Зика вирус — разлика између измена

Садржај обрисан Садржај додат
Autobot (разговор | доприноси)
м Разне исправке; козметичке измене
Ред 36:
 
== Вирусологија ==
Зика вирус је РНК вирус и један у ланцу позитивног поларитета 10 из 794 нуклеотида који је кодиран полипротеинским прекурсорима од 3.419 аминокиселина.<ref name=autogenerated4/> Он поседује као и други чланови рода флавивирус исте структурне карактеристикама и исти циклус репликације. То је исто и са његовом генетском организацијом, осим у некодирајућем региу 3'-терминала, где су неке секвенце уметнуте између различитих чланове рода и имају оригинални изглед.<ref name=autogenerated4>G. Kuno et G.-J. J. Chang, ''Full-length sequencing and genomic characterization of Bagaza, Kedougou, and Zika viruses'', Arch Virol., vol. 152, no 4,‎ (2007). стр. 687.-696687—696. (DOI 10.1007/s00705-006-0903-z)</ref>
 
Овај облик у три региона (у источној Африци, западној Африци и Азији),<ref>Robert S. Lanciotti, Olga L. Kosoy, Janeen J. Laven, Jason O. Velez, Amy J. Lambert, Alison J. Johnson, Stephanie M. Stanfield et Mark R. Duffy, ''Genetic and serologic properties of Zika virus associated with an epidemic, Yap State, Micronesia, 2007'', Emerg Infect Dis., vol. 14, no 8,‎ (2008). стр. 1232-1239.</ref> филогенетски је веома близу Спондвени вирусу ''(Virus Spondweni)'', са којим је чини форму [[клон]]а,<ref>Dupuis, ''Claude. Willi Hennig's impact on taxonomic thought.'' // Annual Review of Ecology and Systematics 15. (1984). стр. 1–24</ref> у оквиру рода флавивируса.<ref>Heiman F. L. Wertheim, Peter Horby et John P. Woodall, ''Atlas of Human Infectious Diseases'', Includes Desktop Edition, John Wiley & Sons,‎. {{page|year=2012|idisbn=ISBN 978-1-4051-8440-3|pages=273}} .</ref> Остали чланови рода су ближи вирусима Илеус (''Virus Ilheus''), Роцио (''Virus Rocio'') и енцефалитис Ст. Луис.
 
Коинфекцијаса овог вируса са другим вирусима је могућа (нпр Чикунгуња+Денга+ Зика),<ref>Villamil-Gómez, W. E., González-Camargo, O., Rodriguez-Ayubi, J., Zapata-Serpa, D., & Rodriguez-Morales, A. J. (2016). ''Dengue, chikungunya and Zika co-infection in a patient from Colombia''. Journal of Infection and Public Health.</ref> са потенцијално другачијом клиничком сликом.
Ред 44:
 
== Етиопатогенеза ==
О етиопатогенези Зика вируса се мало зна јер се мало проучавало. Код људи, после инкубације од 3 до 12 дана, виремија се углавном јавља између другог и петог дана.<ref>{{citeCite book|first1=Heiman F. L.|last1=Wertheim|author2last2=Peter Horby|author3first2=Peter|last3=Woodall|first3=John P. Woodall|title=Atlas of Human Infectious Diseases|publisher=John Wiley & Sons|year=2012}}</ref>
 
У студије на лабораторијским мишевима вурус показује тропизам према мозгу,<ref name=autogenerated38/> и изазива оштећење централног нервног система, углавном посредством дегенерације нервних ћелија и глије 38. у региону хипокампуса, са општим омекшавањем мозга и евентуалном поренцефалијом.<ref>M. P. Weinbren et M. C. Williams, ''Zika virus: further isolations in the Zika area, and some studies on the strains isolated'', Trans R Soc Trop Med Hyg., vol. 52, no 3,‎ (1958). стр. 263-268.</ref>
Ред 105:
Зика вирус, као вектори, преносе комарци својим дневним активностима. Вирус првенствено преносе женке из фамилије ''[[Aedes]]'' — ''[[Aedes aegypti]]'' како би положиле јаја,<ref>{{cite web|title=''Dengue and the Aedes aegypti mosquito''|url=http://www.cdc.gov/dengue/resources/30Jan2012/aegyptifactsheet.pdf|publisher=National Center for Emerging and Zoonotic Infectious Diseases|accessdate=14. 3. 2016}}</ref> али је вирус изолован и код других врста комараца из рода ''[[Aedes]]'' — ''A. africanus, A. apicoargenteus, A. furcifer, A. hensilli, A. luteocephalus and A. vittatus'' са спољашњњим периодом инкубације у телу комараца од око 10 дана.<ref>Hayes, E. B. (2009). [http://wwwnc.cdc.gov/eid/article/15/9/09-0442_article ''Zika Virus Outside Africa'']. Emerging Infectious Diseases 15 (9): 1347–50. doi:10.3201/eid1509.090442. PMC 2819875. PMID 19788800.</ref>
 
