Cincar-Jankovići
| Cincar-Jankovići | ||||||||||||||
|
Cincar-Jankovići vode poreklo od vojvode požarevačke nahije i požarevačke knežine požarevačke nahije Cincar-Janka Popovića, (1779—1833). Porodična krsna slava do 1800. godine bio je Mitrovdan, a posle Đurđevdan. U XVIII veku njihovi preci su sveštenici u Ohridu i Donjoj Belici. Isto poreklo ima i porodica Cincar-Marković, jer su vojvoda Cincar-Janko i vojvoda Cincar-Marko braća od stričeva.
Poreklo uredi
Vojvoda požarevačke nahije i požarevačke knežine požarevačke nahije[1] Cincar-Janko Popović, rodonačelnik Cincar-Jankovića rođen je 1779. godine u Ohridu kao sin ohridskog protojereja, poreklom iz svešteničke porodice iz Donje Belice. Brat od strica bio mu je Cincar-Marko, vojvoda sokoski, koji je po odlasku iz Donje Belice došao u Valjevo, gde je živeo i Janko pre ustanka. Cincar-Janko je rodonačelnik Cincar-Jankovića, a Cincar-Marko Cincar–Markovića. Janko imao rođenu braću od kojih je Marko iz Donje Belice otišao u Peć, drugi u Svilajnac, a treći Dimitrije zajedno sa Jankom se vratio iz Rusije u Srbiju 1830. godine[2].
Vojvoda Cincar-Janko Popović (1779—1833) uredi
Cincar-Janko se najverovatnije 1808, u vreme dužeg primirja, oženio Zorandom-Kumrijom Trkić iz Sremske Mitrovice, kćerkom poznatog šabačkog veletrgovca Tome Trkića i Jovanke (Jovane) Trkić[3]. Toma Trkić je bio zatočen u Šapcu u vreme seče knezova[4], da bi se posle oslobađanja sa porodicom iselio u Sremsku Mitrovicu. O Trkićima govore Vuk Karadžić[5] i u spevu Srbijanka Sima Milutinović Sarjalija[6].
Cincar-Janko i Zoranda imali su devetoro dece, tri sina i šest kćerki. Najstariji sin bio je Đorđe, srednji Ljubomir i najmlađi Toma, a kćerke Jelena, Aleksandra, Nada, Mila, Katinka i Ana. Đorđe i Ljubomir su završili kadetski korpus u Rusiji i posle su bili ruski i srpski oficiri[7], ađutanti kneza Mihaila Obrenovića i kneza Aleksandra Karađorđevića.
Starija grana uredi
Pukovnik Đorđe Cincar-Janković, knežev ađutant uredi
Pukovnik Đorđe Cincar-Janković, ađutant kneza Mihaila, najstariji Cincar Jankov sin okružni načelnik, završio je kadetsku vojnu školu u Rusiji. U vreme srpsko-turskih sukoba 1862. godine Đorđe, koji je tada bio na mestu pomoćnika aleksinačkog okružnog načelstva određen je za okružnog komandanta Narodne vojske.[8].
Đorđe Cincar-Janković bio je oženjen Jelenom Cincar-Janković, rođ. Mihailović, kćerkom Teodora - Teše Mihailovića, srpskog trgovca iz Sofije. Njihova deca, po starosti su Poleksija, Jevrem, Mileva, Toma i Bosiljka.
Jevrem Đ. Cincar-Janković uredi
Jevrem Cincar-Janković, najstariji sin Đorđa Cincar-Jankovića bio je načelnik telegrafskog odeljenja Ministarstva pošta. Već u penziji prešao je Albaniju 1915. i 1916-1918. bio je upravnik pošte na Solunskom frontu.
Jevrem Cincar-Janković nije se ženio.
Toma Đ. Cincar-Janković (1865—1946) uredi
Toma Cincar-Janković (1865—1946), mlađi sin Đorđa Cincar-Jankovića, bio je upravnik beogradske carine, gradski odbornik, rentijer, vlasnik više kuća, lokala, zemlje i vinograda u beogradskoj opštini, bio je poznat u Beogradu kao filantrop, osnivač i predsednik nekoliko dobrotvornih društava, između ostalih, Fonda siromašnih učenika škole na Savincu, Humanog društva „Vračar", Društva za ulepšanje Vračara[9], član Glavnog odbora Društva za podizanje hrama Svetog Save[10] i predsednik Fonda Sofije Samuila i Bosiljke Goluba Janića[11].
Toma Cincar-Janković (1865—1946) bio je oženjen Anđelijom Anđom Vidić, (od 1897), kćerkom Svetozara Vidića, činovnika i Darinke (Terezije) Snjećivi, češkog porekla, kćerke Katarine Nahlik (1814—1892) i Jana - Jovana Snjećivog (1811—1892), po kome je ova porodica Snjećivi dobila prezime Jovanović. Imali su četiri sina (po starosti) Đorđa, Mladena, Svetozara i Ljubomira.
Stanovali su prvo u Makenzijevoj br. 28, a posle u u Deligradskoj 7. Porodična kuća Cincar-Jankovića, urađena prema projektu dvorskog arhitekte Stojana Titelbaha, nalazila se u Deligradskoj ulici br. 7. Bila je jedinstvena arthitektonska celina sa zgradom u Deligradskoj 9, gde su stanovali Milosavljevići.
