istim rivalom igranoj u Karakasu odigrala 1:1.[23] U preostale četiri utakmice upisana su četiri poraza, od Brazila i Paragvaja što je na kraju bilo dovoljno za pretposljednje, treće mjesto u grupi. Kolumbija je tako propustila da se kvalifikuje za Svjetsko prvenstvo.[23] U kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1974. Kolumbija je bila u grupi s Urugvajem i Ekvadorom. Prva tri meča odigrali su neriješeno, a iako su u posljednjoj utakmici pobijedili Urugvaj u Montevideu rezultatom 1:0,[24] Urugvajci su se plasirali na svjetsko prvenstvo zahvaljujući boljoj gol-razlici (iako su obje selekcije imale isti broj bodova).[24]

Dobru formu Kolumbijci su pokazali i na Kopa Americi 1975. godine. Prvenstvo Južne Amerike nije održavano od 1967, a 1975. preimenovano je u Kopa Amerika. Kolumbija je u prvoj rundi bila u grupi s Paragvajem i Ekvadorom i ostvarila je sve četiri pobjede.[25] U polufinalu pobijedili su Urugvaj sa 3:0 u Bogoti,[25] a iako je Urugvaj u Montevideu slavio s 1:0 Kolumbija se plasirala u svoje prvo finale Kopa Amerike.[25] U finalu je protivnik bila selekcija Perua. U prvom susretu u Bogoti bilo je 1:0 za domaćine, Peruanci su slavili na domaćem terenu u Limi sa 2:0, a u trećem odlučujućem meču koji je igran na neutralnom terenu u Karakasu, Peru je slavio minimalnim rezultatom i tako postao novi južnoamerički prvak.[25] Nakon velikog uspjeha postignutog na kontinentalnom prvenstvu Kolumbija je rezultatski loše okončala naredne kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 1978. i s ukupno dva osvojena boda nije uspjela da se kvalifikuje za završni turnir koji se igrao u Argentini.[26] Na Kopa Americi 1979. Kolumbija je bila u grupi sa Čileom i Venecuelom. Pobijedili su Čile (1:0) i Venecuelu (4:0) na domaćem terenu, dok su kao gosti remizirali s Venecuelom (0:0) i izgubili od Čilea (2:0).[27] Kolumbija je završila s istim brojem bodova kao Čile, ali je Čile prošao u polufinale zbog bolje gol-razlike.[27] Loša serija Kolumbije nastavljena je i u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1982, završili su kvalifikacije kao i četiri godine ranije sa po dva remija i poraza.[28] Na Kopa Americi 1983. igrali su u grupi s Peruom i Bolivijom. Startovali su pobjedom 1:0 na gostovanju Boliviji, ali su u nastavku ostvarili dva remija i poraz i završili su na drugom mjestu, iza Perua.[29] U kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 1986. Kolumbija je bila u grupi s Argentinom, Peruom i Venecuelom. Grupu su završili na trećem mjestu i plasirali se u plej-of.[30] U doigravanju su igrali s Paragvajem od kog su izgubili u prvom meču u Asunsionu sa 3:0,[30] a pobjeda od 2:1 na domaćem terenu u Bogoti nije bila dovoljna za plasman na Mundijal u Meksiku.[30] Nakon novog neuspjeha u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo, Kolumbija je na Kopa Americi 1987. uspjela da prođe grupnu fazu takmičenja, ali je u polufinalu poražena od Čilea 2:1 nakon produžetaka.[31] U meču za treće mjesto rezultatom 2:1 savladana je Argentina.[31] Na Kopa Americi 1989. nisu ponovili rezultat od prije dvije godine i takmičenje su završili u grupnoj fazi.[32]

1990-te: zlatno doba uredi

 
Fudbalska reprezentacija Kolumbije na Svetskom prvenstvu 1990. u Italiji.

Kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 1990. Kolumbija je okončala osvajanjem prvog mjesta u grupi s Paragvajem i Ekvadorom, ali je zbog najslabijeg učinka među tri pobjednika grupa južnoameričkih kvalifikacija morala igrati dodatni meč s pobjednikom kvalifikacija iz zone Okeanije.[33] Protivnik u baražu bila je selekcija Izraela; Kolumbijci su slavili sa 1:0 na domaćem terenu, a remi bez golova u uzvratnoj utakmici igranoj u Ramat Ganu bio je dovoljan za plasman na Svjetsko prvenstvo u Italiji.[33] Na tom svjetskom prvenstvu Kolumbijci su se takmičili u grupi s Jugoslavijom, Zapadnom Njemačkom i Ujedinjenim Arapskim Emiratima.[34] U prvom meču Kolumbija je savladala Ujedinjene Arapske Emirate sa 1:0,[34] potom je uslijedio poraz od Jugoslavije sa 1:0,[34] a neriješen ishod meča sa Zapadnom Njemačkom u posljednjem kolu obezbijedio je Kolumbijcima plasman u osminu finala prvenstva.[34] U osmini finala Kolumbija je poražena od Kameruna rezultatom 2:1 nakon produžetaka.[34] Nakon dobrog učinka na Svjetskom prvenstvu, Kolumbija je učestvovala na Kopa Americi 1991. godine. Grupnu fazu su završili na prvom mjestu, ispred Brazila;[35] dok su u završnoj rundi, u kojoj su četiri reprezentacije igrale po ligaškom jednokružnom sistemu završili na četvrtom mjestu.[35] Na Kopa Americi 1993. opet su grupu završili na prvom mjestu, ovoga puta ispred Argentine.[36] U četvrtfinalu savladan je Urugvaj 5:3 nakon penala;[36] dok su u polufinalu poraženi od Argentine 6:5, takođe nakon izvođenja penala.[36] U meču za treće mjesto savladali su sa 1:0 Ekvador.[36]

Kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 1994. Kolumbija je završila na prvom mjestu u grupi, ispred Argentine i direktno se plasirala na Svjetsko prvenstvo.[37] U toku kvalifikacija, Kolumbija je ostvarila najveću pobjedu u istoriji — savladana je Argentina u Buenos Airesu rezultatom od 0:5.[37] Na Svjetskom prvenstvu, Kolumbija je iz drugog šešira žrijebana u grupu sa Sjedinjenim Američkim Državama, Rumunijom i Švajcarskom.[38] U prvom meču poraženi su od Rumunije; potom je uslijedio i poraz od 2:1 od domaćina turnira SAD-a, dok su u posljednjem meču remizirali sa Švajcarskom i grupu su završili na posljednjem mjestu.[38] Prvu fazu Kopa Amerike 1995. završili su drugi u grupi, sa po jednom pobjedom, remijem i porazom;[39] u četvrtfinalu savladali su Paragvaj 5:4 nakon penala,[39] dok su ponovo eliminisani u polufinalu, od Urugvaja 2:0.[39] Kopa Ameriku završili su na trećem mjestu, pobjedom 4:1 protiv Sjedinjenih Američkih Država.[39] Na Kopa Americi 1997. Kolumbija je grupnu fazu završila na trećem mjestu i plasirala se u četvrtfinale kao druga od tri trećeplasirane reprezentacije.[40] U četvrtfinalu poraženi su od Bolivije 2:1 i tako se nakon tri uspješna prvenstva nisu plasirali među četiri najbolje reprezentacije.[40]

Kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 1998. okončali su na trećem mjestu, sa 28 bodova izborivši tako plasman na svoje treće uzastopno svjetsko prvenstvo.[41] Na prvenstvu, Kolumbija je iz trećeg šešira izvučena u grupu s Rumunijom, Engleskom i Tunisom.[42] U prvom meču Kolumbija je poražena 1:0 od Rumunije, dok je identičnim rezultatom u drugom kolu savladala reprezentaciju Tunisa. U posljednjem meču Kolumbija je poražena od Engleske sa 2:0 i zauzela je posljednje mjesto u grupi.[42] Na Kopa Americi 1999. Kolumbija je sa sve tri pobjede zauzela prvo mjesto u grupi C;[43] međutim ispali su u četvrtfinalu od Čilea 3:2.[43]

2001: Kopa Amerika uredi

 
Trofej Kopa Amerike

Kopa Amerika je 2001. po prvi put održana u Kolumbiji.[44] Prije turnira, održan je sastanak, na kojem su čelni ljudi KONMEBOL-a izrazili zabrinutost zbog bezbjednosne situacije u Kolumbiji i prvobitno su otkazali turnir (1. jula), samo deset dana prije zvaničnog početka.[45] Međutim, pet dana kasnije ipak je odlučeno da postoje bezbjednosni uslovi da se turnir održi. Kako je Fudbalska reprezentacija Kanade već napustila svoj trening kamp i poslala igrače kući, umjesto nje na turniru je učestvovala selekcija Kostarike. Nakon Kanađana od takmičenja je odustala i selekcija Argentine (zbog tvrdnji da je njihovim igračima prijećeno smrću), a umjesto njih zaigrala je selekcija Hondurasa.[45] Tokom samog takmičenja nije bilo nikakvih bezbjednosnih incidenata.[45] Kolumbija je bila u grupi sa Čileom, Ekvadorom i Venecuelom i ostvarila je sve tri pobjede, bez primljenog gola.[46] U četvrtfinalu Kolumbija je savladala Peru 3:0;[46] u polufinalu su sa 2:0 bili bolji od Hondurasa,[46] dok su u finalu pobijedili Meksiko rezultatom 1:0.[46] Jedini gol u finalnom meču postigao je Ivan Kordoba u 65 minutu.[47] Kolumbija je tako osvojila Kopa Ameriku po prvi put, postavivši novi rekord, ostvarili su sve pobjede i nisu primili nijedan gol.[5]

2002—2010: bez Svjetskog prvenstva uredi

Nakon istorijskog uspjeha i osvajanja Kopa Amerike, Kolumbija se mučila u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2002. Nakon početna dva remija, u trećem kolu savladali su Venecuelu 3:0.[48] Nakon osmog kola imali su samo jedan poraz, od Argentine;[48] međutim, u narednih deset utakmica ostvarili su ukupno tri pobjede i kvalifikacije su završili na šestom mjestu, s istim brojem bodova kao i Urugvaj, koji je otišao u baraž zbog bolje gol-razlike.[48] Zahvaljujući osvajanju Kopa Amerike 2001, Kolumbija se kvalifikovala za Kup konfederacija 2003. Kolumbija je u grupi bila s Francuskom, Japanom i Novim Zelandom.[49] U prvom meču Kolumbija je poražena od Francuske 1:0, golom Tijerija Anrija iz penala u 39. minutu.[50] U drugom meču Kolumbija je savladala Novi Zeland 3:1,[51] dok su u posljednjem meču grupe pobijedili Japan 1:0, golom Đovanija Ernandeza[52] i Kolumbija je prošla u polufinale.[53] U polufinalu, Kolumbija je poražena od Kameruna 1:0.[54] U meču za treće mjesto, Kolumbija je poražena od Turske 2:1.[55] Turska je povela golom Salija Tunčaja u drugom minutu, izjednačio je Ernandez u 63 minutu, dok je pobjedu Turskoj donio Okan Jilmaz u 86. minutu.[55] Na Kopa Americi 2004, Kolumbija je završila prva u svojoj grupi.[56] U četvrtfinalu Kolumbija je savladala Kostariku 2:0,[56] dok je u polufinalu izgubila od Argentine 3:0.[56] U meču za treće mjesto Kolumbija je poražena od Urugvaja 2:1.[57]

Kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 2006 Kolumbija je počela sa tri poraza i remijem u prva četiri meča.[58] U nastavku su igrali promjenjivo i kvalifikacije su završili ponovo na šestom mjestu, sa po šest pobjeda, remija i poraza; bod iza Urugvaja, koji je izborio baraž.[48] Kolumbija je novi neuspjeh doživjela na Kopa Americi 2007, gdje nisu uspjeli da prođu grupnu fazu.[59] U prvom meču Kolumbija je poražena 5:0 od Paragvaja,[60] u drugom meču poražena je 4:2 od Argentine,[61] dok je u posljednjem meču grupe Kolumbija savladala Sjedinjene Američke Države 1:0.[62]

U kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo 2010 Kolumbija je opet bila blizu odlaska na mundijal. Startovala je sa dvije pobjede i četiri remija, dok je prvi poraz doživjela u sedmom kolu od Venecuele.[63] U nastavku kvalifikacija zabilježili su četiri pobjede, remi i šest poraza; završili su kvalifikacije na sedmom mjestu, bod iza petoplasiranog Urugvaja, koji je još jednom izborio baraž.[63]

2010—danas: novo zlatno doba uredi

 
Hames Rodrigez na meču Kolumbije protiv Brazila u četvrtfinalu Svjetskog prvenstva 2014, postigao jedini gol za Kolumbiju.

Grupnu fazu na Kopa Americi 2011 završili su na prvom mjestu, ispred Argentine;[64] međutim, u četvrtfinalu su poraženi od Perua 2:0 nakon produžetaka.[65] Nakon propuštena tri Svjetska prvenstva zaredom, Kolumbija je kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 2014 počela pobjedom na gostovanju Boliviji 2:1.[66] U naredna dva meča kući osvojili su jedan bod,[67] ali su zatim znatno bolje igrali i kvalifikacije završili na drugom mjestu u grupi sa devet pobjeda, tri remija i četiri poraza i plasirala se na Svjetsko prvenstvo.[67] Na Svjetskom prvenstvu, Kolumbija je bila u grupi sa Grčkom, Obalom Slonovače i Japanom. U prvom meču, Kolumbija je savladala Grčku 3:0, golovima Pabla Armera, Teofila Gutijereza i Hamesa Rodrigeza.[68] U drugom kolu, Kolumbija je bila bolja od Obale Slonovače 2:1, golovima Hamesa Rodrigeza i Huana Fernanda Kintera;[69] u posljednjem kolu savladali su Japan 4:1, sa dva gola Haksona Martineza i po jednim golom Hamesa Rodrigeza i Huana Kvadrada i s maksimalnim učinkom plasirali se u osminu finala.[70] U osmini finala, Kolumbija je sa dva gola Hamesa Rodrigeza savladala Urugvaj.[71] U četvrtfinalu Kolumbija je poražena 2:1 od Brazila, jedini gol za Kolumbijce postigao je Hames Rodrigez,[72] koji je sa šest golova bio najbolji strijelac prvenstva;[73] takođe je dobio i nagradu za najbolji gol na prvenstvu.[74] Kolumbija je dobila nagradu za fer plej,[75] dok je Hames Rodrigez izabran u najbolji tim turnira.[76]

Nakon četiri godine, Kopa Amerika 2015. održana je u Čileu. Kolumbija je iz drugog šešira izvučena u grupi sa Brazilom, Peruom i Venecuelom. U prvom meču poraženi su od Venecuele 1:0,[77] dok su identičnim rezultatom u drugom meču savladali Brazil, golom Murilja.[78] U posljednjem meču grupe, remizirali su 0:0 s Peruom i grupu su završili na trećem mjestu.[79] U poretku trećeplasiranih ekipa iz tri grupe, Kolumbija je zauzela drugo mjesto[79] i izborila plasman u četvrtfinale, gdje je poražena od Argentine 5:4 nakon penala;[80] u regularnom dijelu bilo je 0:0. Štoper Kolumbije, Hejson Muriljo proglašen je za najboljeg mladog fudbalera turnira;[81] takođe je izabran u idealnu postavu turnira.[82] Na meču drugog kola protiv Brazila, Nejmar je loptom pogodio Pabla Armera, nakon čega je pokušao glavom da udari Murilja.[83] Napadač Kolumbije, Karlos Baka gurnuo je Nejmara zbog čega su obojica dobila crveni karton; Baka je suspendovan dva meča, a Nejmar četiri.[84]

U februaru 2012, KONKAKAF i KONMEBOL su dogovorili vanredno izdanje Kopa Amerike 2016. godine, u čast proslave stogodišnjice.[85] Kolumbija je iz drugog šešira izvučena u grupi sa Sjedinjenim Američkim Državama, Kostarikom i Paragvajem. Kolumbija je pobijedila SAD i Paragvaj, dok je u posljednjem meču grupe izgubila od Kostarike 3:2 i plasirala se u četvrtfinale sa drugog mjesta.[86] U četvrtfinalu, Kolumbija je savladala Peru 4:2 nakon penala,[87] dok je u polufinalu poražena od Čilea 2:0.[88] U meču za treće mjesto, Kolumbija je bila bolja od SAD-a 1:0, golom Karlosa Bake.[89]

 
Reprezentacija Kolumbije na utakmici osmine finala Svjetskog prvenstva 2018, protiv Engleske.