Пренос вируса преко јаја заражених комараца на нову генерацију ларви (трансоваријално пренос) познат је код врста ''[[Aedes aegypti]]'' и ''[[Aedes albopictus]]''. Такође су откривене и многе друге врсте комараца као вектори Зика вируса. У Африци, главни вектор је ''[[Aedes furcifer]]'',<ref name=autogenerated26>Gilda Grard, Grégory Moureau, Rémi Charrel, Edward C. Holmes, Ernest A. Gould et Xavier de Lamballerie, ''Genomics and evolution of Aedes-borne flaviviruses'', J Gen Virol., vol. 91, no 1,‎ (2010). стр. 87.-9487—94.</ref> или ''[[Aedes africanus]]''.<ref>Peter I. Whelan et Julie Hall, ''Zika virus disease'', Northern Territory Disease Control Bulletin, vol. 15, no 1,‎ (2008). стр. 19-20.</ref> Вирус је такође пронађен и код других комараца из рода ''[[Aedes]]'', ''[[Anopheles]]'', ''[[Mansonia]]'', ''[[Eretmapodites]]''.<ref name=autogenerated26/> Међу наведеним, ''[[Aedes aegypti]]'', је главни вектор бројних арбовируса, и одговоран је за 9 преноса вируса у многим афричким шумама. Током епидемије Зика грознице на острву [[Јап]] у 2007. години, ''[[Aedes hensilli]]'' идентификован је као главни вецтор вируса.<ref>Edward B. Hayes, ''Zika virus outside Africa'', Emerg Infect Dis., vol. 15, no 9,‎ (2009). стр. 1347.-13501347—1350.</ref>
 
Осим наведеног, у експерименталним студијама утврђена је велика улога тиграстог комараца ''[[Aedes albopictus]]'', који обилато дистрибуира вирусе широм света, па је тако у стању да преноси и Зика вирус.<ref>Pei-Sze Jeslyn Wong, Mei-zhi Irene Li, Chee-Seng Chong, Lee-Ching Ng et Cheong-Huat Tan, ''Aedes (Stegomyia) albopictus (Skuse): A Potential Vector of Zika Virus in Singapore'', PLoS Negl Trop Dis, vol. 7, no 8,‎ (2013), e2348</ref><ref>Karabatsos N, editor. ''International catalogue of arboviruses, including certain other viruses of vertebrates.'' 3rd ed., and Supplements 1986-98. San Antonio: American Society of Tropical Medicine and Hygiene; 1985.</ref><ref>Hurlbut HS. ''West Nile virus infection in arthropods.'' Am J Trop Med Hyg 1956;5:76-85.</ref> Пренос вируса преко '' A. albopictus,'' тиграстог комарца, пријављена је 2007. у Габону где се недавно проширио на целу земљу и постао примарни вектор за пренос Чикунгуња и денага вируса, и појаву епидемија.<ref>{{cite web|first=Gilda Grard, Mélanie Caron, Illich Manfred Mombo, Dieudonné Nkoghe, Statiana Mboui Ondo, Davy Jiolle, Didier Fontenille, Christophe Paupy, Eric Maurice Leroy|title=''Zika Virus in Gabon (Central Africa) – 2007: A New Threat from Aedes albopictus?''|url=http://journals.plos.org/plosntds/article?id=10.1371/journal.pntd.0002681|publisher=PLOS Neglected Tropical Diseases (2014)|accessdate=14. 3. 2016}}</ref>
Ред 259:
|-
|<center> '''<big>Ларвициди</big>'''<br />''средства за контролу ларви комараца'' ||
'''Бактеријски инсектициди:'''<br />''Bacillus thuringiensis'',<ref name="Bacillus thuringiensis">{{ен}}[http://npic.orst.edu/factsheets/BTgen.pdf ''Bacillus thuringiensis''(General Fact Sheet)]</ref> ''Bacillus sphaericus''<ref>{{ен}}[http://www.epa.gov/opp00001opp. 00001/chem_search/reg_actions/registration/fs_PC-119801_01-Nov-99.pdf ''Bacillus sphaericus serotype H5a5b strain 2362'' (128128) Fact Sheet]</ref>
 
'''Инхибитори раста комараца:'''<br />-{''Methoprene''}-
Ред 269:
|-
|<center> '''<big>Синергисти</big>''' ||
''Piperonyl Butoxide,<ref>{{ен}} Tozzi, A. A Brief ''History of the Development of Piperonyl Butoxide as an Insecticide Synergist''. In Piperonyl Butoxide: The Insecticide Synergist; Jones, D. G., Ed.; Academic: San Diego, CA, (1998). стр. 1.-51—5.[http://npic.orst.edu/factsheets/pbogen.pdf ''What is piperonyl butoxide?'']</ref>''
 
''N-Octyl bicycloheptene dicarboximide''<ref>{{ен}}[http://www.epa.gov/pesticides/reregistration/REDs/mgk_red.pdf ''Reregistration Eligibility Decision for N-Octyl bicycloheptene dicarboximide (MGK-264)'']</ref>
Ред 310:
 
== Литература ==
* {{Cite book|first1=Heiman F. L.|last1=Wertheim|last2=Horby|first2=Peter|last3=Woodall|first3=John P.|title=Atlas of Human Infectious Diseases|publisher=John Wiley & Sons|year=2012}}
* Pan American Health Organization. ''Epidemiological alert. Increase in microcephaly in the northeast of Brazil—epidemiological alert''.Washington DC: World Health Organization, Pan American HealthOrganization; 2015. [http://www.paho.org/hq/index.php?option=com_docman&task=doc_view&Itemid=270&gid=32636&lang=en. www.paho.org]
* Pan American Health Organization. ''Neurological syndrome, congenitalmal formations, and Zika virus infection.'' Implications for public healthin the Americas—epidemiological alert. Washington DC: World HealthOrganization, Pan American Health Organization; 2015. [http://www.paho.org/hq/index.php?option=com_docman&task=doc_view&Itemid=270&gid=32405&lang=en. www.paho.org]