Đorđe T. Cincar-Janković (1898—1930) uredi
Đorđe T. Cincar-Janković (1898—1930), najstariji sin Tome Cincar-Jankovića, završio je Eksport akademiju u Francuskoj. Bio je oženjen Francuskinjom. Nema potomstva. Đorđe Cincar-Janković se teško razboleo prilikom prelaska Albanije, i kasnije, posle rata, dugo lečio u Davosu u Švajcarskoj. Umro je od tuberkuloze.
Mladen T. Cincar-Janković (1900—1946) uredi
Mladen T. Cincar-Janković, sin Tome Cincar-Jankovića, advokat završio je gimnaziju u Francuskoj i Pravni Fakultet u Beogradu. Imao je tri kćerke: Jelenu, Gordanu i Mirjanu.
Acovići uredi
Mirjana, kćerka Mladena T. Cincar-Jankovića, udala se sredinom XX veka je za Radisava Acovića, sina inž. Aleksandra Acovića i unuka inž. Miloša Savčića, ministra građevina, predsednika beogradske opštine. Ima sina Aleksandra.
Njihova porodična kuća u Rumunskoj, odnosno Užičkoj 15 posle Drugog svetskog rata postala je rezidencija predsednika države, a na placu koji pripada kući nalazi se Kuća cveća.
Svetozar T. Cincar-Janković (1902—1964) uredi
Inž. Svetozar T. Cincar-Janković, sin Tome Cincar-Jankovića, bio je građevinski inženjer. Nema potomstva.
Ljubomir T. Cincar-Janković (1905—1966) uredi
Ljubomir T. Cincar-Janković, sin Tome Cincar-Jankovića, slikar i pijanista, završio je Konzervatorijum u Nici, odsek klavir i Umetničku školu Bete Vukanović.
Potomstvo Poleksije Radovanović, rođ. Cincar-Janković (1854—1939) uredi
Poleksija Cincar-Janković (1854—1939), najstarija kćerka Đorđa Cincar-Jankovića, bila je udata za Konstantina Radovanovića, sudiju kasacionog suda, sina Antonija Radovanovića, direktora beoradske pošte i brata Atanasija Radovanovića, člana Apelacionog suda. Njihva deca su Zorka i Ermila.
- Ermila je bila udata za Mihaila Dimitrijevića. Nema potomstva.
Milosavljevići uredi
Zora Milosavljević rođ. Radovanović, Cincar-Jankova praunuka, po najstarijem sinu Đorđu, bila je udata za pešadijskog pukovnika Branislava R. Milosavljevića.
Pukovnik Branislav R. Milosavljević (1879—1944) uredi
Pešadijski pukovnik Branislav R. Milosavljević[12] bio je prvi upravnik Drača 1912, autor teksta pesme Kreće se lađa Francuska. Milosavljevići (krsna slava Miholjdan - Sveti Kirijak Otšelnik) u srodstvu su sa Terzibašićima, Joksićima, Mišićima i dr. Sestra pukovnika Branislava Milosavljevića bila je udata za Konstantina, brata divizijskog generala Živojina Terzibašića, a tetka za vojvodu kapetana Simu Sokolova, vođu Trnskog ustanka u Bugarskoj (1877). Peš. pukovnik Branislav Milosavljević i Zora Milosavljević imali su petoro dece, dva sina i tri kćerke. Njihova porodična kuća nalazila se u Deligradskoj 9 i bila je jedinstvena arhitektonska celina sa kućom u Deligradskoj 7, gde je živela porodica Tome Cincar-Jankovića. Kuće je projektovao dvorski arhitekta Stojan Titelbah. Stariji sin je Ratibor, a mlađi Igor, kćerke su Bosiljka, Vera i Olga. Vera Ćirić, rođ. Milosavljević, slikarka, bila je udata za Milorada Ćirića, slikara. Ima potomstva.
Ratibor B. Milosavljević (1912—2002) uredi
Inž. Ratibor Milosavljević. Ima potomstva.
Dr Igor B. Milosavljević (1920—1980) uredi
Dr Igor Milosavljević, neuropsihijatar, v. d. načelnik Neurološke klinike i dr. Oženjen Vesnom Švabić, kćerkom novinara Budimira Švabića, čiji je brat bio pukovnik Stevan Švabić (iz porodice Gavrila Gaje Švabića, predsednika opštine Topola, rodom iz Božurnje. Ima potomstva.
Janići uredi
Bosiljka Janić, rođ. Cincar-Janković (1869—1936), kćerka Đorđa Cincar-Jankovića, bila je udata za Goluba Janića.
Golub S. Janić (1853—1918) uredi
Golub S. Janić je bio veletrgovac, rentijer, predsednik Srpske braće, organizator četničke akcije iz porodice Janić. Golub Janić i Bosiljka Janić, rođ. Cincar-Janković (1869—1936), nisu imali dece. Bosiljka Janić bila je naslednik celokupne imovine Goluba Janića.
