Neurorazvojni poremećaji su grupa stanja koja počinju da ispoljavaju simptome u detinjstvu (ili razviću nervnog sistema). Prema Dijagnostičkom i statističkom priručniku za mentalne poremećaje Američkog udruženja psihijatara, peto izdanje (DSM-5) objavljenom 2013. godine, ova stanja se generalno javljaju u ranom detinjstvu, obično pre nego što deca pođu u školu, i mogu da opstanu u odraslom dobu.[1] Ključna karakteristika svih ovih poremećaja je da negativno utiču na funkcionisanje osobe u jednom ili više domena života (ličnog, socijalnog, akademskog, profesionalnog) u zavisnosti od poremećaja i deficita koje je izazvao. Svi ovi poremećaji i njihovi nivoi oštećenja postoje u čitavom spektru, a pogođene osobe mogu iskusiti različite stepene simptoma i deficita, uprkos tome što imaju istu dijagnozu.[1][2]

Neurorazvojni poremećaj
SpecijalnostiPsihijatrija, neurologija

DSM-5 klasifikuje neurorazvojne poremećaje u šest sveobuhvatnih grupa.

  • Intelektualni poremećaj (poremećaj intelektualnog razvoja)
  • Poremećaji u komunikaciji
  • Poremećaj autističnog spektra (ASD)
  • Poremećaj nedostatka pažnje/hiperaktivnosti (ADHD)
  • Neurorazvojni motorički poremećaji
  • Specifični poremećaji učenja

Ovi poremećaji su obično komorbidna stanja, što znači da osoba pogođena jednim od ovih poremećaja obično ispunjava kriterijume za još neki poremećaj.[1][2]

Istorija

уреди

Danas se za ovakve poremećaje zna da su rezultat abnormalnosti u razvoju mozga zbog genetskih i okolinskih bioloških uzroka. Takvim stanjima je od ukupne populacije pogođeno 1-3%; često uzrokujući ekonomsko, fizičko i emocionalno opterećenje za pojedinca, porodicu i društvo. Stoga su od velike važnosti istraživanja na području nastanka i lečenja ovih poremećaja, čiji cilj je izlečenje i poboljšanje uticaja na pojedinca, porodicu i društvo.

Epidemiologija

уреди

Neurorazvojni poremećaji zahvaćaju više različitih grupa poremećaja.

Zastupljenost: Poremećaj deficita pažnje prisutan je kod 3-5% dece školske dobi, razvojni poremećaj jezika prisutan je kod školske dece u 3-5%, poteškoće s učenjem prisutan je u 5% školske dece, epilepsiju ima 1% osoba, pervazivni razvojni poremećaj ima 1% osoba, Turetov sindrom prisutan je sa 0,5 na 1000 osoba, mentalna retardacija prisutna je u 1% populacije, cerebralna paraliza prisutna je u 0.2% dece škoskog doba.[3][4]

Reference

уреди
  1. ^ а б в Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5 (5th изд.). Washington: American psychiatric association. 2013. ISBN 978-0-89042-554-1. 
  2. ^ а б Morris-Rosendahl DJ, Crocq MA (март 2020). „Neurodevelopmental disorders-the history and future of a diagnostic concept”. Dialogues in Clinical Neuroscience. 22 (1): 65—72. doi:10.31887/DCNS.2020.22.1/macrocq. 
  3. ^ Autism Terminology and Definitions
  4. ^ „Neuro disorders”. Архивирано из оригинала 04. 07. 2008. г. Приступљено 29. 11. 2023.  mch.com

Literatura

уреди

Spoljašnje veze

уреди
 Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje
u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja).