Cao Cao
Cao Cao (kin: 曹操; pin: Cáo Cāo; 155 – 15. mart 220[1]) je bio general i državnik i pretposljednji kancelar u Istočnoj Han dinastiji koji je postao veliki poglavar tokom svojih konačnih godina u antičkoj Kini. Godine 204. kontrolisao je severni deo Kine koji je pod njegovim sinom postao kraljevstvo Vei.[2]
| Cao Cao | |
|---|---|
 Cao Cao | |
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 155. |
| Mesto rođenja | Bočžou, Dinastija Han |
| Datum smrti | 15. mart 220. (64/65 god.) |
| Mesto smrti | Luojang, Dinastija Han |
Poezija uredi
Cao Cao je bio pesnik. Sačuvane su 24 njegove pesme. Čuvena Cao Caova pesma „Gledajući plavo more“ jednostavnim jezikom opisuje veličanstveni prizor, a uz to, ona je prva kineska pesma u kojoj je pejzaž glavni motiv. Cao Caova poezija, u kojoj se mnogo pažnje pridaje umetničkoj vrednosti pesme, doprinela je razvoju poezije koju su napisali obrazovani ljudi.
Zajedno sa njegovim sinovima Cao Pi, Cao Dži, oni su zajedničko poznati kao „Tri Caoa“ u poeziji. Zajedno sa nekoliko drugih pesnika u to vreme, njihove pesme jesu temelji primera ćjenan pesama (kin: 建安風骨; ćjenan je kinesko ime ere za period 196-220).
Reference uredi
- ^ „Sinica.edu.tw”. Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ Đurđević 1995, str. 433
Literatura uredi
- Đurđević, Mirjana; Zečević, Ada (1995). Antologija stare Kineske poezije. Beograd: Srpska književna zadruga. str. 433. ISBN 86-379-057104.