Bosiljka Janić, rođ. Cincar-Janković (1869—1936) uredi
Bosiljka Janić, rođ. Cincar-Janković (1869—1936), kćerka Đorđa Cincar-Jankovića, bila je udata za Goluba Janića, veletrgovca, rentijera, predsednika Srpske braće, organizatora četničke akcije iz porodice Janić. Bosiljka Janić, rođ. Cincar-Janković bila je velika dobrotvornka i osnivač tri zadužbine.
Nikolajevići uredi
Mileva Cincar-Janković, kćerka Đorđa Cincar-Jankovića, bila je udata za Nikolu Nikolajevića, šefa Državnih monopola. NjEna kuća u Smiljanićevoj ulici je na spisku opljačkanih od strane austrougarskih vojnika. Umrla je u banji u Rogaškoj slatini. Nema potomstva.
Mlađa grana uredi
Pukovnik Ljubomir Cincar-Janković, knežev ađutant (-1884) uredi
Pešadijski pukovnik Ljubomir Cincar-Janković, mlađi Ciincar-Jankov ađutant kneza Aleksandra Karađorđevića (na Svetoandrejskoj skupštini je ušao kao pratilac kneza), komandant šabačkog grada imao je jednog sina Janka.
Janko Lj. Cincar-Janković uredi
Janko Lj. Cincar-Janković, sin pukovnika Ljubomira Cincar-Jankovića, činovnik ministarsva finansija, dva puta se ženio. Iz prvog braka imao je sina Ljubomira, a iz drugog braka sa Roksandom Stojanović, Bogdana, Dušana, Vojislava i Desanku.
Dana 10. jula 1887. godine Janko Cincar-Janković se sa suprugom provozao na velosipedu (biciklu) od Beograda do Novog Sada.
Jednospratna kuća Janka Cincar-Jankovića nalazi se na Terazijama, između palate Anker i kuće apotekara Viktorovića (srušena), koja se nalazila pored hotela Moskva[13].
Ljubomir J. Cincar-Janković uredi
Ljubomir J. Cincar-Janković poginuo je u Prvom svetskom ratu kao oficir engleske mornarice.
Bogdan J. Cincar-Janković uredi
Bogdan J. Cincar-Janković, sreski načelnik u braku sa Ružicom Nikolajević imao je sina Ljubomira B. Cincar-Jankovića, pravnika i kćerku Darinku.
Ljubomir B. Cincar-Janković uredi
Ljubomir B. Cincar-Janković, pravnik je sin Bogdana Cincar-Jankovića, sreskog načelnika. Imao sina Janka.
Janko Lj. Cincar-Janković uredi
Janko Lj. Cincar-Janković, sin Ljubomira Cincar-Jankovića.
Dušan J. Cincar-Janković uredi
Dušan Cincar-Janković sin Janka Cincar-Jankovića, advokat, bio je oženjen Blaženkom. Nema potomstva.
Vojislav J. Cincar-Janković uredi
Vojislav J. Cincar-Janković ima potomstva.
Komareviči uredi
Desanka Cincar-Janković, kćerka Janka Cincar-Jankovića bila je udata za dr Vladimira Komareviča.
Dr Vladimir Komarevič uredi
Desanka Cincar-Janković, kćerka Janka Cincar-Jankovića bila je udata za dr Vladimira Komareviča, lekara, ruskog emigranta. Njihova kćerka je bila Sonja Arsić.
Potomstvo Tome Cincar-Jankovića (1830—1867) uredi
Toma Cincar-Janković (1830—1867), najmlađi Cincar-Jankov sin, član Glavne kontrole, rođen je 1830. u Hotinu u Besarabiji. Toma Cincar-Janković bio je oženjen Ljubicom Veličković, kćerkom Manojla Veličkovića, čiji otac bimbaša Veličko Đorđević je brat bimbaše Hriste Đorđevića, rodonačelnika Hristića, porodice Filipa Hristića, kneževskog predstavnika. Sestra Manojla Veličkovića Jelisaveta Veličković bila je udata za Petra Radojlovića, a sin, brat Ljubice Veličković, Dimitrije Veličković bio je oženjen Anastasijom Antula (1844-1917), kćerkom Konstantina Antule.
Toma Cincar-Janković i Ljubica Cincar-Janković, rođ. Veličković imali su Đorđa, Vojislava i Jelenu.
- Jelena je bila udata Đelmaš.
Vojislav T. Cincar-Janković uredi
Vojislav T. Cincar-Janković, sudija Kasacionog suda je sa Kosarom Novaković (1873—1940), kćerkom Alekse Novakovića, beogradskog advokata, imao je kćerku Jelenu. Kosara Cincar-Janković, rođ. Novaković, koja je kasnije bila udata za Đorđa Genčića (1861-1938), ministra unutrašnjih poslova (1899) i privrede (1903), zajedno sa ocem i mužem Đorđem Genčićem, učestvovala je u organizovanju Majskog prevrata 1903. Kosara Gita Genčić, kasnije se razvela od Đorđa Genčića zbog njene veze sa knezom Arsenom Karađorđevićem[14].
