Šančevi na Karađorđevom brdu
Šančevi na Karađorđevom brdu su pod zaštitom Zavoda za zaštitu spomenika kulture Kragujevac.[1] S obzirom da predstavljaju značajnu istorijsku građevinu, proglašeni su nepokretnim kulturnim dobrom Republike Srbije.[1]
| Šančevi na Karađorđevom brdu | |
|---|---|
| Opšte informacije | |
| Mesto | Paraćin |
| Opština | Paraćin |
| Entitet |  Srbija |
| Država | Srbija |
| Vrsta spomenika | spomenik kulture |
| Vreme nastanka | Prvi srpski ustanak |
| Tip kulturnog dobra | Nepokretno kulturno dobro |
Istorija
urediŠančevi na Karađorđevom brdu potiču iz perioda Prvog srpskog ustanka.[1] Nakon ubistva dahija, sultan Selim III je postavio za beogradskog pašu Džafiza koji je do tada bio paša Niša. Krajem jula 1805. godine je iz Niša uputio u beogradski pašaluk oko 15.000 svojih vojnika.[1] Ustanici su planirali da ga spreče da se domogne Beograda i formirali su dve grupe, jednu koju je predvodio Karađorđe i drugu koju su predvodili Petar Dobrnjac i Milenko Stojković.[1] Saznavši za ovo, Hafiz paša je odlučio da pokuša da probije ustaničku vojsku kod Ivankovca. Ustanici su prešli sa druge strane Ivankovačkog brda, na tadašnje Tursko brdo, koje će kasnije dobiti naziv Karađorđevo zbog događaja koji su usledili. Oni su podigli kamp i iskopali šančeve na brdu, a Turci su se povukli ka mestu sa sasvim druge strane grada.[1] Stevan Stevanović je zatražio od Karađorđa da puca iz topa ka turskom kampu, nakon dobijanja dozvole je ispalio đule kojim je pogodio šator i nogu Hafiz paše nakon čega se turska vojska povukla ka Nišu, a tokom tog puta je paša preminuo od posledica povrede.[1] Tokom Prvog svetskog rata su šančevi iskorišćeni i od strane nemačke vojske za postavljanje topova kako bi se zaustavila srpska vojska koja je dolazila sa Solunskog fronta.[1]