Uporedo sa Kopa Amerikom, Kolumbija je igrala kvalifikacije za Svjetsko prvenstvo 2018. Kvalifikacije je igrala promjenjivo, u posljednja četiri meča ostvarila je tri remija i poraz, ali je uspjela da se plasira na svoje šesto Svjetsko prvenstvo zahvaljujući porazu Čilea od Brazila 3:0 u posljednjem kolu.[90] Kolumbija je kvalifikacije završila na četvrtom mjestu, bod ispred Perua i Čilea.[91] Na žrijebu održanom 1. decembra 2017. godine, odlučeno je da Kolumbija u grupnoj fazi igra u grupi H, sa Poljskom, Japanom i Senegalom.[92][93] Smatrana je prvim favoritom grupe, ali je prvenstvo počela neočekivanim porazom 2:1 od Japana, na utakmici u kojoj je Karlos Sančez dobio crveni karton već u trećem minutu, kada je rukom zaustavio šut prema golu Kolumbije.[94][95][96] U drugoj utakmici ubjedljivo je pobijedila Poljsku 3:0, golove su postigli Jeri Mina, Radamel Falkao i Huan Kuadrado; Poljska je tako izgubila šanse za prolaz dalje, dok je selektor Kolumbije Hose Pekerman, pobjedu posvijetio Karlosu Sančezu.[97][98][99] U Trećem, poslednjem kolu, pobijedila je Senegal 1:0 i plasirala se u osminu finala sa prvog mjesta.[100][101][102] U osmini finala, 3. jula igrala je protiv Engleske; utakmica je završena 1:1 u regularnom dijelu, dok je na penale Engleska trijumfovala 4:3.[103][104] Sudija utakmice, Mark Gajger, kritikovan je i od strane Kolumbije i Engleske.[105] Kapiten Kolumbije, Radamel Falkao i selektor — Hose Pekerman, optužili su Gajgera da je favorizovao Englesku tokom utakmice.[106][107] Dijego Maradona tvrdio je da je Engleski ža bila favorizovana, dosuđeni penal je nazvao užasnom odlukom, dodavši da je sudija pobijedio utakmicu za Englesku i da je Kolumbija žrtva "monumentalne krađe".[108][109][110][111] Kao odgovor Maradoni, FIFA je istakla da su njegovi komentari neumjesni i nagađanja oko sudije potpuno neutemeljena.[112] Maradona se izvinio FIFI i njenom predsjedniku, istakavši da su neke stvari koje je rekao bile neprihvatljive.[113] Žoze Murinjo, takođe je kritikovao engleski tim, nazvavši njihovu igru teatralnom, i istakavši da je sudija doprinio pobjedi.[114][115][116]

Rekordi fudbalera uredi

Ažurirano: 17. novembra 2020.

Aktivni fudbaleri su podebljani:[117]

Najviše odigranih utakmica uredi

 
Karlos Valderama, fudbaler sa najviše odigranih mečeva za Kolumbiju
# Fudbaler Reprezentativna karijera Broj utakmica Broj golova
1. Karlos Valderama 1985—1998. 111 11
2. David Ospina 2007— 105 0
3. Mario Jepes 1999—2014. 102 6
4. Leonel Alvarez 1985—1997. 101 1
5. Huan Kuadrado 2010— 94 8
6. Radamel Falkao 2007— 91 35
7. Karlos Sančez 2007—2018. 88 0
8. Fredi Rinkon 1990—2001. 84 17
9. Hames Rodrigez 2011— 80 23
10. Luis Karlos Perea 1987—1994. 78 2

Golmani sa najviše nastupa uredi

# Fudbaler Reprezentativna karijera Broj utakmica Broj golova
1. David Ospina 2007— 105 0
2. Oskar Kordoba 1993—2006. 73 0
3. Rene Iguita 1987—1999. 68 3
4. Migel Kalero 1995—2009. 51 0
Farid Modragon 1993—2014. 51 0

Najbolji strijelci uredi

 
Radamel Falkao, najbolji strijelac Kolumbije.
# Fudbaler Reprezentativna karijera Broj golova Broj utakmica Prosječno
1. Radamel Falkao 2007—0000 35 91 0,385
2. Arnaldo Iguaran 1979—1993. 25 68 0,368
3. Hames Rodrigez 2011—0000 23 80 288
4. Faustino Asprilja 1993—2001. 20 57 0,351
5. Fredi Rinkon 1990—2001. 17 84 0,202
6. Karlos Baka 2010—0000 16 52 0,308
7. Teofilo Gutijerez 2009—0000 15 51 0,294
Viktor Aristizabal 1993—2003. 15 66 0,227
8. Adolfo Valensija 1992—1998. 14 37 0,378
9. Ivan Valensijano 1991—2000. 13 29 0,448
Antoni de Avila 1983—1998. 13 54 0,241

Dresovi uredi

Trenutni dresovi Kolumbije [ 2015–danas ]
Domaći Alternative
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Rezultati na takmičenjima uredi

*Remiji uključuju mečeve u nokaut fazi koji su odlučeni nakon penala.
**Zlatna boja označava pobjedu na prvenstvu.
***Crvena boja označava domaćina.

