Šablon:IČ-Vukašin Mrnjavčević

Vukašin Mrnjavčević, freska u manastiru Psača

Vukašin Mrnjavčević (Livno, 1320 — Černomen, 26. septembra 1371) bio je srpski srednjovekovni velikaš i kralj od 1365. do 1371. godine.

U narodnoj tradiciji Vukašin je netačno osuđen kao uzurpator i ubica cara Uroša. O njegovom poreklu se ne zna mnogo. Mavro Orbin navodi da je kralj Vukašin bio sin siromašnog vlastelina Mrnjave iz Livna u Bosni. Odatle se Mrnjava preselio u Hercegovinu, u Blagaj na Buni. Stefan Uroš IV Dušan ga je odatle pozvao na dvor, gde su braća Vukašin i Uglješa Mrnjavčevići, prema vizantijskom istoričaru Laoniku Halkokondilu, bili nosioci dvorskih titula peharnika i konjušara. U savremenim izvorima prvo se pominje Uglješa 1346. kao Dušanov namesnik u Trebinju, dok se Vukašin u martu 1350. nalazio na položaju župana u Prilepu. U tom periodu Vukašinova sestra Jelena je udata za Nikolu Radonju, sina sevastokratora Branka Mladenovića gospodara Ohrida u ime srpskog cara. Pretpostavlja se da upravo u ovo vreme počinje vezivanje Mrnjavčevića za teritoriju današnje Severne Makedonije. Kao jedan od najmoćnijih velmoža u nejedinstvenom Srpskom carstvu, Vukašin je krunisan za kralja 1365. godine kako bi delovao kao savladar cara Stefana Uroša V. Vukašin se 1369. godine politički razišao sa sve nemoćnijim carem, a već 1371. godine je zajedno sa svojim bratom, despotom Jovanom Uglješom, poginuo u Maričkoj bici.