Razgovor o datoteci:Hram SPC - Sv.pror.Ilija u Velikoj Popini u Lici.jpg

Hram sa ovom posvetom pominje se u opisu Eparhije iz 1755. godine, gdje se još navodi i da je sazidana od kamena prije 12 godina. (U ogradi pored crkve zvanoj Cimiter, postoje ostaci starog hrama i parohijskog doma.) Parohiju pominje i vladika Jakšić u opisu svog vladičanstva iz 1764. godine. Na jednoj knjizi koja se nekada čuvala u hramu zapisano je 1774. godine da ta knjiga Pentikostar pripada ovom hramu. Ucrtan je i na vojnoj karti Habzburške monarhije iz 1774/1775. godine, a parohijsko zvanje je osnovano 1798. godine od kada su se vodile i matične knjige rođenih koje su čuvane do Drugog svjetskog rata. Na temeljima ovog, sazidan je od kamena novi hram 1876. godine, dimenzija 26,80h11 m. Sagrađen je za vrijeme mitropolita Prokopija Ivačkovića i episkopa Teofana Živkovića i paroha Miloša Ličine, koji se venčao za hram i sahranjen je pored crkve – 1909. godine. Zvonik je pokriven bakarnim, a krov hrama aluminijumskim limom. U Drugom svjetskom ratu hram je prošao samo sa manjim oštećenjima. Poslije protjerivanja Srba sa tog područja 1995. godine crkva je devastirana, a drveni ikonostas crkve je oštećen. Sagrađen je za vrijeme mitropolita Prokopija Ivačkovića i episkopa Teofana Živkovića i paroha Miloša Ličine, koji se venčao za hram i sahranjen je pored crkve – 1909. godine. U hramu je 1957. godine čuvan i Zbornik Božidara Vukovića štampan 1538. godine u Mlecima. U crkvi su vođene: Matice zavedene venčanih i umrlih – od 1835. godine i matice rođenih i krštenih – od 1798. godine. Do 05. avgusta 1995. godine u parohijskom domu u Velikoj Popini čuvana je Knjiga rođenih i krštenih od 17.10.1838. godine do 22.03.1871. godine. Od 1713. godine do 1749. godine crkva je bila pod upravom Kostajničkog vladičanstva, a od 16.06. 1750. godine prelazi pod upravu Karlovačkog vladičanstva.

Poslednji paroh pre rata, nastanjen u Velikoj Popini bio je Dane Korać iz Raduča, izbjegao za vrijeme ‘’Oluje’’ u Katiće kod Ivanjice. Paroh Rajko Glišović obnovio je hram 1975. godine i tada je postavljen aluminijski krov. U Velikoj Popini boravio je (prognan od Mlečana) episkop dalmatinski Simeon Končarević: od 19. aprila 1753. godine (Veliki četvrtak) do poslije Spasovdana 1762. godine. On je iz Popine upravljao crkvom, sredstvom svog egzarha arhimandrita Nikanora Rajevića, i tu je sveštenike rukopolagao za Dalmaciju. Sa nekoliko kaluđera iz manastira Krupe i sa tridesetak kućnih starješina (sa svojim porodicama) iz okoline Krupe, dignu se poslije Spasovdana i odsele u Rusiju.