Svjetsko prvenstvo uredi

  Prvaci    Drugoplasirani    Trećeplasirani    Četvrtoplasirani  

Rezultati na Svjetskom prvenstvu Rezultati u kvalifikacijama za Svjetsko prvenstvo
Godina Kolo Pozicija I P N* PR DG PG I P N* I DG PG
  1930. Nije postojala — — — — — —
  1934. — — — — — —
  1938. Napustila prvenstvo — — — — — —
  1950. Nije učestvovala — — — — — —
  1954. Suspendovana — — — — — —
  1958. Nije se kvalifikovala 4 0 1 3 3 8
  1962. Grupna faza 14. 3 0 1 2 5 11 2 1 1 0 2 1
  1966. Nije se kvalifikovala 4 1 0 3 4 10
  1970. 6 1 1 4 7 12
  1974. 4 1 3 0 3 2
  1978. 4 0 2 2 1 8
  1982. 4 0 2 2 4 7
  1986. 8 3 2 3 7 11
  1990. 1/16 finala 14. 4 1 1 2 4 4 6 3 2 1 6 3
  1994. Grupna faza 19. 3 1 0 2 4 5 6 4 2 0 13 2
  1998. 21. 3 1 0 2 1 3 16 8 4 4 23 15
    2002. Nije se kvalifikovala 18 7 6 5 20 15
  2006. 18 6 6 6 24 16
  2010. 18 6 5 7 22 26
  2014. Četvrtfinale 5. 5 4 0 1 12 4 16 9 3 4 27 13
  2018. Osmina finala 9. 4 2 1 1 6 3 18 7 6 5 21 19
  2022. Nije se kvalifikovala 18 5 8 5 20 19
Ukupno Četvrtfinale 6/22 22 9 3 10 32 30 170 62 54 54 200 178

Kup konfederacija uredi

Rezultati na Kupu konfederacija
Godina Kolo Pozicija I P N* PR DG PG
  1992. Nije se kvalifikovala
  1995.
  1997.
  1999.
    2001.
  2003. Polufinale 4. 5 2 0 3 5 5
  2005. Nije se kvalifikovala
  2009.
  2013.
  2017.
Ukupno Polufinale 1/10 5 2 0 3 5 5

Kopa Amerika uredi

  Prvaci    Drugoplasirani    Trećeplasirani    Četvrtoplasirani  

Prvenstvo Južne Amerike
Godina Kolo Pozicija I P N* PR DG PG
  1916. Nije postojala
  1917.
  1919.
  1920.
  1921.
  1922.
  1923.
  1924.
  1925.
  1926.
  1927.
  1929.
  1935.
  1937. Napustila prvenstvo
  1939.
  1941.
  1942.
  1945. Četvrtfinale 5. 6 1 1 4 7 25
  1946. Napustila prvenstvo
  1947. Četvrtfinale 8. 7 0 2 5 2 19
  1949. 8. 7 0 2 5 4 23
  1953. Napustila prvenstvo
  1955.
  1956.
  1957. Četvrtfinale 5. 6 2 0 4 10 25
  1959. Napustila prvenstvo
  1959.
  1963. Četvrtfinale 7. 6 0 1 5 10 19
  1967. Nije se kvalifikovala
Kopa Amerika
  1975. Finale 2. 9 6 0 3 11 5
  1979. Grupna faza 5. 4 2 1 1 5 2
  1983. 7. 4 1 2 1 5 5
  1987. Polufinale 3. 4 3 0 1 8 3
  1989. Grupna faza 6. 4 1 2 1 5 4
  1991. Polufinale 4. 7 2 2 3 5 6
  1993. Polufinale 3. 6 3 2 1 6 4
  1995. 3. 6 3 1 2 7 8
  1997. Četvrtfinale 8. 4 1 0 3 6 7
  1999. 5. 4 3 0 1 8 4
  2001. Prvak 1. 6 6 0 0 11 0
  2004. Polufinale 4. 6 3 1 2 7 7
  2007. Grupna faza 9. 3 1 0 2 3 9
  2011. Četvrtfinale 6. 4 2 1 1 3 2
  2015. 6. 4 1 2 1 1 1
  2016. Polufinale 3. 6 3 1 2 7 6
  2019. Četvrtfinale 5. 4 3 1 0 4 0
    2021. Kvalifikovala se
  2024. Kvalifikovala se
Ukupno 1. titula 22/46 117 47 22 48 135 184

Uspjesi uredi

Titule uredi

Postignuća
Prvak Južne Amerike
2001 (prva titula)

Sastav Kolumbije uredi

Sastav tima za Svjetsko prvenstvo 2018.

Podaci ažurirani 4. jula 2018, nakon utakmice sa Engleskom:[118][119][120]

Ime Datum rođenja Broj nastupa Broj golova Klub
Golmani
David Ospina 31. 8. 1988. 90 0   Napoli
Kamilo Vargas 9. 3. 1989. 5 0   Deportivo Kali
Hoze Vargas 1. 6. 1985. 1 0   Onse Kaldas
Odbrambeni fudbaleri
Kristijan Zapata 30. 9. 1986. 56 2   Milan
Oskar Muriljo 18. 4. 1988. 14 0   Pačuka
Santjago Arijas 13. 2. 1992. 45 0   Atletiko Madrid
Jeri Mina 23. 9. 1994. 15 6   Everton
Joan Mohika 21. 8. 1991. 8 1   Đirona
Farid Dijaz 20. 7. 1983. 13 0   Olimpija Asunsion
Davinson Sančez 12. 6. 1996. 13 0   Totenhem
Fudbaleri sredine terena
Vilmer Barios 16. 10. 1993. 13 0   Boka Juniors
Karlos Sančez 6. 2. 1986. 88 0   Vest Hem junajted
Abel Enrike Agvilar 6. 1. 1985. 71 7   Deportivo Kali
Hames Rodrigez 12. 7. 1991. 66 21   Bajern Minhen
Huan Kuadrado 26. 5. 1988. 74 8   Juventus
Mateus Uribe 21. 3. 1991. 11 0   Klub Amerika
Džeferson Lerma 25. 10. 1994. 9 0   Bornmut
Fernando Kvintero 18. 1. 1993. 19 3   River Plejt
Napadači
Karlos Baka 8. 9. 1986. 48 14   Viljareal
Radamel Falkao 10. 2. 1986. 77 30   Monako
Luis Murijel 16. 4. 1991. 20 2   Sevilja
Migel Borha 26. 1. 1993. 8 2   Palmeiras
Hoze Iskierdo 7. 7. 1992. 6 1   Brajton i Houv

