Cirkus Maksimus
Cirkus Maksimus je bila najveća građevina u drevnom Rimu, smeštena u dolini između brežuljaka Palatine i Aventine. U njemu su održavane trke dvokolica, ali i gladijatorske borbe. Cirkus Maksimus je izgrađen u vreme vladavine petog rimskog kralja Tarkvinija I i prvobitno je služio za održavanje takmičenja, igara i festivala. Na početku je imao drvene tribine. Gaj Julije Cezar ga je proširio negde oko 50. p. n. e., kada je staza za trke bile negde oko 600m duga i negde oko 225m široka, a Tit ga je zatvorio lukovima. Trajan je kasnije dogradio još 500 mesta i proširio ložu imperatora kako bi bila vidljivija za gledaoce.
Najvažniji događaj koji su održavani u Cirkusu su trke dvokolica. Na staze je moglo stati dvanaest dvokolica, a staze su bile podeljene po dužini jedna od druge s dva egipatska obeliska, zvanih spina. Početak staze ili start se nazivao carceres, a mesto okretaja meta. Dvokolice su vozile u suprotnom pravcu kazaljke na satu, u pravilu sedam puta. Najopasnije mesto, ali i mesto odluke trke, je bio okret oko tih spina, jer su zavoji bili vrlo oštri. Zbog toga su vozači uprezali svojeg najboljeg konja na unutašnju stranu staze.
Gledaoci su gledali trke sa obronaka obližnjih bregova Palatin i Aventin. Obronci su bili podešeni u 1. veku p. n. e. da mogu da prime oko 150.000 gledalaca. U 1. veku n. e. obronci su opet podešeni da prime između 250 i 300.000 gledalaca. Stadion je još dvaput bio adaptiran u 3. i 4. veku n. e. sa proširivanjem staze za trke sa više od 4 zaprege. Kasnije svi stadioni koji su omogućavali trke za više od 4 zaprege su nazvani hipodromi. Zadnja trka na Cirkus Maksimusu je održana 549. n. e.
Danas je Cirkus Maksimus travnata površina, na kojoj se još mogu prepoznati spine. Papa Sikst V je u 16. veku premestio obelisk na trg Piaza del Popolo u Rimu. Na zavoju, iza kojeg počinje Via Apia, postoje neke oskudne arheološke iskopine.