Vojislav T. Cincar-Janković je drugi put bio oženjen Dragom Mihailović, kćerkom Pavla Mihailovića (1845-1915), državnog savetnika, načelnika podunavskog okruga, predsednika Glavne kontorole, bratanca gospodar Stevana Stevče Mihailovića, kneževskog mestozastupnika do povratka knjaza Miloša 1858, kneževskog namesnika, predsednika državnog saveta, Jelene Mihailović, rođ. Niketić, kćerke Jovana Niketića „Jove Topolca“ poznatog protivnika Obrenovića, čiji sin je bio urednik novina „Ćosa“ (u vlasništvu Nikole Pašića). Jedna od sestara Drage Cincar-Janković, rođ. Mihailović bila je udata za Vojislava Petkovića, izvoznika, a druga za Nikolu Stanarevića, sina sudije Stanarevića, novinara (rođaka Živojina Balugdžića).[15]
Gavrilovići uredi
Jelena Gavrilović, rođ. V. Cincar-Janković (1895—1976) bila je udata za dr Milana Gavrilovića (1882-1976). Imali su sina Aleksu i kćerke Vukosavu, Kosaru, Vojislavu i Darinku.
Dr Milan Gavrilović (ministar) (1882—1976) uredi
Dr Milan Gavrilović (1882-1976)je bio dr prava, ministar, vođa Saveza zemljoradnika, diplomata, kraljevski poslanik u SSSR, novinar, četnika-dobrovoljac 1912. Jelena Gavrilović, rođ. V. Cincar-Janković (1895—1976)i dr Milana Gavrilovića imali su sina Aleksu i kćerke Vukosavu, Kosaru, Vojislavu i Darinku.
- Inž. Aleksa Gavrilović, inž. elektrotehnike imao je dve kćerke.
- Kosara bila je udata za Rastka Marčetića. Imaju jednu kćerku.
- Vojislava je bila udata za Vladimira Adžemovića (1926—1970), pravnika, sina Branka Adžemovića (1888—1962), kraljevskog poslanika u Turskoj u Ankari (1937), Egiptu (1939) i Kejptaunu (1941), šefa generalne političke direkcije Ministarstva inostranih poslova, diplomate, i Aspazije Adžemović, rođ. Leko, kćerke prof. dr Marka Leka[16]. Imaju dvoje dece.
- Vukosava je bila udata za Milana Kojena, pravnika.
- Darinka je bila udata za Mihaila Gavriševa. Ima potomstva.
Potomstvo po kćerkama uredi
Vojvoda Cincar-Janko i Zoranda imali su devetoro dece, tri sina i šest kćerki.
Bajići uredi
Po najstarijoj kćerki Jeleni Cincar-Janković, koju je morao da ostavi u Rumi pred polazak u Rusiju 1814, godine, Cincar-Jankov praunuk je dr Ilija pl. Bajić[17] iz Sremske Mitrovice, rođak knez Miloševog unuka barona Miloša pl. Bajića od Varadije[18], dugogodišnjeg kandidata za srpski presto.
Jelena Cincar-Janković bila je udata za Dimitrija pl. Bajića, sina Janka pl. Bajića i unuka Teodora pl. Bajića.
Teodor pl. Bajić (1755—1840), sin Janka Bajića, sa bratom Dimom (Kostom)uputio je pismo 1806. mitropolitu Stevanu Stratimiroviću u kom se zalaže za zaštitu izbeglica iz Srbije među kojima je bio i šabački vladika Antim Zepos. Sinovima Jovanu i Dimitriju ostavio je kapital od 145. 000 forinti, a zetu Anastasu Katani 30. 000 forinti da vodi trgovinu, dok mu sinovi ne postanu punoletni.
Teodor Bajić bio je oženjen Marijom iz kuće Hristomanos iz Zemuna. Imali su sina Dimitrija.
Dimitrije Mita pl. Bajić, sin Teodora pl. Bajića i unuk Janka Bajića je sa Jelenom Cincar-Janković, kćerkom vojvode Cincar-Janka imao sina Janka Bajića, koji se oženo Milesom Šimić iz Baje. Njihov sin je dr Ilija Bajić.
Janko pl. Bajić uredi
Janko pl. Bajić, sin Dimitrija pl. Bajića i Jelene Cincar-Janković, kćerke vojvode Cincar-Janka bio je oženjen sa Milesom Šimić iz Baje. Njihov sin je Ilija Bajić.
Dr Ilija J. Bajić (1870—1956) uredi
Dr Ilija pl. Bajić (1870—1956), sin Janka pl. Bajića i Milese pl. Bajić, rođ. Šimić iz Baje, praunuk vojvode Cincar-Janka Popovića po babi Jeleni Bajić, rođ. Cincar-Janković i Teodora Bajića, lekar, diplomirao i doktorirao u Beču kao stipendista Matice srpske. Dr Iliji pl. Bajiću i njegovoj ženi pradede su bile rođena braća. Imao je sa kćerkom Luke Bajića, poznatog izvoznika i rođaka, šest sinova i jednu kćerku.
Dr Baja I. Bajić (1896—1988) uredi
Prof. dr Baja I. Bajić, psiholog, gimnaziju je završio u Osijeku, diplomirao je prava 1923. i psihologiju 1924. u Parizu, gde je i doktorirao 1928. iz oblasti psihologije. Radio je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, šef katedre za Opštu psihologiju na Odeljenju za psihologiju[19].