Selektori uredi

Spisak selektora Kolumbije od njihovog prvog meča 1938:[121]

# Selektori Kolumbije od 1938. Od Do
1.   Alfonso Novoa 10. februar 1938. 23. februar 1938.
2.   Fernando Paternoster 8. avgust 1938. 21. avgust 1938.
3.   Roberto Melendez 21. januar 1945. 21. februar 1945.
4.   Hose Arana Kruz 9. decembar 1946. 20. decembar 1946.
5.     Lino Tajoli 2. decembar 1947. 29. decembar 1947.
6.   Fridrih Donenfeld 3. april 1949. 11. maj 1949.
7.   Pedro Rikardo Lopez 16. mart 1957. 1. april 1957.
8.   Rodolfo Orlandini 16. jun 1957. 7. jul 1957.
9.   Adolfo Pedernera 5. februar 1961. 7. jun 1962.
10.   Gabrijel Očoa Uribe 10. mart 1963. 31. mart 1963.
11.   Efrain Sančez 1. septembar 1963. 4. septembar 1963.
12.   Antonio Hulio de la Oz 20. jun 1965. 7. avgust 1965.
13.   Sezar Lopez Fretez 30. novembar 1966. 11. decembar 1966.
14.   Fransisko Zuluaga 16. oktobar 1968. 24. avgust 1969.
15.   Sezar Lopez Fretez 20. maj 1970. 20. maj 1970.
16.   Toza Veselinović 29. mart 1972. 5. jul 1973.
17.   Efrain Sančez 20. jul 1975. 28. oktobar 1975.
18.   Blagoje Vidinić 15. oktobar 1976. 5. septembar 1979
19.   Karlos Bilardo 5. januar 1980. 13. septembar 1981.
20.   Efrain Sančez 14. februar 1983. 11. oktobar 1984.
21.   Gabrijel Očoa Uribe 1. februar 1985. 3. novembar 1985.
22.   Fransisko Maturana 11. jun 1987. 23. jun 1990.
23.   Luis Augusto Garsija 29. januar 1991. 21. jul 1991.
24.   Umberto Ortiz 8. jul 1992. 2. avgust 1992.
25.   Fransisko Maturana 24. februar 1993. 26. oktobar 1994.
26.   Ernan Dario Gomez 31. januar 1995. 26. jun 1998.
27.   Havijer Alvarez 9. februar 1999. 19. novembar 1999
28.   Luis Augusto Garsija 12. februar 2000. 24. april 2001.
29.   Fransisko Maturana 3. jun 2001. 14. novembar 2001.
30.   Reinaldo Rueda 7. maj 2002. 12. maj 2002.
31.   Fransisko Maturana 20. novembar 2002. 29. novembar 2003.
32.   Reinaldo Rueda 18. februar 2004. 12. oktobar 2006.
33.   Horhe Luis Pinto 1. januar 2007. 1. septembar 2008.
34.   Eduardo Lara 1. septembar 2008. 1. novembar 2009.
35.   Ernan Dario Gomez 4. maj 2010. 22. septembar 2011.
36.   Leonel Alvarez 25. avgust 2011. 14. decembar 2011.
37.   Hose Pekerman 4. januar 2012. 4. septembar 2018.
38.   Arturo Rejes 1. septembar 2018. 31. oktobar 2018.
39.   Karlos Keiros 7. februar 2019. 2. decembar 2020.
40.   Reinaldo Rueda 14. januar 2021. danas

