Fueguino
Fueguino je vulkansko polje u Čileu. Sastoji se od lavičnih kupola, piroklastičnih kupa i kraterskog jezera. Istoimeni vulkan u okviru polja predstavlja najjužniji vulkan u Andima. Vulkan Fueguino prostire se na dva ostrva u arhipelagu Ognjena zemlja, Kukovom i ostrvu Londonderi.
| Fueguino | |
|---|---|
| Geografske karakteristike | |
| Najviša tačka | 150 |
| Ndm. visina | 150 m |
| Geografija | |
| Države | Čile |
| Masiv | Andi |
| Geologija | |
| Starost stena | Miocen-Holocen |
| Vrsta planine | Vulkansko polje |
| Vulkanski pojas | Andski vulkanski pojas |
| Poslednja erupcija | 1926 |
Vulkanska aktivnost Fueguina deo je Australske vulkanske zone, koja je nastala subdukcijom Antarktičke ploče pod Južnoameričku ploču. Iznos ove subdukcije još uvek je nedovoljan za formiranje pravog vulkanskog luka.
Na vulkanima u okviru polja nema tragova glacijalne erozije, a postoje izveštaji o vulkanskoj aktivnosti iz 1712, 1820. i 1926. godine.
Geološke i geografske odlike
urediVulkan Fueguino nalazi se na teritoriji komune Kabo de Ornos.[1] Gradovi u regionu su Rio Galjegos, Puerto Natales, Punta Arenas, Rio Grande i Ušuaja.[2]
On je najjužniji vulkan u Andskom vulkanskom pojasu.[3] Pojava ovog vulkanskog pojasa posledica je subdukcije Naska i Antarktičke ploče pod Južnoameričku ploču. Pojas je podeljen na 4 vulkanske zone (severnu, centralnu, južnu i australnu). Fueguino se nalazi u australnoj vulkanskoj zoni, koja se prostire u dužini od 800 km i sadrži 6 kvartarnih vulkana. Australna vulkanska zona odvojena je od južne vulkanske zone patagonskim vulkanskim jazom, gde je lučni vulkanizam prestao pre 12 miliona godina.[4] Od paleocena, transformni rased, koji deli ostrvo na pola,[5] pomera južni deo Ognjene zemlje na istok duž Južnoameričke ploče. Ovo pomeranje praćeno je tektonskim izdizanjem koje se zadržalo u holocenu, osim kada je bilo neutralizovano efektima glacijacije.[6]
Reference
uredi- ^ „Sernageomin comienza marcha blanca para monitoreo del volcán Burney”. Intendencia Región de Magallanes y de la Antárctica Chilena (na jeziku: španski). 6. 11. 2015.
- ^ Rabassa et al. 2000, str. 219.
- ^ „Fueguino”. Global Volcanism Program. Smithsonian Institution.
- ^ Fontijn, Karen; Lachowycz, Stefan M.; Rawson, Harriet; Pyle, David M.; Mather, Tamsin A.; Naranjo, José A.; Moreno-Roa, Hugo (2014). „Late Quaternary tephrostratigraphy of southern Chile and Argentina”. Quaternary Science Reviews. 89: 73. Bibcode:2014QSRv...89...70F. doi:10.1016/j.quascirev.2014.02.007
.
- ^ Rabassa et al. 2000, str. 218.
- ^ Rutter, Nat; Schnack, Enrique J.; Rio, Julio del; Fasano, Jorge L.; Isla, Federico I.; Radtke, Ulrich (1989). „Correlation and dating of Quaternary littoral zones along the Patagonian coast, Argentina”. Quaternary Science Reviews. 8 (3): 215. Bibcode:1989QSRv....8..213R. doi:10.1016/0277-3791(89)90038-3.
Bibliografija
uredi- Rabassa, Jorge; Coronato, Andrea; Bujalesky, Gustavo; Salemme, Mónica; Roig, Claudio; Meglioli, Andrés; Heusser, Calvin; Gordillo, Sandra; Roig, Fidel (2000). „Quaternary of Tierra del Fuego, Southernmost South America: an updated review”. Quaternary International. Nat Rutter Honorarium. 68–71 (1): 217—240. Bibcode:2000QuInt..68..217R. doi:10.1016/S1040-6182(00)00046-X. hdl:11336/86869 .