Dr Miloš I. Bajić (1902—1975) uredi
Prof. dr Miloš I. Bajić (1902—1975), pravnik, nižu gimnaziju završio je u Sremskim Karlovcima i Rumi, a ostale razrede u Mitrovici. Prava je studirao na Sorboni, gde je 1925. doktorirao. Bio je sudija Sreskog suda u Benkovcu, Sarajevu, gde je kasnije bio profesor rimskog prava.
Lazarevići uredi
Aleksandar Lazarević, sin vojvode Luke Lazarevića, član Glavne kontrole bio je oženjen Nadom Lazarević, rođ. Cincar-Janković, kćerkom vojvode požarevačke nahije Cincar-Janka Popovića. Imali su sina Luku i kćerke Danojlu i Jelenu. Danojla je dobila ime po majci Aleksandra Lazarevića, drugoj ženi vojvode Luke Lazarevića, Jadranki Danojli.
Pukovnik Luka A. Lazarević uredi
Pukovnik Luka A. Lazarević bio je oženjen sa Ljubicom Dokić, kćerkom dr Lazara Dokića, predsednika ministarskog saveta, ministra. Braća Ljubice Lazarević, rođ. Dokić su su armijski general Đuro L. Dokić, ministar, (Užice 21. decembar 1873 - Beograd, 17. jun 1946) i konjički brigadni general Ivan L. Dokić (Beograd, 5. mart 1882 - Teslić, 8. avgust 1938).
Pukovnik Luka A. Lazarević i Ljubica Lazarević rođ. Dokić imali su sina Aleksandra i kćerku Nadu. Sin je dobio ime po Lukinom ocu, a kćerka po majci Nadi Lazarević, rođ. Cincar-Janković.
Pukovnik Aleksandar L. Lazarević uredi
Pukovnik Aleksandar Lazarević, sin pukovnika Luke A. Lazarevića.
Kostići uredi
Nadežda Kostić, rođ. Lazarević, kćerka pukovnika Luke A. Lazarevića bila je udata za Milorada Kostića, upravnika Oficirske zadruge, rodom iz Vlasotinca.
Markovići uredi
Danojla Kostić, rođ. Lazarević, kćerka Aleksandra Lazarevića i Nade Lazarević, rođ. Cincar-Janković, bila je udata za Nikolu Markovića, smederevskog okružnog načelnika. Imali su kćerke Mariju-Maru i Nadu.
- Nada Marković nije se udavala.
Trifkovići uredi
Marija Mara Kostić, kćerka Nikole Markovića i Danojle Lazarević bila je udata za Marka Trifkovića, predsednika ministarskog saveta.
Marko N. Trifković (predsednik vlade) (1864—1930) uredi
Marko Trifković, predsednik ministarskog saveta, predsednik Narodne skupštine, ministar pravde i dr, član Radikalne stranke, imao je sa Marijom Kostić, kćerkom Nikole Markovića i Danojle Lazarević sina Jovana i kćerku Ljubicu.
Jovan Trifković uredi
Jovan M. Trifković, sin Marka Trifkovića i Marije Trifković, rođ. Kostić bio je pravnik.
Ljubica Trifković uredi
Ljubica Trifković, kćerka Marka Trifkovića i Marije Trifković, rođ. Kostić bila je pravnik, advokat.
Nikolajevići uredi
Jelena Nikolajević, rođ. Lazarević, kćerka Aleksandra Lazarevića i Nade Lazarević, rođ. Cincar-Janković, bila je udata za Jovana Nikolajevića, sudiju požarevačkog suda. Imali su sinove Jovana i Momčila i kćerku Kleopatru.
- Kleopatra, nije se udavala.
Momčilo Nikolajević uredi
Momčilo Nikolajević, sin Jovna Nikolajevića i Jelene Lazarević imao je sina.
Todorovići uredi
Mila Cincar-Janković, kćerka vojvode Cincar-Janka, bila je udata za pukovnika Miloja Todorovića, unuka kneza kragujevačke nahije Teodosija Marićevića.
Pukovnik Miloje Todorović uredi
Pukovnik Miloje Todorović, unuk kneza kragujevačke nahije Teodosija Marićevića, po sinu Todoru, smederevski okružni načelnik (od 1860.. godine), je u braku sa Milom Cincar-Janković, kćerkom vojvode Cincar-Janka imao sinove Velimira, Milosava, Ljubomira i Svetozara i kćerku Dragu.
Velimir Todorović (ministar) (1848—1920) uredi
Velimir Todorović (1848—1920), sin pukovnika Miloja Todorovića, smederevski okružnog načelnika i Mile Todorović, rođ. Cincar-Janković, ministar unutrašnjih poslova 1902 - 1903 pravnik, senator u dvodomnoj skupštinik, gradonačelnik Beograda 1891, advokat, bio je i pravni zastupnik imovine iza Velimira Vilhelma Todorovića, vanbračnog sina kneza Mihaila. Velimir Todorović je teško ranjen u Majskom prevratu 1903. godine. Velimir Todorović je sa ženom Jelenom Todorović (1856—1928) imao Đorđa, Jelenu i Darinku.