Reference uredi

  1. ^ „The FIFA/Coca-Cola World Ranking”. FIFA. 21. 9. 2023. Pristupljeno 21. 9. 2023. 
  2. ^ Teofilo Gutierrez (15. 7. 2015). „Gutierrez: Colombia are one big family”. FIFA. Arhivirano iz originala 08. 07. 2014. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  3. ^ „World Cup Team Profile: COLOMBIA”. YouTube. 4. 6. 2014. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  4. ^ „The Two Escobars HD (esp/eng) ESPN 6 of 11”. YouTube. 28. 12. 2010. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  5. ^ a b „Colombia win Copa America at last”. telegraph.co.uk. 30. 7. 2001. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  6. ^ a b „Spain finish 2012 on top, Colombia in fifth”. FIFA.com. Arhivirano iz originala 10. 02. 2015. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  7. ^ „Portugal go third as Colombia fly into top ten”. FIFA.com. Arhivirano iz originala 10. 02. 2015. g. Pristupljeno 11. 10. 2017. 
  8. ^ „1962 FIFA World Cup Chile”. fifa.com. Arhivirano iz originala 13. 10. 2017. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  9. ^ Acosta, Andrés (13. 6. 2013). „International Matches of Millonarios de Bogotá”. RSSSF.com (na jeziku: španski). Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  10. ^ „Cuando el Junior de Barranquilla fue la Selección Colombia”. Gol Caracol.com (na jeziku: španski). Arhivirano iz originala 23. 06. 2015. g. Pristupljeno 11. 10. 2017. 
  11. ^ „Cinco años del triunfo colombiano en la Copa América” (na jeziku: španski). Arco triunfal. Arhivirano iz originala 14. 12. 2010. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  12. ^ Forster, David (2011). Die Legionärie (na jeziku: nemački). Lit Verlag Münster. ISBN 3643502052. 
  13. ^ „Southamerican Championship 1949”. rsssf.com. Arhivirano iz originala 27. 03. 2009. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  14. ^ „World Cup 1938 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  15. ^ a b „El Tiempo - Colombia entra en la élite del fútbol mundial con 'la época de El Dorado'” (na jeziku: španski). Arhivirano iz originala 29. 6. 2012. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  16. ^ a b v g d „World Cup 1958 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  17. ^ „Southamerican Championship 1957”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  18. ^ a b v „World Cup 1962 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  19. ^ a b v g „World Cup 1962 (Chile, May 30-June 17)”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  20. ^ „Southamerican Championship 1963”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  21. ^ a b „World Cup 1966 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  22. ^ „Southamerican Championship 1967”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  23. ^ a b v „World Cup 1970 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  24. ^ a b „World Cup 1974 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  25. ^ a b v g „Copa America 1975”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  26. ^ „World Cup 1978 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  27. ^ a b „Copa America 1979”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  28. ^ „World Cup 1982 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  29. ^ „Copa America 1983”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  30. ^ a b v „World Cup 1986 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  31. ^ a b „Copa America 1987”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  32. ^ „Copa America 1989”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  33. ^ a b „World Cup 1990 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  34. ^ a b v g d „World Cup 1990”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  35. ^ a b „Copa America 1991”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  36. ^ a b v g „Copa America 1993”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  37. ^ a b „World Cup 1994 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  38. ^ a b „World Cup 1994”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  39. ^ a b v g „Copa America 1995”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  40. ^ a b „Copa America 1997”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  41. ^ „World Cup 1998 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  42. ^ a b „World Cup 1998”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  43. ^ a b „Copa America 1999”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  44. ^ „100 YEARS OF SOCCER HISTORY”. copaamericacentenaria.telesurtv.net. Arhivirano iz originala 13. 10. 2017. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  45. ^ a b v Steven Scragg (16. 2. 2015). „Honduras’ Legendary Copa América Odyssey”. These Football Times. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  46. ^ a b v g „Copa America 2001”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  47. ^ „Copa América 2001 Colombia » Final » Mexico - Colombia 0:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  48. ^ a b v g „World Cup 2002 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  49. ^ Serisier, Pierre (12. 2. 2003). „2003 Confederations Cup draw/fixtures”. espnfc.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  50. ^ „Confederations Cup 2003 France » Group A » France - Colombia 1:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  51. ^ „Confederations Cup 2003 France » Group A » Colombia - New Zealand 3:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  52. ^ „Confederations Cup 2003 France » Group A » Japan - Colombia 0:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  53. ^ „FIFA/Confederations Cup 2003”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  54. ^ „Confederations Cup 2003 France » Semi-finals » Cameroon - Colombia 1:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  55. ^ a b „Confederations Cup 2003 France » 3td place » Colombia - Turkey 1:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  56. ^ a b v „Copa America 2004”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  57. ^ „Copa América 2004 Peru » 3td place » Colombia - Uruguay 1:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  58. ^ „World Cup 2006 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  59. ^ „Copa America 2007”. rsssf.com. Pristupljeno 11. 10. 2017. 
  60. ^ „Copa América 2007 Venezuela » Group C » Paraguay - Colombia 5:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  61. ^ „Copa América 2007 Venezuela » Group C » Argentina - Colombia 4:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 11. 10. 2017. 
