Organska poljoprivreda — разлика између измена

'''Organska poljoprivredna proizvodnja''' je oblik poljoprivrede koji se zasniva na upotrebi rotacije useva, zelenišnog đubrenja, komposta i biološke kontrole insekata. Organska proizvodnja podrazumeva upotrebu đubriva i pesticida (herbicidi, fungicidi i insekticidi) koji se smatraju ''prirodnim'', a isključuje se ili strogo ograničava upotreba sredstava kao što su: sintetička petrohemijska đubriva i pesticidi; regulatori rasta (hormoni); upotreba antibiotika kod žive stoke; genetski modifikovanih organizama,<ref>-{Directorate General for Agriculture and Rural Development of the European Commission [http://ec.europa.eu/agriculture/organic/organic-farming/what-organic_en What is organic farming]}-</ref> ljudskog kanalizacionog otpada i nanomaterijala.<ref>-{Paull, John (2011) [http://orgprints.org/19528/1/Paull2011NanoISOFAR.pdf "Nanomaterials in food and agriculture: The big issue of small matter for organic food and farming"], Proceedings of the Third Scientific Conference of ISOFAR (International Society of Organic Agriculture Research), 28 September - 1 October, Namyangju, Korea., 2:96-99.}-</ref> Održivi razvoj, otvorenost, nezavisnost, zdravlje i sigurnost su osnovni razlozi za uvođenje organske proizvodnje.

Metode organske poljoprivredne proizvodnje su međunarodno pravno regulisane i sprovode se od strane mnogih zemalja, a zasnovane su na standardima uspostavljenim od strane [[Međunarodne federacije pokreta za organsku poljoprivredu]] ([[{{jez-eng-lat|International Federation of Organic Agriculture Movements]]}}), međunaronde krovne organizacije za organsku proizvodnju, koja je osnovana 1972.

U praistorijsko doba, poljoprivredna proizvodnja se svodila na lovačko-sakupljačku aktivnost. Razlozi za najstariju pojavu zemljoradnje mogu biti klimatske promene ili društveni razlozi. Promena se sigurno desila od lovačko-sakupljačke aktivnosti do poljoprivredne ekonomije kroz dugačak period kada su se pojedine usevi promišljeno zasađivali, a druga hrana se donosila iz divljine. Iako se poljoprivreda razvila u [[Plodni polumesec|Plodnom polumesecu]], poljoprivreda se najkasnienajkasnije 7000 godine p.n.e. pojavila u jugoistočnoj Aziji ([[pirinač]]) i malo kasnije u Srednjoj Americi ([[kukuruz]], [[bundeva]]). Poljoprivreda je takođe mogla da nastane nezavisno u ranom [[neolit]]u u Indiji i istočnoj Aziji.

Veštačka đubriva su proizvedena početkom XVIII veka. U početku su to bili superfosfati, a kasnije đubriva na bazi amonijaka koja su se masovno proizvodila upotrebom Haber-Bosch-ovog postupka koji je razvijen tokom Prvog svetskog rata. Ova prva mineralna đubriva su bila jeftina, snažna i lako su se transportovala u rinfuzi. Slični napreci su ostvareni u proizvodnji hemijskih pesticida tokom [[1940e|40-ih]] godina [[XX vekavek]]a. Ove nove tehnologije su, gledano kratkoročno, imale pozitivan efekat, međutim, javio se niz negativnih, dugoročnih posledica kao što su zbijanje zemljišta, erozija i gubitak plodnosti zemljišta. Kasnije se javlja zabrinutost za zdravlje ljudi zbog ulaska otrovnih hemikalija u namirnice.

Krajem XIX i početkom XX veka, zemljišni biolozi su počeli da razvijaju teorije bi se nova dostignuća u biologiji mogla primeniti u poljoprivredi, kao način da se otklone negativne posledice primene hemijskih sredstava, a da se i dalje povećava proizvodnja. U srednjoj Evropi, [[Rudolf Steiner]], čije su ''Poljoprivredne lekcije'' (''{{jez-eng-lat|Lectures on Agriculture''}}) objavljene [[1925]]. godine, je započeo ''biodinamičnu poljoprivredu'', ranu verziju onog što mi danas nazivamo organska poljoprivredna proizvidnja.

Tokom kasnih 30-ih i ranih 40-ih godina XX veka, ''ser'' [[Alber Hauard ([[sir Albert Howard]]) i njegova supruga [[Gabrijela Hauard ([[Gabrielle Howard]]), oboje uspešni botaničari, su razvili organsku poljoprivrednu proizvodnju.