Dr Đorđe Todorović (konzul) (1886—1946) uredi
Sin Velimira Todorovića, unuk pukovnika Miloja Todorovića, Đorđe Todorović (1886—1946), dr prava, koji je studirao u Beču i Parizu, bio je diplomata, generalni konzul u Vašingtonu. Nije se ženio.
Ristići uredi
Jelena Todorović (1884—1953), kćerka Velimira Todorovića, koja je završila Devojački zavod u Beču, udala se za sanitetskog pukovnika Konstantina Kostu St. Ristića. Imali su kćerke Milevu i Ljubicu.
Pukovnik dr Konstantin St. Ristić (1879—1931) uredi
Sanitetski pukovnik Konstantin Kosta St. Ristić i Jelena Todorović (1884—1953), kćerka Velimira Todorovića su imali kćerke Milevu i Ljubicu.
- Ljubica Ristić je bila udata za Vladislava Radojevića, pravnika. Nisu imali dece.
- Mileva Ristić je bila udata za inž. Sinišu Zdravkovića (1889—1959), koji je završio matematiku, politehniku i aero-nautiku u Parizu. Ima potomstva.
Tomići uredi
Darinka Dara Tomić, rođ. Todorović (1884—1953), kćerka Velimira Todorovića, bila je udata za Milutina Tomića, novinara, poznatog i pod pseudonimom „Nikac od Rovina“. Imali su jednog sina.
O. Ljubomir Todorović uredi
O. Ljubomir Todorović, sveštenik, sin pukovnika Miloja Todorovića, smederevski okružnog načelnika i Mile Todorović, rođ. Cincar-Janković imao je jednu kćerku.
Milosav Todorović uredi
Milosav Todorović, načelnik Ministarstva poljoprivrede, sin pukovnika Miloja Todorovića, smederevski okružnog načelnika i Mile Todorović, rođ. Cincar-Janković, brat Velimira Todorovića, ministra unutrašnjih poslova sa Julijanom Grujić imao je sinove Aleksandra, Branislava i Ljubomira.
Pukovnik Aleksandar Todorović uredi
Pukovnik Aleksandar Todorović, unuk pukovnika Miloja Todorovića, bio je oficir.
Branislav Todorović uredi
Branislav Todorović, koji je završio Ratarsku školu u Češkoj, kao rezervni poručnik kod Skadra 1912. učestvovao u poznatom napadu na Brdicu u kom je u njegovom 4. bataljonu 11. peš. puka „Karađorđa“ Šumadijske divizije od 15 oficira poginulo 13, a od 1000 vojnika preživelo samo 150[20].
Markovići uredi
Draga Todorović, kćerka Miloja Todorovića, okružnog načelnika i Mile Cincar-Janković bila je udata za Petra Markovića, sreskog načelnika. Imali su dve kćerke Milenu i Darinku Daru.
Petrovići uredi
Milena Bela Petrović, rođ. Marković bila je udata za Jovana Petrovića, prof. Imali su sina Mišu.
Lazići uredi
Darinka Lazić, rođ. Marković bila je udata za Jovana Lazića, šefa odseka Državne hipotekarne banke. Ima potomstva.
Žabarci uredi
Aleksandra Cincar-Janković bila je udata za pukovnika Dragutina Žabarca, prvog ađutanta kneza Mihaila, upravnika Beograda. Pukovnik Dragutin Žabarac i Aleksandra Žabarac, rođ. Cincar-Janković imali su dve kćerke Jelisavetu - Caju i Poleksiju.
Pukovnik Dragutin Žabarac, prvi ađutant kneza Mihaila uredi
Pukovnik Dragutin Žabarac, prvi ađutant kneza Mihaila, sin kneza kragujevačke nahije i lepeničkog kneza Milutina Đurđevića sina Đurđa iz Žabara, „pobratima“ Karađorđeve majke Marice (slava Sveti Stefan Dečanski „Sveti Mrata"). Žabarci su poreklom Đurđevići iz Žabara. Izgleda da su po Nedeljku, čiji sin je Đurđe po kome su se prezivali Đurđevići, u bliskom srodstvu sa Uroševićima iz Žabara, poreklom od Karađorđevog barjaktara Uroša Novkovića, kao i sa Milovanovićima, odnosno pukovnikom Đorđem Đušom Milovanovićem i njegovim sinom dr Milovanom Milovanovićem, ministrom inostranih poslova[21].
Pukovnik Dragutin Žabarac imao je sestru Đurđiju Žabarac udatu za T. Jovanovića. Imala je dece.
Pukovnik Dragutin Žabarac i Aleksandra Žabarac, rođ. Cincar-Janković imali su dve kćerke Jelisavetu - Caju i Poleksiju.
Ivkovići uredi
Jelisaveta Žabarac bila je udata za Pavla Ivkovića, sudiju okružnog suda. Imali su dve kćerke Milicu i Ružicu. Nema potomstva.
Tucakovići uredi
Poleksija Žabarac bila je udata za Jovana Stefanovića, sudiju kasacionog suda. Cincar Jankova praunuka Jelena Stefanović, po kćerki Aleksandri, čiji muž je bio pukovnik Dragutin Žabarac[22], prvi ađutant kneza Mihaila, bila je udata za armijskog generala Milana T. Tucakovića[23], sina Todora Tucakovića, predsednika Narodne skupštine i bratanca Jakova Tucakovića, ministra unutrašnjih poslova.