  62. ^ „Copa América 2007 Venezuela » Group C » Colombia - USA 1:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  63. ^ a b „World Cup 2010 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  64. ^ „Copa America 2011”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  65. ^ „Copa América 2011 Argentina » Quarter-finals » Colombia - Peru 0:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  66. ^ „WC Qualifiers South America 2011-2013 » 2. Round » Bolivia - Colombia 1:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  67. ^ a b „World Cup 2014 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  68. ^ „World Cup 2014 Brazil » Group C » Colombia - Greece 3:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  69. ^ „World Cup 2014 Brazil » Group C » Colombia - Ivory Coast 2:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  70. ^ „World Cup 2014 Brazil » Group C » Japan - Colombia 1:4”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  71. ^ „World Cup 2014 Brazil » Round of 16 » Colombia - Uruguay 2:0”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  72. ^ „World Cup 2014 Brazil » Quarter-finals » Brazil - Colombia 2:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  73. ^ „Players – Top goals”. FIFA.com. Arhivirano iz originala 15. 01. 2015. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  74. ^ „James receives his adidas Golden Boot”. Arhivirano iz originala 15. 04. 2017. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  75. ^ „Colombia national team wins FIFA’s Fair Play award at 2014 World Cup"”. Colombia Reports. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  76. ^ „2014 FIFA World Cup Dream Team”. FIFA.com. Arhivirano iz originala 31. 10. 2014. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  77. ^ „Copa América 2015 in Chile » Group C » Colombia - Venezuela 0:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  78. ^ „Copa América 2015 in Chile » Group C » Brazil - Colombia 0:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  79. ^ a b „Copa América 2015”. rsssf.com. Pristupljeno 21. 12. 2018. 
  80. ^ „Copa América 2015 in Chile » Quarter-finals » Argentina - Colombia 5:4”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  81. ^ „Copa América 2015 awards – check out the winners!”. Copa América 2015. Arhivirano iz originala 29. 6. 2015. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  82. ^ „Copa América 2015 – Team of the tournament”. Arhivirano iz originala 7. 7. 2015. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  83. ^ „Copa America: FT: Brazil 0–1 Colombia”. BBC. 17. 6. 2015. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  84. ^ Macguire, Eoghan (21. 6. 2015). „Copa America 2015: Neymar banned for remainder of tournament”. CNN. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  85. ^ „Reunión de Presidentes y el C. Ejecutivo”. CONMEBOL.com. 24. 10. 2012. Arhivirano iz originala 2. 1. 2013. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  86. ^ „Copa América (Centenario) 2016”. rsssf.com. Pristupljeno 21. 12. 2018. 
  87. ^ „Copa América 2016 USA » Quarter-finals » Peru - Colombia 2:4”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  88. ^ „Copa América 2016 USA » Semi-finals » Colombia - Chile 0:2”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  89. ^ „Copa América 2016 USA » Third place » USA - Colombia 0:1”. worldfootball.net. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  90. ^ „Mesi spasilac Argentine, Čile ne ide na Svetsko prvenstvo”. n1info.com. 11. 10. 2017. Arhivirano iz originala 13. 10. 2017. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  91. ^ „World Cup 2018 Qualyifing”. rsssf.com. Pristupljeno 11. 10. 2017. 
  92. ^ „Srbija protiv Brazila, Hrvatska na Argentinu, Rusija - Saudijska Arabija na otvaranju”. vijesti.me. 1. 12. 2017. Arhivirano iz originala 10. 06. 2018. g. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  93. ^ „2018 FIFA World Cup Russia™”. fifa.com. Arhivirano iz originala 03. 07. 2018. g. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  94. ^ „World Cup 2018: Japan beat 10-man Colombia in Group H”. bbc.com. 19. 6. 2018. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  95. ^ Worswick, Car (21. 6. 2018). „Carlos Sánchez death threats investigated by Colombian policel”. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  96. ^ „2018 FIFA World Cup Russia™ - Matches - Colombia - Japan”. fifa.com. Arhivirano iz originala 24. 12. 2018. g. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  97. ^ „2018 FIFA World Cup Russia™ - Matches - Poland - Colombia”. fifa.com. Arhivirano iz originala 24. 12. 2018. g. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  98. ^ „World Cup 2018: Colombia win 3-0 to end Poland's last-16 hopes”. bbc.com. 24. 6. 2018. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  99. ^ „World Cup 2018: Colombia dedicate win to Carlos Sanchez after death threats against midfielder”. bbc.com. 25. 6. 2018. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  100. ^ „2018 FIFA World Cup Russia™ - Matches - Senegal - Colombia”. fifa.com. Arhivirano iz originala 24. 12. 2018. g. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  101. ^ „World Cup 2018: Senegal 0-1 Colombia”. bbc.com. 28. 6. 2018. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  102. ^ Petterson, Joel (28. 6. 2018). „Colombia Emerges From the World Cup Chaos, Booting Senegal”. nytimes.com. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  103. ^ Taylor, Daniel (3. 7. 2018). „England knock Colombia out of World Cup in last-16 penalty shootout”. theguardian.com. Guardian News and Media Limited. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  104. ^ Lewis, Aimee (3. 7. 2018). „England knocks out Colombia on penalties to reach the quarterfinals”. edition.cnn.com. Turner Broadcasting System, Inc. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  105. ^ „England vs Colombia referee loses complete control of World Cup clash”. The Independent. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  106. ^ „Falcao accuses American ref of England bias”. espn.co.uk. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  107. ^ Grohmann, Karolos. „Colombia's Pekerman fuming at interruptions after loss to England”. reuters.com. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  108. ^ O'Callaghan, Rory (4. 7. 2018). „Diego Maradona says Colombia suffered a 'monumental robbery' against England”. skysports.com. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  109. ^ „'I saw a monumental theft': Maradona in scathing attack after England victory”. Russian Today. TV-Novosti. 4. 7. 2018. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  110. ^ Mullock, Simon (4. 7. 2018). „Diego Maradona goes on incredible anti-England rant after World Cup 2018 win against Colombia”. mirror.co.uk. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  111. ^ Gacía, Adriana (4. 7. 2018). „Diego Maradona: Colombia robbed in World Cup defeat to England”. espn.com. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  112. ^ Atkinson, Guy (2018). „FIFA rebukes Maradona's 'inappropriate and unfounded' referee claims”. goal.com. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  113. ^ „World Cup 2018: Diego Maradona apologises for saying England committed 'robbery'”. bbc.co.uk. 5. 7. 2018. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  114. ^ Stonehouse, Gary (4. 7. 2018). „NO MOUR OF THAT World Cup 2018: England stars blasted by Manchester United boss Jose Mourinho over Colombia ‘theatrics’”. thesun.co.uk. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  115. ^ Richards, Alex (5. 7. 2018). „Jose Mourinho criticises England and Harry Maguire over 'theatrics' during Colombia World Cup 2018 clash”. mirror.co.uk. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  116. ^ Dawson, Rob (2018). „Neymar not the only diver at World Cup - worldfootball United's Jose Mourinho”. espn.com. Pristupljeno 7. 8. 2018. 
  117. ^ Frank Ballesteros. „Colombia – Record International Players”. RSSSF. Arhivirano iz originala 30. 12. 2008. g. Pristupljeno 13. 10. 2017. 
  118. ^ „2018 FIFA World Cup Russia™: List of Players” (PDF). fifa.com. Arhivirano iz originala (PDF) 04. 06. 2018. g. Pristupljeno 5. 6. 2018. 
  119. ^ „Colombia”. transfermarkt.co.uk. Pristupljeno 30. 10. 2017. 
  120. ^ „Colombia”. national-football-teams.com. Pristupljeno 30. 10. 2017. 
  121. ^ Frank Balesteros. „Colombia National Team Coaches”. RSSSF. Pristupljeno 13. 10. 2017. 

Spoljašnje veze uredi

Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Фудбалска_репрезентација_Колумбије&oldid=26174133”