Armijski general Milan T. Tucaković (1871—1936) uredi
Armijski general Milan Tucaković (1871-1936), sin Todora Tucakovića (predsednika skupštine) i Marije (Kragujevac) pitomac 21. klase Niže i 7. klase Više škole Vojne akademije, preveden u generalštabnu struku 1906. Na stažu u 131. orleanskom puku u Francuskoj 1907-1908. Od 1891 do 1897 vodnik u Kraljevnoj gardi, od 1899 do 1902. komandir eskadrona u Kraljevnoj gardi, 1906. pomoćnik načelnika generalštaba Timočke div. oblasti. U ratovima 1912-1918. načelnik štaba komande Drinske divizije 1. poziva, komandant 2. konjičke brigade, zastupnik komandanta Moravske difizije 1. poziva, komandant Južnomoravskih trupa, komandant Vardarske (jugoslovenske) divizije, od 1918. u Vrhovnoj komandi. Od 1918-1919 delegat vlade u Sofiji, komandant Vardarske i Savske divizijske oblasti, pomoćnik načelnika Glavnog generalštaba, komandant 4. armijske oblasti. Stanovao u Molerovoj 37.
Armijski general Milan T. Tucaković (1871—1936) i Jelena Stefanović, kćerka Jovana Stefanovića i Poleksije Žabarac, kćerke pukovnika Dragutina Žabarca i Aleksandre Cincar-Janković, nisu imali dece.
Štitarčevići uredi
Katinka, Kata (Katarina) Cincar-Jankova kćerka bila je udata za sina Marka Štitarca, kneza mačvanske knežine i poverljivog čoveka knjaza Miloša. Imali su sina Stevana Štitarčevića (Štitarović). Imali su i sina Marka Štitarčevića rođ. 1844 (vojna služba).
Matići uredi
Cincar-Jankova kćerka Ana (1832) udala se za Petra Matića(rođ. 1827), trgovca iz Šapca. Imali su Pavla (1859), Konstantina (1854), Đorđa, Petra, Jelenu (1852), Hristinu (1861) Milicu i Milevu.
- Pavle Matić. Nema potomstva.
- Konstantin Matić. Nema potomstva.
- Mileva Matić bila je udata za šabačkog advokata Jovića. Nema potomstva.
Đorđe P. Matić uredi
Đorđe Matić sin Petra Matića i Ane Cincar-Janković dva puta se ženio. Iz prvog braka imao je sina Vasilija i kćerku Melaniju. Iz drugog braka sa Katarinom N. imao je sinove Petra i Miroslava.
Vasilije Đ. Matić uredi
Vasilije Đ. Matić, sin Đorđa Matića i unuk Petra Matića i Ane Cincar-Janković, činovnik Ministarstva finansija imao je sina Aleksandra Matića.
Petar Đ. Matić uredi
Petar Đ. Matić, sin Đorđa Matića bio je režiser.
Petar V. Matić uredi
Petar V. Matić, sin Vasilija Vase Matića i Ane Cincar-Janković imao je kćerku Anu Matić, činovnika Državne hipotekarne banke.
Ilići uredi
Jelena Ilić, rođ. Matić, kćerka Vasilija Vase Matića i Ane Cincar-Janković, bila je udata za Krstu Ilića, trgovca na Varoš Kapiji. Imali su sina Svetislava koji je sa Milkom imao kćerku Jelicu Ilić, profesora muzike.
Aksentijevići uredi
Milka Aksentijević, rođ. Matić, kćerka Vasilija Vase Matića i Ane Cincar-Janković, bila je udata za Jeremiju Aksentijevića, blagajnika Ministarstva finansija. Imali su kćerku Leposavu udatu za N. Bogdanovića, činovnika državnih monopola, sa kojim je imala dve kćerke.
Cincar-Markovići uredi
Vojvode požarevačke nahije Cincar-Janka Popovića, brata od strica vojvode sokoske nahije Cincar-Marka Kostića sin je bio pukovnik Konstantin Cincar-Marković, šabački okružni načelnik, a unuci pukovnik Marko Cincar-Marković, komandant žandarmerije, čiji sin je dr Aleksandar Cincar-Marković, dr prava, ministar inostranih poslova i kraljevski namesnik, kao i general Dimitrije Cincar-Marković, predsednik ministarskog saveta 1902-1903, čiji su zetovi art. kapetan Jovan Miljković, kraljev ordonans (poginuo 1903), divizijski general Vojin Maksimović i divizijski general Dragoljub Petrović.
Srodstvo uredi
Cincar-Jankovići su u srodstvu sa Cincar-Markovićima (porodice potiču od dva brata od strica), Lazarevićima, porodicom vojvode pop Luke Lazarevića, pl. Bajićima iz Mitrovice, Todorovićima, porodicom kneza Teodosija iz Orašca, porodicom lepeničkog kneza Milutina Đurđevića - Žabarcima, Štitarčevićima - prodicom Marka Štitarca, Veličkovićima, Hristićima (Filipa), Radojlovićima, Mihailovićima i dr.
Reference uredi
- ^ Vid. Nastavlenije Blagorodonom gospodaru Janku Popoviću, vojvodi moravskom, Beograd 11/23. januar 1812, original, IMS, inv. Br. 613, prepis ASANU, br. 8942, Pravnik 2, 1892, 247-249, V. Savić, Karađorđe dokumenti 1, Gornji Milanovac, (1988). str. 1095-1096, Potvrda imenovanja za vojvodu Gospodaru vojvodi Janku Popoviću Moravskom sa „naznačenijem“ sela pod njegovom upravom i uputstva za rad, Beograd 15/27. januar 1812, prepis ASANU, br. 8943, Pravnik, 1892, 2, 249-251, V. Savić, Karađorđe dokumenti 1, Gornji Milanovac, (1988). str. 1109-1111, Karađorđe blagorodnim vojvodama, knezovima i kmetovima požarevačke nahije – „postavlja za vojvodu Janka Popovića i nalaže im da mu budu poslušni“, Beograd, 20. januar/1. februar 1812, original, IMS, inv. 614, kopija ASANU, br. 8944, V. Savić, Karađorđe dokumenti 1, Gornji Milanovac, (1988). str. 1118.
- ^ O doseljavanju stanovništva iz Donje Belice u moravski kraj vid. Jovan Cvijić,Balkansko poluostrvo i Južnoslovenske zemlje (1. deo), Balkansko poluostrvo i Južnoslovenske zemlje (2. deo), Pristupljeno 30. 4. 2013.
- ^ A. Ivić, Rodbinski i biografski podaci o Karađorđu i njegovim vojvodama, Letopis Matice srpske, Knj. 351. Novi Sad (1939). str. 332 i 334.
- ^ L. Arsenijević Batalaka, Istorija srpskog ustanka, Beograd (1988). str. 40.
- ^ Buk St. Karadžić, Memoari, 69-71, Radmila Tričković, Šabac i njegova nahija, Šabac u prošlosti 1. str. 488.
- ^ Sima Milutinović Sarajlija, Srbijanka. str. 82.
- ^ Lj. Popović, Šematizam kneževine Srbije 1839 - 1851. str. 100.
- ^ Vid. Života Đorđević, Srpska narodna vojska, Beograd (1984). str. 63.
- ^ Vid. Rešenje u Odelelju unutrašnjih poslova pri Gradskom narodnom odboru dana 18. marta 1947, br. 12625/47.
- ^ Vid. Glasnik SPC 1925, br.1.
- ^ Arhiv Srbije, Fond Golub i Bosiljka Janić.
- ^ Prvi upravnik Drača 1912. Autor teksta poznate pesme Kreće se lađa Francuska, odnosno Izgnanici, Mač i lira, Brod na Savi, (1922). str. 128. Rubrika Naši junaci, Balkanski rat br. 22, Beograd (1913). str. 346.
- ^ [1][mrtva veza]
- ^ Milan Jovanović Stojimirović, Siluete starog Beograda, Beograd (2008). str. 229.
- ^ Milan Jovanović Stojimirović, Siluete starog Beograda, Beograd (1971). str. 114. Gospodar Stevča Mihailović imao je brata Kostu. Druga žena zvala mu se Katarina a kćerke Sofija udata za Jevrema Gudovića (Antule) i Marija udata za Aleksu Stojkovića. Vid. Srpske novine od 20. 9. 1888. god,
- ^ Biografski rečnik, Matica srpska. str. 321.
- ^ Vid. Biografski rečnik, Matica srpska, A-B, Novi Sad 2005, J. Popović, O Cincarima, drugo znatno dopunjeno izdanje, Beograd (1937). str. 321-322.
- ^ Milan Đ. Milićević, Dodatak pomeniku od 1888, Beograd (1901). str. 13.
- ^ Vid. Biografski rečnik Matice srpske A-B. str. 336.
- ^ Brana Todorović koji je „neprestano bio na čelu svoje čete neumrlih Šumadinaca i sam je pao u jednu od kurjačkih rupa, gde su ga onesvešćenog našli i zarobili Turci“. Vid. rubrika Naši junaci, časopis Balkanski rat, 1, Beograd (1913). str. 314.
- ^ „Nedeljkovići (Jankovići, Čolići, Markovići, Jovičići, Vesići, Uroševići, Milovanovići, Brkići, Radojevići, Simići, Stevanovići, Đurđevići, Miloševići, Vujičić, Radojkovići, Vulovići i Stanići). Vid. Mile Nedeljković, Zapisi o Šumadiji, Kragujevac (1996). str. 52. Ostaje jedino nejasno to što izgleda da su Uroševići slavili Svetog Nikolu, a Žabarci Svetog Stefana Dečanskog, Svetog Mratu
- ^ U vreme srpsko-turskih sukoba 1862. godine Dragutin Žabarac, određen je za starešinu svih vlasti u Beogradu. Vid. Života Đorđević, Srpska narodna vojska, Beograd (1984). str. 59.
- ^ Vid. M. Bjelajac, Generali i admirali Kraljevine Jugoslavije 1918-1941, Beograd (2004). str. 296.